Ο δάσκαλος ρωτάει για την 28η Οκτωβρίου και τα αγόρια και τα κορίτσια του Xifteri Club απαντάνε με όλο το θάρρος της γνώμης τους...

   1η ερώτηση:

Συμμετείχες στον εορτασμό; Το ήθελες; Ή συμμετείχες επειδή σου είπαν ότι είναι υποχρεωτική η συμμετοχή;  

Don Gusstone: Φυσικά και το ήθελα, είχαμε προσπαθήσει πολύ και δεν ήθελα να πάνε τσάμπα οι προσπάθειες.

Μελίνα: Εγώ συμμετείχα περισσότερο επειδή μου το είπαν, παρά επειδή το ήθελα.

Ασημίνα: Εγώ και βέβαια συμμετείχα, επειδή μου άρεσε και επειδή θα λέγαμε και ποιήματα - αφήστε, έτρεμα όμως από το πολύ άγχος.

Toni Peponi: Μου άρεσε η ιδέα να συμμετέχω στη γιορτή γιατί ήθελα να πω ποίημα.

Νικόλας Π.: Το ήθελα και το παραήθελα. Αν δεν το ήθελα, δεν θα συμμετείχα. Δεν ήταν υποχρεωτικό.

Claudia Divina Afotuto: Συμμετείχα γιατί μου αρέσει να με αποθεώνουν!

Γώγος Μπ.: Συμμετείχα γιατί πήγαινα συνέχεια από μικρός και έχει γίνει μια βαρετή συνήθεια.

   2η ερώτηση:

Πώς ένιωσες στη γιορτή; Το ευχαριστήθηκες; Βαρέθηκες; Και τις δυο μέρες; Σε ποια απ' τις δύο;

Μελίνα B.: Στις 27 Οκτωβρίου έγινε η γιορτή του σχολείου και συμμετείχε η τάξη μου. Μου άρεσε πάρα πολύ και το ευχαριστήθηκα κι εγώ και νομίζω και ο κόσμος. Στην εκκλησία δεν μου άρεσε και βαρέθηκα, όπως και στην παρέλαση.

Don Gusstone: Εννοείται, ότι βαρέθηκα στην εκκλησία. Στη γιορτή, όμως μου άρεσε πολύ.

Νικόλας Π.: Την ημέρα της γιορτής είχα πολλή αγωνία, αλλά δεν βαρέθηκα καθόλου. Καλά, εκεί που βαρέθηκα ήταν στην εκκλησία - όλο τα ίδια και τα ίδια μας λένε.

Βαγγέλης ο Blonde: Γενικά στη γιορτή ένιωσα περήφανος, γιατί για πρώτη φορά έκανα πολύ καλό βήμα στην παρέλαση και το κατάλαβα γιατί μου το είπανε πολλοί. Εγώ στη γιορτή του σχολείου βαρέθηκα, γιατί η γ' και η δ' τάξη είχαν πολλά ποιήματα και εμείς μόνο ένα μικρό σαν θεατρικό. Πάντως γενικά το ευχαριστήθηκα γιατί και τις δύο ημέρες είχε πολύ κόσμο που μας είδε.

Άντζι Ρ.: Ένιωσα πολύ ωραία και τις δύο ημέρες. Την πρώτη μέρα διασκέδασα πολύ, ενώ στην παρέλαση ένιωσα σαν βασίλισσα και σαν μοντέλο, γιατί όλοι μας έβγαζαν φωτογραφίες και μένα με θαυμάζανε γιατί ήμουνα παραστάτης.

Claudia Divina Afotuto: Κι εγώ ευχαριστήθηκα και τις δυο μέρες, μόνο στην εκκλησία βαρέθηκα. Στην παρέλαση βέβαια γέλαγα από μέσα μου από χαρά.

Βαγγέλης ο Μελανούρης: Στη γιορτή του σχολείου ντρεπόμουνα λίγο, αλλά μετά από κάποια ώρα μου άρεσε. Είπα καλά το ποίημα, παρ' ότι είχα πολλή αγωνία, αλλά νομίζω ότι τα κατάφερα.

   3η ερώτηση:

Συμμετείχες στην παρέλαση; Επειδή το ήθελες ή επειδή ήταν υποχρεωτικό; Πώς ένιωσες εκεί; Χάρηκες; Βαρέθηκες;

Νικόλας Π.: Εγώ δεν θα συμμετείχα; Ήμουν ο σημαιοφόρος, άμα βαριόμουνα θα ήμουνα κανένας λαπάς!

Βαγγέλης ο Blonde: Συμμετείχα γιατί είναι ο τελευταίος χρόνος στο δημοτικό και η τελευταία μου παρέλαση και το χάρηκα γιατί ήμουνα και διμοιρίτης. Ούτε στην εκκλησία βαρέθηκα που συνήθως βαριέμαι.

Toni Peponi: Εγώ ευχαριστήθηκα με την παρέλαση περισσότερο γιατί δεν είχαμε σχολείο.

Μελίνα Β.: Εγώ συμμετείχα αν και δεν μ' αρέσουν οι παρελάσεις. Το μόνο που μ' αρέσει είναι που ύστερα από την παρέλαση πάμε βόλτα με τους φίλους μου.

Don Gusstone: Συμμετείχα γιατί ...εεεμμμ... ήμουνα παραστάτης. Ένιωσα πολύ ωραία που μας χειροκροτούσαν στην πλατεία.

4η ερώτηση:

Στη Σαντορίνη, φέτος στη μαθητική παρέλαση, αλλά και στον εκκλησιασμό, έγιναν επεισόδια επειδή η σημαιοφόρος (αριστούχος, ισόβαθμος με άλλους τρεις συμμαθητές της και μετά από κλήρωση) ήταν Αλβανικής καταγωγής. Η παρέλαση δεν έγινε, επειδή παρεμποδίστηκε από Έλληνες γονείς ή άλλους "ενδιαφερόμενους" / χρησιμοποιήθηκε σαν πρόσχημα η βροχή που έπιασε την ώρα που θ' άρχιζε η παρέλαση ή επειδή η διευθύντρια του σχολείου απέσυρε τα παιδιά της παρέλασης φοβούμενη τα πιθανά επεισόδια. 

Εσείς πώς τα κρίνετε όλα αυτά; Πώς θα αισθανόσασταν αν αλλοδαπός συμμαθητής σας ή συμμαθήτριά σας, αριστούχος, έπαιρνε τη σημαία;

Μελίνα Β.: Πιστεύω πως όλα τα παιδιά, όποιας καταγωγής κι αν είναι, έχουν δικαίωμα να πάρουν τη σημαία μας. Αν την έπαιρνε αλλοδαπός θα χαιρόμουνα πολύ και θα τον ενθάρρυνα γιατί αν τον αποδοκίμαζαν θα τον στεναχωρούσαν και θα τον ανάγκαζαν να φύγει.

Ασημίνα Β.: Εμένα δε θα μου άρεσε καθόλου να κρατήσει τη σημαία Αλβανάκι. Γιατί δεν μου αρέσει καθόλου.

Όλγα Δ.: Δε θα μ' ενοχλούσε καθόλου εφ' όσον το αλλοδαπό παιδί πέρα από το ότι  θα ήταν αριστούχος, θ' αγαπούσε την πατρίδα μας, την Ελλάδα μας,όπως και εγώ.

Ιουλία Κ.: Όχι, δεν νομίζω πως όλη αυτή η ιστορία ήταν σωστή, γιατί το κορίτσι που ήταν σημαιοφόρος θα ένιωσε σίγουρα άσχημα.

Jimmy Sunday: Όχι, δεν πρέπει να κρατάνε τη σημαία μας, επειδή οι λαοί τους δεν έχουν τιμήσει την Ελλάδα.

Don Gusstone: Αν είχε βαφτιστεί χριστιανή, θα μπορούσε να πάρει τη σημαία.

Αδριανή: Αφού ήταν καλή μαθήτρια, έπρεπε να κρατάει τη σημαία.

Toni Peponi: Εγώ ποτέ δε θα γίνω ρατσιστής, γιατί κι εγώ αλβανάκι είμαι, και αν μου έλεγαν τέτοια, θα θύμωνα και θα την πέταγα τη σημαία!

Γώγος Μπ.: Κατά τη γνώμη μου όλα αυτά ήταν πολύ ρατσιστικά, αλλά από την άλλη μπορεί και να ήταν και σωστά γιατί δεν έδωσαν οι Αλβανοί τη ζωή τους για την Ελλάδα.

Christina Trap: Όλα αυτά τα βρίσκω χαζομάρες, γιατί αν είναι αριστούχος και το αξίζει, τότε δεν μετράει από πού είναι και θα του έλεγα μ π ρ ά β ο !

Νικόλας Π.: Εγώ νομίζω πως δεν ήταν καθόλου σωστό. Δεν ήταν δίκαιο. Εγώ αν είχα αλλοδαπό ή αλλοδαπή συμμαθητή ή συμμαθήτρια αριστούχο, θα χαιρόμουν πάρα πολύ γι' αυτούς. Στην Ελλάδα γεννήθηκε, για μένα είναι το ίδιο, με τους άλλους. Τώρα αυτός που έρχεται στην Ελλάδα μεγαλύτερος, εντάξει, τον δέχομαι, αλλά ξυνίζω λίγο.

Βαγγέλης ο Μελανούρης: Απαράδεκτο. Έπρεπε να αφήσουν να παρελάσει, αλλά είναι χαζοί όλοι τους. Εντάξει, τις πρώτες μέρες ο καθένας θα αισθανόταν χάλια, αλλά αν μου κάνανε αυτό με τη σημαία θα είχα ντραπεί. Θα ντρεπόμουν πάρα πολύ. Ό,τι γίνεται στις άλλες χώρες είναι εένα έθιμο, αλλά τη σημαία να την παίρνει ο καλύτερος μαθητής ή η καλύτερη μαθήτρια.

Βαγγέλης ο Blonde: Όλα αυτά είναι μια βλακεία εντελώς, γιατί αν είναι ελληνάκι ή αλβανάκι τι διαφορά έχει;

Ματίνα Ρ.: Δεν ήταν σωστό, γιατί τι πάει να πει άμα είναι από άλλη χώρα; Σημασία  έχει ότι είναι καλή μαθήτρια και της αξίζει να πάρει τη σημαία.

Άντζι Ρ.: Τα φαινόμενα μιλάνε από μόνα τους. Ζήλευαν που θα παρελάσει ένα παιδί αλβανικής καταγωγής κι όχι ένα ελληνόπουλο. Αυτό εγώ το λέω ρατσισμό. Εμένα θα μου άρεσε ένας αλλοδαπός  συμμαθητής ή συμμαθητριά μου να έπαιρνε τη σημαία και ξέρετε γιατί; Επειδή εγώ δεν είμαι ρατσίστρια και ξέρω πως αυτό το παιδί πασχίζει να μάθει ελληνικά μαθήματα...

Μίμιτα: Επειδή είναι από άλλη χώρα δεν πάει να πει κάτι, άμα είναι καλός μαθητής, του αξίζει να πάρει τη σημαία.

Claudia Divina Afotuto: Θεωρώ ότι αυτό που έκαναν λέγεται ρατσισμός και ότι ζήλευαν που τη σημαία την πήρε ένα αλβανάκι που άξιζε αντί ένα ελληνόπουλο.

Νέστορας Carpusi: Εμένα δε θα με πείραζε αν ένας συμμαθητής μου αλλοδαπός είχε πάρει δέκα στα μαθήματα και με κλήρωση έβγαινε σημαιοφόρος. Αφού κληρώθηκε να την πάρει το παιδί.Όμως τα άλλα παιδιά στο χωριό δεν ξέρω πώς θα τον αντιμετώπιζαν. Άμα δεν είναι χριστιανός, τότε να μην μπορεί να πάρει τη σημαία.

Στέλιος Τσ.: Αφού το κοριτσάκι πήρε άριστα πρέπει να το δεχτούμε σαν σημαιοφόρο, παρ' όλο που είναι αλβανάκι. 

Παναγιώτης Φευγάτης: Εγώ πιστεύω πως είναι πολύ κακό που τσακώνονται για την ελληνική σημαία. Άμα είναι και βαπτισμένος χριστιανός,  μπορεί να την κρατήσει. Πάντως δε θα με πείραζε καθόλου αν ένας είχε γεννηθεί σε ξένη χώρα να έπαιρνε τη σημαία.

   5η ερώτηση:

Τι γνώμη έχεις για τις παρελάσεις; Σκέφτεσαι κανέναν άλλον τρόπο να γιορτάζουμε τις εθνικές επετείους;


Don Gusstone: Εγώ πιστεύω ότι οι παρελάσεις δεν έπρεπε να γίνονται απ' τα σχολεία - οι παρελάσεις καθιερώθηκαν από τον Χίτλερ που τις έκανε για να δείχνει τη δύναμή του! Ποιήματα, απαγγελίες, αφηγήσεις και τραγουδάκια είναι ό,τι πρέπει...
Βαγγέλης Μελανούρης: Εγώ αυτό έχω να πω: Μπορούμε να μαζευτούμε όλο το χωριό και να κάνουμε ένα πάρτι στην πλατεία και να χορέψουμε και να ψήσουμε!
Claudia Divina Afotuto: Να γίνεται ένα μεγάλο πάρτι στην πλατεία με πίτες, καλαμάκια με χοιρινό, με κοτόπουλο και με  μοσχάρι με χορό , τραγούδια και παιχνίδια.*


* (Τα άλλα παιδιά, τα περισσότερα,  είναι ευχαριστημένα με τον τρόπο που γιορτάζουμε, λίγα ωστόσο μπορούν να φανταστούν εθνική γιορτή χωρίς παρέλαση, να γίνεται με πιο απλό τρόπο, με γιορτή μόνο στο σχολείο κλπ.)