Παρασκευή 4 Μαρτίου 2011

3o Μάθημα Θρησκευτικών και... τελευταίο; Επειδή δεν είμαστε μόνοι στον κόσμο... Εννοείται ότι τόσες θρησκείες (και άλλες τόσες πρωτόγονων λαών και φυλών που υπάρχουν ακόμα και σήμερα) δεν μπορούν να αφομοιωθούν σε τρία "μαθήματα-αναρτήσεις", οπότε αγαπητά μας παιδάκια και συνάδελφοι μία-μία τις θρησκείες να τις ευχαριστηθείτε...!



                  Η ΘΡΗΣΚΕΙΑ ΤΟΥ ΚΟΡΑΝΙΟΥ :   ΤΟ ΙΣΛΑΜ

     Εμείς οι Έλληνες έχουμε ζήσει πολύ κοντά με το Ισλάμ στα 400 περίπου χρόνια σκλαβιάς στη διάρκεια της Τουρκοκρατίας. Σήμερα στη Βόρεια Ελλάδα, στη Θράκη, συμβιώνουν ειρηνικά χριστιανοί ορθόδοξοι και μουσουλμάνοι.
     Η θρησκεία αυτή έχει ιδρυτή της  τον Άραβα «προφήτη του Ισλάμ» Μωάμεθ που έζησε στο τέλος του 6ου αιώνα με αρχές του 7ου αιώνα μ.Χ. Ο Μωάμεθ, αφού γνώρισε τον Χριστιανισμό, τον Ιουδαϊσμό και πολλές χριστιανικές αιρέσεις στις περιοχές της Παλαιστίνης και της Συρίας, επέστρεψε στην πατρίδα του την Αραβία όπου και κήρυξε τη νέα μονοθεϊστική θρησκεία. Μόνο μετά από προσπάθειες 10 χρόνων και στρατιωτικές επιχειρήσεις υπό τον ίδιο τον Μωάμεθ επιβλήθηκε η νέα θρησκεία, αφού πρώτα κατέλαβε τη  Μέκκα το 632 μ.Χ.
     «Ι Σ Λ Α Μ»  σημαίνει υποταγή  στο θέλημα του Θεού και  «Μ Ο Υ Σ Λ Ι Μ»  είναι ο υποταγμένος στην  πίστη.
     Βασική διδασκαλία του Ισλάμ είναι ότι ο Θεός (ο Αλλάχ) είναι ένας, δημιούργησε τον κόσμο και τον άνθρωπο και φροντίζει γι’ αυτόν. Είναι κύριος του κόσμου όλου και των αγγέλων, ενώ στο μέλλον θα κρίνει τους ανθρώπους για να τοποθετήσει τους πιστούς  στον παράδεισο και τους κακούς στην κόλαση. Οι πρώτοι θα απολαμβάνουν ό,τι στερήθηκαν στη ζωή, ενώ οι δεύτεροι θα τιμωρηθούν με βασανιστήρια. Ο Θεός έστειλε τους προφήτες της Π. Διαθήκης, τον Ιησού Χριστό και τελευταίο και κορυφαίο προφήτη, τον Μωάμεθ.
     Πέντε είναι τα βασικά καθήκοντα των μουσουλμάνων :
1.       η ομολογία της πίστεως ότι ο Θεός είναι ένας και προφήτης του ο Μωάμεθ.
2.       να προσεύχονται 5 φορές την ημέρα
3.       η ελεημοσύνη και η αγαθοεργία
4.       η νηστεία κατά το μήνα του Ραμαζανιού (όταν από την ανατολή μέχρι τη δύση απέχουν από την τροφή και το νερό).
5.       το ιερό προσκύνημα στη Μέκκα μια φορά τουλάχιστον στη ζωή τους.


  
Δες για τους Σούφι και τους στροβιλιζόμενους δερβίσηδες εδώ
http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%A3%CE%BF%CF%8D%CF%86%CE%B9
    
Το Κοράνιο είναι το ιερό βιβλίο των μουσουλμάνων και είναι μικρογραφία του πρωτότυπου Κορανίου που βρίσκεται στον ουρανό και το φυλάει ο Θεός. Ο πιστός μουσουλμάνος οφείλει πλήρη και τυφλή υποταγή στο Κοράνιο που είναι πηγή κάθε ανθρώπινης δραστηριότητας και δικαίου, ενώ σε μερικές χώρες (Αραβία, Περσία) είναι και  σύνταγμα του κράτους.
      Το Ισλάμ διασπάστηκε σε δύο κλάδους: στο σουνιτικό και στο σιιτικό Ισλάμ. Βασική τους διαφορά είναι το θέμα της διαδοχής του Μωάμεθ. Οι  Σ ο υ ν ί τ ε ς  πιστεύουν ότι ο διάδοχος του Μωάμεθ θα πρέπει να είναι ο ικανότερος, ενώ οι   Σ ι ί τ ε ς   ότι θα πρέπει να είναι συγγενής εξ αίματος του Μωάμεθ. Μουσουλμάνοι Σουνίτες είναι οι Σαουδάραβες, οι Σύριοι, οι Τούρκοι, οι  Αιγύπτιοι, ενώ Μουσουλμάνοι Σιίτες είναι οι Πέρσες. Ανάμεσα στους Σιίτες αναπτύχθηκε και  μια ιδιαίτερη φιλοσοφία, ο   Σ ο υ φ ι σ μ ό ς, σύμφωνα με την οποία ο άνθρωπος με συγκεκριμένες τεχνικές μπορεί να ενωθεί με το Θεό, που το επίσημο Ισλάμ το απορρίπτει ως απαράδεκτο.
 Σήμερα ο Ισλαμικός κόσμος – ιδίως το σιιτικό παρακλάδι του – είναι σε αντιπαλότητα με τον δυτικό κόσμο είτε για    λόγους ιστορικούς (κυριαρχία των Αγγλοαμερικανών     αποικιοκρατών στην περιοχή λόγω του πετρελαίου), είτε      γιατί η πίστη εξελίχθηκε  σε θρησκευτικό φανατισμό που         δεν άφησε τον αραβικό κόσμο  να παρακολουθήσει τα      επιτεύγματα της τεχνολογίας, καθώς και τις πολιτικές και        πολιτιστικές εξελίξεις που ακολούθησαν στον 20o αιώνα.





....................................................................................................


                          ΟΙ   ΘΡΗΣΚΕΙΕΣ   ΣΤΗΝ   ΑΣΙΑ

   Η Ασία είναι η ήπειρος από όπου ξεπήδησαν πολιτισμοί που μέχρι σήμερα θαυμάζουμε και μας επηρεάζουν. Μέσα απ’ αυτή την αχανή ήπειρο διαμορφώθηκαν θρησκείες πανάρχαιες με μεγάλη αντοχή, αρχαιότερες ίσως από όλες τις θρησκείες που έχουμε υπ’ όψη μας σήμερα.
   Τις θρησκευτικές ιδέες των Ασιατών επηρέασε η φύση της Ασίας, η συγκρότηση και ο χαρακτήρας των κοινωνιών τους και η φιλοσοφία τους για τη ζωή.
    Η ζωή του ανθρώπου για τον Ασιάτη είναι ένα μέρος από τη ζωή του σύμπαντος, μέσα στο οποίο κινούνται τα πάντα. Ψυχή αυτού του σύμπαντος είναι ένας νους, μια δύναμη απρόσωπη, που λειτουργεί ως κινητήρια δύναμη των πάντων. (Στη θέση αυτής της ψυχής, αυτού του νου, οι άλλες θρησκείες έχουν το δικό τους Θεό). Η ζωή μου, σκέφτεται ο Ασιάτης, είναι ένα μικρό τμήμα, σχεδόν ασήμαντο, ενός συνόλου. Οφείλω να ζήσω, λοιπόν, εδώ στη γη για ένα διάστημα και να ακολουθήσω το νόμο του σύμπαντος, που θέλει να πεθαίνω και να ξαναγυρίζω μέσα σ’ αυτό με μια άλλη ίσως μορφή. Έτσι λοιπόν στην ουσία τίποτα δεν αλλάζει και δεν εξελίσσεται, όλα τα όντα (θεοί, άνθρωποι, ζώα, πνεύματα) είναι δέσμια σε μια κυκλική ροή, τη λεγόμενη «σαμσάρα».
     Γύρω από αυτή την κεντρική ιδέα οι λαοί της Ασίας διαμόρφωσαν τα θρησκευτικά τους συστήματα χωρίς καμιά πρόθεση να τα επιβάλλουν σε άλλους λαούς και να πολεμήσουν άλλες θρησκείες  που υπάρχουν έξω από το δικό τους περιβάλλον.
      Κυριότερα θρησκεύματα που υπάρχουν μέχρι σήμερα είναι ο   Ι ν δ ο υ ι σ μ ό ς (Ινδία), ο   Β ο υ δ ι σ μ ό ς (σε όλες τις χώρες της Ασίας), ο  Κ ο μ φ ο υ κ ι α ν ι σ μ ό ς (Κίνα),  ο  Τ α ο ϊ σ μ ό ς (Κίνα) και ο   Σ ι ν τ ο ϊ σ μ ό ς (Ιαπωνία).


......................................................................................................


ΙΝΔΟΥΙΣΜΟΣ: μια φορά μονάχα (δεν) ζούμε!

Ο ινδουισμός δεν είναι μια συγκεκριμένη θρησκεία, αλλά ένα σύνολο πανάρχαιων διδασκαλιών και παραδόσεων που συνυπάρχουν μεταξύ τους χωρίς να συγκρούονται. Βρίσκονται στα ιερά κείμενα του ινδουισμού: α) τις 4 Βέδες (τα αρχαιότερα ιερά κείμενα του κόσμου), β) τις Ουπανισάδες (κείμενα φιλοσοφικού περιεχομένου), γ) τις Σούτρες (αφορισμοί) και δ) τα έπη Ραμαγιάνα  και Μαχαμπαράτα, παρόμοια με τα αρχαία ελληνικά έπη αλλά αρχαιότερα. Βασικά σημεία αυτών των παραδόσεων είναι τα εξής:
1. Το σύμπαν κυβερνάται από ένα νόμο. Ο νόμος αυτός βάζει όλο τον Κόσμο σε τάξη, τόσο τα αστέρια και τους γαλαξίες, όσο και τις ανθρώπινες κοινωνίες, τους μικροοργανισμούς και τα  κύτταρα. Γι’  αυτό και ο πιστός Ινδός πρέπει να ελέγχει τις πράξεις του, τη συμπεριφορά και τη σκέψη του, ώστε να είναι σε αρμονία με το νόμο αυτόν,  που ονομάζεται  Ν τ ά ρ μ α.
2.  Ο νόμος αυτός επίσης επιβάλλει να υπάρχουν στην κοινωνία τέσσερις κοινωνικές τάξεις, οι κάστες: Πρώτοι, στην κορυφή,  οι ιερείς, αμέσως μετά οι άρχοντες, τρίτοι  οι αγρότες και τελευταίοι οι εργάτες. Όσο πιο χαμηλά κατεβαίνουν οι κάστες, τόσο η ζωή γίνεται πιο δύσκολη, η φτώχεια και η αμάθεια μεγαλύτερες.  Όμως δεν το διαλέγουν οι άνθρωποι όταν γεννιούνται σε μια απ’  τις τέσσερις κάστες. Ούτε μπορούν να αλλάξουν τάξη όσο και να το θέλουν. Θα ζήσουν στην κάστα που γεννήθηκαν μέχρι να πεθάνουν. Έτσι ορίζει ο νόμος. Αυτή η διδασκαλία για τις κοινωνικές τάξεις ονομάζεται    Β ά ρ ν α.
3. Κοινή πίστη είναι στους Ινδούς ότι δεν ζούμε «μια φορά μονάχα» σ’  αυτό τον κόσμο. Το κάθε ον γεννιέται, ζει, πεθαίνει και ξαναγεννιέται, κ.ο.κ. Αυτό είναι το δόγμα της μετενσάρκωσης.
4. Αν τώρα  οι πράξεις του στην προηγούμενη του ζωή ήταν καλές, η συμπεριφορά και η σκέψη του ορθές, τότε στην επομένη θα καρπωθεί τα αποτελέσματα των καλών του πράξεων. Αυτό ονομάζεται Νόμος του Κάρμα: κάθε πράξη, καλή ή κακή προκαλεί τα αντίστοιχα καλά ή κακά αποτελέσματα. Η ενέργεια ενός ανθρώπου, δηλαδή, επιστρέφει σ’  αυτόν όπως ακριβώς το μπούμεραγκ (το όπλο των ιθαγενών της Αυστραλίας), που το πετάς κι αυτό, αφού διαγράψει έναν μεγάλο κύκλο επιστρέφει στο χέρι σου. Αν ο άνθρωπος δεν προκαλεί στους άλλους βλάβη, ανταμείβεται στο μέλλον, αλλά και το αντίθετο: Αν οι πράξεις του στην προηγούμενη ζωή ήταν εγωιστικές και επιβλαβείς, τότε στην επόμενη θα υποστεί τις συνέπειες των πράξεών του, γιατί θα έχει συσσωρεύσει «κακό κάρμα». Έτσι, ένας απλοϊκός ζητιάνος της τέταρτης τάξης σκέφτεται ότι, αν καταφέρει σ’  αυτή τη ζωή να είναι  καλός ινδουιστής, στην επόμενη ζωή το Ντάρμα θα τον ανταμείψει και να γεννηθεί σε μια απ’ τις πρώτες δύο τάξεις,  που έχουν προνόμια, οικονομικά, κοινωνικά και πνευματικά.
5. Σκοπός των συνεχών μετενσαρκώσεων είναι ο πιστός να κατορθώσει να αποκτήσει αυτή τη σοφία και τη γνώση ώστε να ξεφύγει από τον κύκλο των συνεχών επαναγεννήσεων, το νόμο του Κάρμα, και να ενωθεί με τον παντοδύναμο νόμο του Ντάρμα, όπως ακριβώς μια σταγόνα πέφτει κι ενώνεται με τον ωκεανό. Θα πεθάνει τότε για τελευταία φορά και μετά δεν θα ξαναγεννηθεί. Η ύπαρξή του θα ζει την αιωνιότητα ενωμένη με τον κοσμικό νόμο, το νόμο δηλαδή του Κόσμου, του  σύμπαντος ολόκληρου. Πώς θα το πετύχει αυτό; Υπάρχουν τρεις δρόμοι: η οδός των ορθών έργων, η αναζήτηση της γνώσης και η αφοσίωση σε μια θεότητα.
 5. Σε αντίθεση με μας τους Χριστιανούς που πιστεύουμε ότι πηγαίνουμε κατ’  ευθείαν προς τη Δευτέρα Παρουσία, προσδοκώντας Σωτηρία και Ανάσταση νεκρών, μετά την οποία δεν θα υπάρχει πια χρόνος, μόνο αιωνιότητα,  οι Ινδουιστές πιστεύουν ότι κι η αιωνιότητα έχει κι αυτή έναν κύκλο ύπαρξης. Διαρκεί τεράστιες χρονικές περιόδους δισεκατομμυρίων ετών, που μοιάζουν ασύλληπτες για το ανθρώπινο μυαλό, αλλά έχουν κι αυτές το τέλος τους. Και τότε, πιστεύουν οι  Ινδοί, ο κόσμος κι ο χρόνος νυστάζουν, πέφτουν τελικά για ύπνο και κοιμούνται. Τότε όλα τα σύμπαντα καταστρέφονται και χρόνος δεν υπάρχει. Λίγο μετά όμως (δηλαδή αφού περάσουν μερικά δισεκατομμύρια χρονάκια ακόμα), πάλι ο Κόσμος ξυπνάει από το βαθύ του ύπνο και ξαναδημιουργείται!





...........................................................................................


ΒΟΥΔΙΣΜΟΣ:  ένα μόνο έχει αξία, πάντοτε αταραξία!

Λέει η παράδοση: Τον 6ο αιώνα π. Χ. ένα νεαρό πριγκιπόπουλο, άρχοντας της δεύτερης κάστας,  ο Σιντάρτα Γκαουτάμα, εγκαταλείπει βασίλειο, γυναίκα και παιδί και αυτοεξορίζεται μακριά από την ασφάλεια και τον πλούτο του παλατιού του. Σκοπός του είναι να γνωρίσει τον κόσμο και να καταλάβει γιατί υπάρχει στην ανθρώπινη ζωή δυστυχία. Αντικρίζει τέσσερις μορφές δυστυχίας: τη φτώχεια, την αρρώστια, τα γερατειά και το θάνατο. Τις ονομάζει «τέσσερις αιτίες του πόνου» και αμέσως αρχίζει ν’  αναζητά τον τρόπο να τις εξαλείψει, γιατί η λύπη του είναι μεγάλη.
Για εφτά χρόνια ζει στα δάση τρώγοντας ρίζες και  διαλογίζεται πάνω στις αρχαίες διδασκαλίες του ινδουισμού, προσπαθώντας να βρει απαντήσεις στα αγωνιώδη ερωτήματά του. Τις βρίσκει μόνο όταν πετυχαίνει την απόλυτη αταραξία και την ηρεμία του νου, έτσι ώστε να μηδενίσει κάθε επιθυμία, ακόμα και την επιθυμία του να απαντηθούν τα ερωτήματά του. Τότε, όπως λέει η βουδιστική παράδοση, «φωτίζεται», δηλαδή βιώνει με όλη του την ύπαρξη μια κατάσταση απόλυτης ευτυχίας, μακαριότητα, θα τη λέγαμε. Αυτή είναι η Νιρβάνα, κατά την οποία ο νους αδειάζει από κάθε σκέψη και επιθυμία και βιώνει την απόλυτη ελευθερία,  που είναι το  Κ ε ν ό.  
Τη στιγμή που ο Σιντάρτα Γκαουτάμα «φωτίζεται», τότε γίνεται «Βούδας», δηλαδή «φωτισμένος». Με άλλα λόγια ο Βούδας δεν είναι θεός αλλά, για τους βουδιστές, η υψηλότερη κατάσταση στην οποία μπορεί να φτάσει ο άνθρωπος, έχοντας αδειάσει τον εαυτό του από κάθε επιθυμία και κατανοώντας την κενή φύση του κόσμου. Τότε πια δεν χρειάζεται να έρχεται και να ξαναέρχεται σε ύπαρξη, να γεννιέται, να μεγαλώνει, να πεθαίνει, και ξανά απ’  την αρχή. Ο «φωτισμένος», ο Βούδας, φτάνει στο επίπεδο της ανθρώπινης τελείωσης, ελευθερώνεται μια για πάντα απ’ τον πόνο και τις αιτίες του γιατί δεν χρειάζεται να ξαναγεννηθεί πια, άρα ούτε να ξαναπεθάνει. Αποδεσμεύεται οριστικά από τον κύκλο της μετενσάρκωσης και  ενώνεται με το Κενό. Έτσι πετυχαίνει την απελευθέρωση από  τις αιτίες του πόνου.
Ο Βούδας, αφού πήρε τη φώτιση, λέει η παράδοση, δίδαξε τον κόσμο. Ο ίδιος δεν έγραψε τίποτα. Οι μαθητές του όμως κατέγραψαν και διέδοσαν τη διδασκαλία του που οι βασικές αρχές της είναι οι εξής:
v τα πάντα είναι πόνος
v αιτία του πόνου είναι η επιθυμία
v για να πάψει ο πόνος πρέπει να πάψει η επιθυμία
v για να πάψει η επιθυμία πρέπει κανείς να φτάσει στη Νιρβάνα και να αντιληφθεί την Κενότητα όλων των πραγμάτων.
Ο Βουδισμός είναι από τις θρησκείες ίσως η πιο φιλοσοφική και πολλοί την έχουν χαρακτηρίσει και ως απαισιόδοξη, γιατί στην ανθρώπινη ύπαρξη βλέπει μόνο δυστυχία. Υπέρτατη ευτυχία είναι η «εκμηδένιση» της ύπαρξης. Ωστόσο, απ’  την άλλη μεριά μεγάλη σημασία έχει για το Βουδισμό το να είναι κανείς ευσπλαχνικός προς όλα τα ζωντανά όντα και να μην βλάπτει κανέναν.




Τόσο ο Ινδουισμός όσο και ο Βουδισμός είναι δύο θρησκείες που υπερασπίζονται στο έπακρο την ιδέα ότι το να ασκεί κανείς βία πάνω σε κάποιον άλλο είναι μια πράξη που προξενεί βλάβη. Όπως και το να αποκρούεις τη βία με βία, κι αυτή είναι μία πράξη που προξενεί κακό. Αυτή είναι η αρχή της μη – βίας  (που την έκαναν γνωστή σε μας τους δυτικούς δυο μεγάλες προσωπικότητες της Ανατολής, ο ινδουιστής Μαχάτμα Γκάντι και ο  βουδιστής Δαλάι Λάμα).
Ένα άλλο ενδιαφέρον χαρακτηριστικό είναι ότι τόσο ο Ινδουισμός όσο και ο Βουδισμός αντιμετωπίζουν με ανεκτικότητα, χωρίς φανατισμό και ακρότητες, τις άλλες θρησκείες, δίχως να δημιουργούν αντιπαράθεση ποιο είναι το καλύτερο δόγμα και ποιος ο πραγματικός θεός. Γι’  αυτό και χαρακτηρίζονται ως θρησκείες με ανοχή.


......................................................................................................


Ο ΚΟΜΦΟΥΚΙΟΣ  ΚΑΙ  Ο  ΚΟΜΦΟΥΚΙΑΝΙΣΜΟΣ
                                                 ή   Ο  ΚΟΜΦΟΥΚΙΣΜΟΣ

Κατ’ αρχήν να ξεκαθαρίσουμε ότι ο Κομφούκιος δεν ήταν θεός, ούτε καν θρησκευτικός ηγέτης. Ήταν περισσότερο άνθρωπος των γραμμάτων (λόγιος) και φιλόσοφος και έζησε την ίδια περίπου εποχή με την ακμή της Αρχαίας Αθήνας (551 – 479 π.Χ.).Στην εποχή του η Κίνα σπαρασσόταν από πολέμους μεταξύ των αρχόντων και του βασιλιά της, και ο Κομφούκιος αφιέρωσε τη ζωή του στο να δημιουργήσει ένα σύστημα  διακυβέρνησης που να στηρίζεται στην αρετή των ανθρώπων.
Στην κορυφή αυτού του συστήματος βρίσκεται ο Ουρανός που έχει δημιουργήσει την πραγματικότητα, τη λεγόμενη τ ά ο ή  ν τ ά ο, και γι’ αυτό οι άνθρωποι πρέπει να τον σέβονται και να τηρούν τις εντολές του. Ο Ουρανός είναι ο θεμελιωτής της αρετής, που στην απόλυτη μορφή της είναι η καλοσύνη και ονομάζεται ζ ε ν. Όταν οι κομφουκιανιστές μιλούν για το «ζεν», εννοούν την καλοσύνη ως αυτοέλεγχο και αυτοεπιβολή για να μπορέσει ο άνθρωπος να αποβάλλει όλα τα επιθετικά ένστικτα και τα αρνητικά συναισθήματα που είναι κρυμμένα μέσα του. Εδώ πρέπει να προσέξουμε : πρέπει να είμαστε κ α λ ο ί , όχι για να κερδίσουμε μια ευχάριστη ζωή μετά θάνατον – όπως λένε οι άλλες θρησκείες – αλλά γιατί α) έτσι συνυπάρχουν αρμονικά όλα τα στοιχεία του σύμπαντος ακολουθώντας την απαίτηση του μεγάλου δημιουργού, του Ουρανού και β) αυτήν ακριβώς την απαίτηση για αρμονική συνύπαρξη πρέπει να ακολουθούν και τα μέλη της κοινωνίας.
Ο άνθρωπος πρέπει να μάθει να αγαπάει πρώτα απ’ όλα  τα μέλη της οικογένειάς του, μετά τα μέλη της κοινότητάς του που θεωρείται μια μεγαλύτερη οικογένεια και τέλος την πολιτεία της οποίας ο ηγεμόνας πιστεύεται ως γιος του Ουρανού και πατέρας όλων των υπηκόων του.
Η καλύτερη αρετή, η καλοσύνη (το ζεν), συμπληρώνεται από άλλες 4, που πηγάζουν απ’ αυτή και που είναι η τιμιότητα (ι), η παραδοχή ή συμφωνία ή το συνταίριασμα (λι), η αλήθεια (σιν) και η σοφία (τσι). Αυτές τις αρετές τις έχουν οι ευγενείς, και πάνω απ’ όλους ο άρχοντας που, εκτός από το ότι πιστεύεται εκπρόσωπος του Ουρανού στη γη, είναι και το ευγενέστερο, άρα και ανώτερο, ον που έχει αυτές τις αρετές και γι’ αυτό κυβερνάει σοφά.
Τα βιβλία του Κομφουκιανισμού είναι δύο συλλογές από «5 βιβλία»(Wu-King) και «4 βιβλία»(Sze-chu), αντίστοιχα. Τα πέντε θεωρούνται ότι γράφτηκαν από τον ίδιο τον Κομφούκιο και τα τέσσερα από τους μαθητές του (4ος – 3ος αι. π.Χ.).
Η κομφουκιανική θρησκεία έχει δικούς της τόπους λατρείας, δικούς της ναούς, όπου προσφέρονται θυσίες στον Ουρανό, ως πηγή του ηθικού νόμου. Παλιότερα οι αυτοκράτορες στην Κίνα πρόσφεραν μεγαλοπρεπείς θυσίες στους θεούς και τους προγόνους τους, μέχρι και ανθρωποθυσίες! Ο Κομφουκιανισμός καταπολέμησε αυτές τις συνήθειες τονίζοντας ότι η λατρευτική συμπεριφορά του πιστού πρέπει να είναι αυθόρμητη και όχι να πηγάζει από την έκσταση που μπορεί να προκαλέσει η θέα του αίματος του θύματος που θυσιάζεται.
Ο Κομφουκιανισμός είναι η πιο διαδεδομένη θρησκεία στην Κίνα, αλλά έχει διαδοθεί και στην Ιαπωνία, στην Κορέα και στο
Βιετνάμ. 
    
......................................................................................................


               ΤΑΟΪΣΜΟΣ και ΣΙΝΤΟΪΣΜΟΣ:
 Κίνα και Ιαπωνία ...πολύ ανατολικά, βρε παιδί μου!

Οι Κινέζοι δεν είναι πιστοί μόνο  στον Κομφουκιανισμό. Άλλες δύο θρησκείες μοιράζονται τα ερωτήματά τους για τον Κόσμο και  την Ανώτερη Δύναμη που, πιθανόν, τον κυβερνάει…Για  τη μία, το Βουδισμό, έχουμε ήδη μιλήσει· ο Τ α ο ϊ σ μ ό ς είναι  η άλλη θρησκεία με την οποία, οι Κινέζοι προσπαθούν να δώσουν απαντήσεις στα θεμελιώδη ερωτήματα της ζωής τους.
Κομφουκιανισμός, Βουδισμός και Ταοϊσμός συνυπάρχουν και αλληλοσυμπληρώνονται… Ο Ταοϊσμός είναι όρος που σχηματίστηκε από τη λέξη  Τ ά ο (προφέρεται «Ντάο») που σημαίνει  δ ρ ό μ ο ς   ή   κ α τ ε ύ θ υ ν σ η. Απ’ αυτήν τη λέξη σχηματίστηκε και το ιερό βιβλίο του Ταοϊσμού, το «Τάο τε Κινγκ», δηλαδή «Το βιβλίο με τη δύναμη του Τάο». Το βιβλίο αυτό, που λένε ότι γράφτηκε από τον  Λ ά ο  Τ σ ε (έζησε μάλλον τον 6ο π.Χ. αιώνα, όπως και ο Κομφούκιος), έχει 5000 λέξεις που χωρίζονται σε 81 μικρά κεφάλαια και σε μορφή αφορισμών όλη τη διδασκαλία του Ταοϊσμού.
Στον Ταοϊσμό ο Θεός δεν έχει όνομα, δεν έχει γένος (αρσενικό, θηλυκό), είναι κάτι σαν μια πορεία προς την τελειότητα, μέχρι το στάδιο του τέλειου ανθρώπου...Για να το πούμε πιο απλά στον Ταοϊσμό, ό λ α   ε ί ν α ι   δ ρ ό μ ο ς προς την τ ε λ ε ί ω σ η του ανθρώπου (την ολοκλήρωσή του, δηλαδή) που θα έρθει σε έναν άλλο κόσμο που τώρα του είναι αόρατος!
Αυτή η πορεία ξεκινάει από τ ώ ρ α , απ’ αυτήν τη ζωή που ζούμε, και για να φτάσουμε στο τέρμα  πρέπει να λυτρώσουμε το μυαλό μας και την ψυχή μας από τα ενδιαφέροντα και τις προκαταλήψεις που δεν μας αφήνουν να ζήσουμε α π λ ά . Η εργασία είναι ένα στοιχείο της ζωής που μας εμποδίζει να το πετύχουμε! Όχι, ο Ταοϊσμός δε θέλει τους ανθρώπους τεμπέληδες· απλώς τους θέλει, όσο είναι δυνατό, λιγότερο προσκολλημένους στην αντίληψη «ότι ζούμε μόνο για να δουλεύουμε και για να απολαμβάνουμε όσους περισσότερους καρπούς της δουλειάς μας». Κι αυτό πρέπει να το πετύχουμε μ ό ν ο ι  μ α ς ,  να το καταλάβουμε μόνοι μας, χωρίς να μας το ζητάει κανείς ως καθήκον – εδώ είναι και η διαφορά με τον Κομφουκιανισμό. Αγαπάμε τους άλλους, γιατί μόνο έτσι μπορούμε να ζήσουμε μαζί τους,  κι όχι γιατί μας το λέει κάποιος άλλος, είτε πρόκειται για θρησκεία, είτε πολιτικό σύστημα.
Ο Ταοϊσμός συμπληρώθηκε με ορισμένες θέσεις του Κομφουκιανισμού, με θεότητες του Βουδισμού, καθώς και με τη διδασκαλία του για τη Μετενσάρκωση με την οποία έγινε πολύ δημοφιλής στα λαϊκά στρώματα της Άπω Ανατολής. Προχώρησε ακόμα περισσότερο καθώς αναζήτησε την Αθανασία ακόμα και  με την φυσική της μορφή, (δηλαδή ότι μπορούμε να την πετύχουμε και στην παρούσα ζωή) με μαγικά φίλτρα, με την άσκηση της Γιόγκα κλπ. Για το μυημένο  Ταοϊστή ο θάνατος είναι κάτι φαινομενικό και το σώμα του στον τάφο είναι ομοίωμα του πραγματικού του σώματος, που θεωρείται αθάνατο και ότι βρίσκεται σε κόσμο αόρατο.   


                

Μια μουσική γνωστή στις school-ηκαντέρες... Αφιερωμένη εξαιρετικά!
................................................................................................


ΣΙΝΤΟΪΣΜΟΣ:  Η θρησκεία της χώρας των  
                               χρυσανθέμων και της υψηλής  
                              τεχνολογίας !
                                            
Ο Σιντοϊσμός είναι η θρησκεία της Ιαπωνίας. Στα ιαπωνικά ονομάζεται  Κ ά μ ι   ν ο   μ ί τ σ ι (δηλ. ο δρόμος του Κάμι). Το Κάμι είναι η θεϊκή ουσία που φανερώνεται μέσα στη φύση, στα νερά, στα βουνά, στα ζώα και στον άνθρωπο, ιδιαίτερα στο πρόσωπο του αυτοκράτορα.
Με τη λατρεία της φύσης, των προγόνων και των πνευμάτων που προστατεύουν κάθε τόπο ο Σιντοϊσμός εκφράζεται ως ανιμισμός και πολυθεΐα. Τα πνεύματα του Σιντοϊσμού είναι περίπου 800000 που αποτελούν τη θεότητα του Κάμι.
Ο Ιζανάγκι και η Ιζανάμι (αδέλφια) είναι οι σπουδαιότεροι θεοί  και θεωρούνται δημιουργοί του κόσμου. Ο Ινάρι, θεός του ρυζιού – βασικού προϊόντος της χώρας, οι Σίχι-Φουκούτζιν – «οι Επτά θεοί της ευτυχίας», ο Κομπίρα - θεός της ναυσιπλοΐας και του μεταξιού, η Αμεταράσου – θεά του ήλιου, ο Τσουκιγιόμι – θεός της σελήνης ο Σουσανόο – θεός της θάλασσας και ο Νινίγκι, εγγονός της Αμεταράσου – ιδρυτής της Ιαπωνίας είναι οι πιο αγαπητοί θεοί του Σιντοϊσμού.
Η λατρεία γίνεται σε οικογενειακό κύκλο αλλά και δημόσια. Σε κάθε σπίτι υπάρχουν δύο χώροι, ένας για προσευχή και ένας για τις προσφορές καρπών, λουλουδιών, παρασκευασμάτων ρυζιού κ.ά. Η δημόσια λατρεία γίνεται σε δημόσιους φυσικούς χώρους όπως λίμνες, ποτάμια, πηγές και βουνά, αλλά και σε οικοδομήματα  με τους αντίστοιχους δύο χώρους κλπ. Οι ιερείς είναι έγγαμοι και το αξίωμά τους κληρονομικό. Κυριότερες γιορτές η αρχή του έτους, της ικεσίας για την ευτυχία του παλατιού και η γιορτή του ρυζιού.
Ο Σιντοϊσμός έγινε η επίσημη θρησκεία του ιαπωνικού κράτους τον 19ο αιώνα και συνδέθηκε με τον ιαπωνικό εθνικισμό που οδήγησε τη χώρα σε πολέμους με την Κίνα, αλλά και στη συμμετοχή της στον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο. Μετά τη συντριβή του το 1945 – ατομική βόμβα στη Χιροσίμα και στο Ναγκασάκι, η θρησκεία έπαψε να έχει κρατικό χαρακτήρα κι έτσι συμβιώνει με τις άλλες ασιατικές θρησκείες, καθώς και με τον Χριστιανισμό. Ωστόσο, αριθμεί 100 εκατομμύρια οπαδούς, με 80 αιρέσεις, 80000 κοινότητες με ιερά και 20000 ιερείς.

...........................................................................................................
  
            Οι  Μάρτυρες του Ιεχωβά 


     Οι μάρτυρες του Ιεχωβά είναι μια θρησκευτική αίρεση που εμφανίστηκε το 1874 στις ΗΠΑ και από εκεί ήρθε στην Ευρώπη το 1930 και στην Ελλάδα το 1945. Ονομάζονται έτσι από τη χρησιμοποίηση του ονόματος του θεού  Γ ι α χ β έ, ενώ ιδρυτής της κίνησης ήταν ο  Κ. Τέιζ  Ράσελ (πέθανε το 1916) με διαδόχους τον Ιωσήφ Φραγκλίνο Ράδερφορντ και τον Νάθαν Ομέρ Κνορ.
     Οπαδοί αυτής της αίρεσης υπάρχουν σε όλο τον κόσμο, που πιστεύουν στην μοναδικότητα και αυθεντικότητα της Παλαιάς Διαθήκης που την θεωρούν ως τον γνήσιο λόγο του Θεού. Δεν πιστεύουν όμως στην τριαδικότητά του – στην Αγία Τριάδα, δηλαδή – στην θεϊκή ιδιότητα του Χριστού, στην αθανασία της ψυχής, στην Κόλαση, στην Εκκλησία και τους θεσμούς της και στα σύμβολα της πατρίδας τους (καθώς και στη στρατιωτική θητεία).
     Δέχονται το Βάπτισμα και πιστεύουν ότι 1000 χρόνια πριν από τη Δευτέρα Παρουσία θα βασιλεύσει ο Χριστός με ειρήνη και δικαιοσύνη, χωρίζοντας τους Μάρτυρες του Ιεχωβά από τους υπόλοιπους ανθρώπους.
     Διοικητικά εξαρτώνται από κεντρική υπηρεσία, που έχει την έδρα της στο Μπρούκλιν των ΗΠΑ, ασκούν συστηματικό προσηλυτισμό και δρουν στις μέρες μας σε περίπου 250 χώρες στον κόσμο.


............................................................................................................


 


Κι ένα τραγούδι από την παγωμένη Σκανδιναβία, από τη Marie Boine Rersen, που είναι από μια φυλή των Λαπώνων, και είναι μια αγαπημένη τραγουδίστρια του κ. Αργουμέντη. Αφιερωμένο το βίντεο σ' όλα τα παιδιά, School-ηκαντέρες, του Xifteri Club, στα Ασινόπουλα/Βασιλόπουλα και φυσικά στα Πευκόπουλα...


Α, και παιδάκια! Μακρυά από θρησκευτικούς φανατισμούς! Η γη μας, αν και μικρή, μας χωράει όλους όταν αγαπιόμαστε...!