"Οπισθοχώρηση" του Φίλιππου Συρίγου ("Ελευθεροτυπία", 31/5/2011)

Ελευθεροτυπία, Τρίτη 31 Μαΐου 2011

Οπισθοχώρηση

Από τον ΦΙΛΙΠΠΟ ΣΥΡΙΓΟ

 

Σημαντικότερη και από το αποτέλεσμα του προχθεσινού δεύτερου τελικού του μπάσκετ θεωρώ την υπαναχώρηση του Ντούσαν Ιβκοβιτς και ορισμένων παικτών του Ολυμπιακού από την προσπάθεια εκπολιτισμού των αιωνίων ντέρμπι, που ξεκίνησε από την αρχή της περιόδου με λαμπρά -για τέσσερα ματς- αποτελέσματα.

Η ΑΠΟΨΗ ότι η διαιτησία αδίκησε τον Ολυμπιακό και ως εκ τούτου ήταν αδύνατο να μην υπάρξει αντίδραση, δεν ευσταθεί ως δικαιολογία. Γιατί εκ των προτέρων ήταν γνωστό ότι μια τέτοια προσπάθεια, που ξεκίνησε με πρωτοβουλία των δύο κουμπάρων προπονητών, Ομπράντοβιτς και Ιβκοβιτς, δεν θα μπορούσε να στεφθεί με επιτυχία χωρίς θυσίες και υπερβάσεις αυτού του τύπου.

ΤΟ συμπέρασμα που βγαίνει, λοιπόν, είναι ότι ακόμα και προσωπικότητες του μεγέθους ενός Ιβκοβιτς στις δύσκολες στιγμές δεν μπορούν να αποφύγουν τις δοκιμασμένες και εύκολες συνταγές, οι οποίες λειτουργούν, τελικά, προς την αντίθετη κατεύθυνση από αυτή που είχαν χαράξει.

ΤΟ «γιατί» νομίζω ότι έχει να κάνει με προσωπικούς εγωισμούς και άμεσα συμφέροντα, που αποδεικνύονται ισχυρότερα από τους οποιουσδήποτε μακροπρόθεσμους ευγενείς στόχους, ενδεχομένως μάλιστα και από προσωπικές σχέσεις ή φιλίες πολλών ετών.

ΜΙΑ έκπτωση αξιών παρατηρήθηκε, όμως, και στη συμπεριφορά παικτών που τυγχάνουν μιας γενικότερης αποδοχής, λόγω του μέχρι σήμερα αθλητικού και κοινωνικού τους βίου. Και δεν μιλάω, βέβαια, για τον μονίμως εριστικό και απρόβλεπτο Τεόντοσιτς, που λίγο έλειψε να τινάξει το παιχνίδι στον αέρα. Αλλά για τους δικούς μας Σπανούλη και Μπουρούση, που δεν είχαν δώσει ανάλογες αφορμές μέχρι τώρα.

ΘΑ σταθώ στη δήλωση του πολύ αγαπητού μου Γιάννη Μπουρούση, που πέρυσι, με κίνδυνο της υγείας και του συμβολαίου του, προσέφερε τις υπηρεσίες του στην εθνική ομάδα, παρά τις περί του αντιθέτου υποδείξεις του Ολυμπιακού.

«ΔΕΝ ξαναπαίζω -είπε- στην Εθνική γιατί η ομοσπονδία (που είναι υπεύθυνη για τους διαιτητές) δεν σέβεται την προσπάθειά μου».

ΜΙΑ δήλωση που θα μπορούσε να εκληφθεί και ως εκβιασμός, του τύπου «δώστε μου το πρωτάθλημα αν θέλετε να ξαναπαίξω στην Εθνική», αλλά επειδή γνωρίζω τον παίκτη είμαι βέβαιος ότι δεν είναι έτσι.

ΚΑΤΗΦΟΡΟΣ; Οχι. Απλά παιδικές ασθένειες οι οποίες έρχονται στην επιφάνεια λόγω της ανασφάλειας που νιώθουν οι πρωταγωνιστές του έργου που βιώνουμε. Μια ανασφάλεια που δεν έχει να κάνει μόνο με το χρήμα και τη φήμη, αλλά και τις αντιδράσεις των φανατικών, οι οποίοι καιροφυλακτούν.

ΓΙΑΤΙ, πολύ απλά, οι παίκτες του Ολυμπιακού δεν έχουν εξασφαλίσει ακόμα την εμπιστοσύνη των οπαδών τους και παίζουν με τις πλάτες τους συνεχώς ακάλυπτες. Σε αντίθεση με τους αντιπάλους τους, οι οποίοι αποθεώνονται ακόμα και όταν συμβεί να χάσουν από τους ερυθρόλευκους μέσα στην έδρα τους!

ΚΑΙ νομίζω ότι πρωτίστως το γεγονός αυτό καθορίζει την αγωνιστική, αλλά και τη γενικότερη συμπεριφορά και των δύο, καθώς και την έκβαση των κρίσιμων αγώνων.

 

fsyrigos@enet.gr

30/5 : Επέτειος για την πρώτη πράξη αντίστασης στην Γερμανική Κατοχή.

Πρώτη πράξη αντίστασης

 

Στα τέλη Μαΐου του 1941 είχε συμπληρωθεί ένας μήνας από την παράδοση της Αθήνας στους Γερμανούς, που ολοκλήρωναν τις επιχειρήσεις τους στην Ελλάδα με την κατάληψη της Κρήτης. Ο Μανώλης Γλέζος (9/9/1922) και ο Λάκης Σάντας (22/2/1922) ήταν δύο νεαροί φοιτητές, που δάκρυζαν, όπως και χιλιάδες Αθηναίοι, βλέποντας τη γερμανική σβάστικα να κυματίζει στην Ακρόπολη. Το χιτλερικό σύμβολο προκαλούσε την ελληνική υπερηφάνεια. Έπρεπε, λοιπόν, να κατέβει…

Το παράτολμο σχέδιο γεννήθηκε στο μυαλό τους ένα ανοιξιάτικο σούρουπο στο Ζάππειο, καθώς αντίκριζαν την Ακρόπολη και στρώθηκαν στη δουλειά για να το υλοποιήσουν. Πήγαν στην Εθνική Βιβλιοθήκη και διάβασαν ό,τι σχετικό με τον Ιερό Βράχο. Στη Μεγάλη Εγκυκλοπαίδεια ανακάλυψαν όλες τις σπηλιές και τις τρύπες της Ακρόπολης. Γρήγορα, αντιλήφθηκαν ότι η μόνη διαδρομή που έπρεπε να ακολουθήσουν για να μην γίνουν αντιληπτοί από τους γερμανούς φρουρούς ήταν μέσω του Πανδρόσειου Άντρου.

Το πρωί της 30ης Μαΐου 1941, ο Γλέζος και ο Σάντας πληροφορήθηκαν από το ραδιόφωνο ότι η Κρήτη είχε πέσει. Οι Γερμανοί με προκηρύξεις κόμπαζαν για το κατόρθωμά τους. Οι δύο νέοι αποφάσισαν να δράσουν το ίδιο βράδυ. Όπλα δεν είχαν, παρά μόνο ένα φαναράκι κι ένα μαχαίρι. Η ώρα είχε φθάσει 9:30 το βράδυ. Η μικρή φρουρά της Ακρόπολης ήταν μαζεμένη στην είσοδο των Προπυλαίων και διασκέδαζε με νεαρές Ελληνίδες, που πουλούσαν τον ερωτά τους, πίνοντας μπύρες και μεθοκοπώντας.

Με άγνοια κινδύνου, πήδηξαν τα σύρματα, σύρθηκαν ως τη σπηλιά του Πανδρόσειου Άντρου και άρχισαν να σκαρφαλώνουν από τις σκαλωσιές, που είχαν φτιάξει οι αρχαιολόγοι για τις ανασκαφές. Φθάνοντας σε απόσταση ολίγων μέτρων από τον ιστό της σημαίας δεν αντιλήφθηκαν κανένα φρουρό και με γρήγορες κινήσεις κατέβασαν από τον ιστό το μισητό σύμβολο του ναζισμού. Ήταν μία τεράστια σημαία, διαστάσεων 4x2 μ. Είχαν φθάσει πια μεσάνυχτα. Οι δύο «κομάντος» δίπλωσαν και πήραν μαζί τους τη σημαία και ακολουθώντας το ίδιο δρομολόγιο απομακρύνθηκαν από την Ακρόπολη, χωρίς και πάλι να γίνουν αντιληπτοί από τους Γερμανούς, που συνέχιζαν τη διασκέδασή τους.

Με έκπληξη η γερμανική φρουρά αντιλήφθηκε νωρίς το πρωί ότι η σβάστικα έλειπε από τον ιστό. Οι γερμανικές αρχές πανικοβλημένες διέταξαν ανακρίσεις. Μόλις στις 11 το πρωί ανάρτησαν μια νέα σημαία στον κενό ιστό.

Γλέζος και Σάντας καταδικάσθηκαν ερήμην σε θάνατο, οι άνδρες της φρουράς εκτελέστηκαν, οι έλληνες διοικητές των αστυνομικών τμημάτων της περιοχής απαλλάχθηκαν από τα καθήκοντά τους, ενώ για τους φύλακες της Ακρόπολης δεν προέκυψε κάποιο ενοχοποιητικό στοιχείο.

Η υποστολή της σβάστικας από την Ακρόπολη αποτέλεσε ουσιαστικά την πρώτη αντιστασιακή πράξη στην κατεχόμενη Αθήνα, μία ενέργεια με συμβολικό χαρακτήρα, αλλά τεράστια απήχηση στο ηθικό των δοκιμαζόμενων Ελλήνων. Το Σεπτέμβριο της ίδιας χρονιάς ιδρύθηκαν οι δύο μεγάλες αντιστασιακές οργανώσεις ΕΑΜ και ΕΔΕΣ.

Κατά τη διάρκεια της Κατοχής, ο Μανώλης Γλέζος συνελήφθη τρεις φορές από τους Γερμανούς, φυλακίστηκε και κατόρθωσε να δραπετεύσει, ενώ ο Λάκης Σάντας ξέφυγε από τους διώκτες του και κατετάγη στον ΕΛΑΣ.

http://www.sansimera.gr/articles/146 

Φέργκιουσον: "Χάσιμο χρόνου το Twitter"

Λάβρος κατά του Twitter εμφανίστηκε ο Σερ Άλεξ Φέργκιουσον, ο οποίος προέτρεψε τους παίκτες του να σταματήσουν να το χρησιμοποιούν και αντ'αυτού να γεμίσουν τον ελεύθερο χρόνο τους διαβάζοντας ένα βιβλίο!

 

Αφορμή για την επιθετική στάση του Σκωτσέζου απέναντι στο συγκεκριμένο μέσο κοινωνικής δικτύωσης ήταν το έντονο φραστικό επεισόδιο που είχε -διαδικτυακά- ο Ρούνι με έναν οπαδό, με τον διεθνή Άγγλο φορ να φτάνει στο σημείο να κλείσει ραντεβού για καυγά με τον άλλο χρήστη...

"Δεν ξέρω γιατί μπορεί κάποιος να ξοδέψει την ώρα του με αυτά τα πράγματα. Πώς βρίσκετε ώρα και ασχολείστε με αυτό; Υπάρχουν εκατομμύρια πράγματα που μπορείτε να κάνετε στη ζωή σας εκτός από αυτό", τόνισε στους παίκτες της Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ ο "Φέργκι", για να προσθέσει:

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Οπαδός των "reds" αποκάλεσε "χονδρή πόρνη" τον Γουέιν Ρούνι και ο άσος της Μάντσεστερ τον κάλεσε σε ...

 

Σηκωθείτε και πηγαίνετε σε κάποια βιβλιοθήκη και διαβάστε ένα βιβλίο. Σοβαρά. Είναι χάσιμο χρόνου.

Αυτή τη στιγμή φαίνεται πως είναι το μομέντουμ του, καθώς όλοι θέλουν να μπαίνουν σε αυτό (σ.σ Twitter)".

Πέρα από τον Ρούνι υπάρχουν φυσικά και άλλοι παίκτες που έχουν άριστη σχέση με τη συγκεκριμένη μορφή τεχνολογίας (Φέρντιναντ, Όουεν κ.α), με την διοίκηση των πρωταθλητών Αγγλίας να εξετάζει ακόμα και το ενδεχόμενο απαγόρευσης  της "δράσης" στο Twitter σε οποιοδήποτε μέλος της ομάδας.

'