Πέμπτη 15 Ιουλίου 2010

Ένα αστείο βιβλίο για το καλοκαίρι: "Ρωμαίος και Ιουλιέττα μαζί και ζωντανοί επιτέλους" του Έιβι (εκδόσεις Πατάκη)...



Ένα μικρό απόσπασμα από το βιβλίο... Αναζητήστε το - θα περάσετε καλά!


"...Στις δέκα το βράδυ μου τηλεφώνησε ο Σαλτς.
- Θέλω να σου ζητήσω κάτι, είπε.
- Πες μου.
- Κάτι για το έργο.
- Ό,τι θέλεις.
- Μου 'ρχεται δύσκολο.
- Ξεκίνα το.
- Κοίτα, πρέπει να...
- Τι;
- Ε, ξέρεις...
- Άντε, πες το! φώναξα.
- Να, εγώ... ο Ρωμαίος...πρέπει... να φιλήσω... την Ιουλιέττα.
- Σίγουρα. Δυο φορές.
   Έγινε μια μεγάλη παύση. Μετά ο Σαλτς είπε:
- Δεν ξέρω πώς.
- Ποιο πράγμα πώς;
- Μόλις σου το 'πα.
- Το φίλημα;
- Ναι. Το φίλημα.
- Ποτέ πριν δε φίλησες καμιά;
- Όχι έτσι. Εσύ;
- Ούτε κι εγώ, παραδέχτηκα.
- Τότε, εντάξει. Πώς θα το κάνω λοιπόν;
- Απλώς... το κάνεις. Πρέπει να το έχεις δει στην τηλεόραση ένα εκατομμύριο, ένα δισεκατομμύριο φορές. Όλο αυτό κάνουν.
- Αν είσαι τόσο σίγουρος, εξήγησέ μου πώς.
- Εντάξει, βασικά υγραίνεις τα... χείλη σου...
- Και;
- Σαν να ρουφάς.
- Ρουφάω;
- Άκου με! Αυτά θα κάνεις. Και τα δυο. Τότε... Άντε τώρα. Ξέρεις!
- Ειλικρινά δεν ξέρω. Το σκεφτόμουν και ξαφνικά κατάλαβα πως δεν ξέρω. Δηλαδή, μπορεί να το λένε στα κορίτσια, αλλά κανένας δεν το λέει σ' εμάς τ' αγόρια.
- Λοιπόν, εντάξει. Εσύ κάνε όλα αυτά που σου λέω, εντάξει;
- Υγραίνω και ρουφώ...
- Ακριβώς και τότε...
- Για πες.
- Ακουμπάς το στόμα σου στο...δικό της.
- Κι αν φτύσει;
- Θ' ακούσεις τώρα;
- Ή αν ρευτεί; Θέλω να πω, είναι περίεργο, δεν είναι;
- Μπα, δεν είναι.
- Γιατί;
- Γιατί αρέσει στους ανθρώπους - στους περισσότερους.
- Ίσως μόνο έτσι να λένε. Να 'ναι μόνο ενθουσιασμός της στιγμής, που μετά ξεφτίζει.
- Σαλτς, για έργο πρόκειται. Πρέπει να το παίξεις.
- Θα 'ναι δύσκολο.
   Σκέφτηκα μια στιγμή.
- Έχει η αδερφή σου καμιά πάνινη κούκλα;
- Μου φαίνεται.
- Κάνε πρόβες μαζί της.
- Αυτό είναι αρρωστημένο. Πραγματικά αρρωστημένο.
- Τότε δοκίμασε με το σκυλί σου.
- Μερικές φορές, Σίτροου, είσαι πραγματικά ανατριχιαστικός!
- Προσπαθώ να σε βοηθήσω. Φίλος σου είμαι!
- Και τι φίλος ! φώναξε κι έκλεισε το τηλέφωνο...




  Παιδιά του γυμνασίου θέλουν ν' ανεβάσουν το "Ρωμαίος και Ιουλιέττα", το σπουδαίο έργο του Ουίλλιαμ Σαίξπηρ, στο θεατράκι του σχολείου τους. Ένα παιδί προσπαθώντας να βοηθήσει κάποιο άλλο, προκαλεί, χωρίς να το θέλει, την αντιζηλία κάποιου τρίτου παιδιού. Όλα στο τέλος θα ξεχαστούν γιατί τίποτα δεν γίνεται σκόπιμα. Το μόνο που θα θυμούνται οι ήρωες, αλλά και οι αναγνώστες, είναι οι αστείες καταστάσεις και οι γκάφες, που έγιναν από την προετοιμασία μέχρι και το τελευταίο χειροκρότημα της παράστασης :



"...Το κοινό πραγματικά χειροκροτούσε.
   Πιθανόν επειδή είχε τελειώσει το έργο..."



Η μετάφραση του βιβλίου του Έιβι είναι από την κ. Ιωάννα Καρατζαφέρη και είναι εξαιρετική.








I'M ON FIRE - Bruce Springsteen


Hey little girl is your daddy home
D
id he go away and leave you all alone
I got a bad desire
Im on fire

Tell me now baby is he good to you
Can he do to you the things that I do
I can take you higher
Im on fire

Sometimes it's like someone took a knife baby
Edgy and dull and cut a six-inch valley
Through the middle of my soul

At night I wake up with the sheets soaking wet
And a freight train running through the
Middle of my head
Only you can cool my desire
Im on fire



Ένα ωραίο τραγουδάκι που το ζήλεψαν αρκετοί (άντρες και γυναίκες) και το είπαν μετά την α' εκτέλεση του Springsteen. Εδώ τώρα το λέει η Tori Amos -  έτσι, για να μην μείνουν παραπονεμένα τα κορίτσια.