Μεγάλα μυστικά
Υποτίθεται ότι ο πρόωρος αποκλεισμός της Βραζιλίας και της Αργεντινής από το Μουντιάλ στέρησε από την ποδοσφαιρόφιλη ανθρωπότητα θέαμα και συγκινήσεις που μόνο αυτές οι δύο ομάδες, χάρη στην «τεράστια κλάση» των παικτών τους, μπορούν να προσφέρουν.
Ομως οι ειδικοί του ποδοσφαίρου μέχρι στιγμής αδυνατούν να εξηγήσουν με πειστικό τρόπο πώς και γιατί συνέβη αυτό το «μεγάλο κακό», για το οποίο εκατομμύρια άνθρωποι χύνουν ακόμα και σήμερα ποταμούς δακρύων.
ΚΑΙ αυτό νομίζω ότι συμβαίνει γιατί η πλήρης εξήγηση του φαινομένου περνάει μέσα από την αναγκαστική απομυθοποίηση των μεγάλων σταρ του ποδοσφαίρου και την αποκάλυψη των αδυναμιών του παγκόσμιου (και ειδικότερα του ευρωπαϊκού) ποδοσφαιρικού συστήματος, το οποίο λειτουργεί με προσανατολισμό το χρήμα και όχι το άθλημα και τον ποδοσφαιριστή. Και όπως αντιλαμβάνεται κανείς, αυτή η απομυθοποίηση έχει κόστος που οι περισσότεροι προσπαθούν να μην αναλάβουν.
ΚΙ όμως, τα πράγματα είναι πολύ απλά, καθώς το ποδόσφαιρο είναι ομαδικό και όχι ατομικό σπορ, οι δε ποδοσφαιριστές άνθρωποι και όχι μηχανές.
Η Αργεντινή λοιπόν, που, με επικεφαλής τον Μέσι, διαθέτει τον μεγαλύτερο γαλαξία αστέρων, έχασε γιατί δεν είναι ομάδα, με την έννοια της κατεύθυνσης, του συστήματος και της προετοιμασμένης συνεργασίας. Παρ' όλα αυτά κατά τη διάρκεια του αγώνα με τη Γερμανία κάποιοι έψαχναν τη λύση στις αλλαγές παικτών και τη γενικότερη αντίδραση του πάγκου, που όμως τίποτα δεν θα μπορούσαν να αποφέρουν. Γιατί, απλούστατα, η ομάδα του Μαραντόνα έπαιζε, με βάση τον Μέσι, το σύστημα «απόψε αυτοσχεδιάζουμε», που στηριζόταν στο ταλέντο και το ένστικτο των παικτών της. Ενώ αντίθετα η Γερμανία, αν και με πολύ μικρότερα ονόματα, είχε στρατηγική, σύστημα και ταυτόχρονα φρεσκάδα και ενθουσιασμό - προσόντα που (όλα μαζί) της έδωσαν τη νίκη.
ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΙΚΑ, οι Γερμανοί κέρδισαν λόγω της άριστης δουλειάς που έκανε ο προπονητής τους πριν από τους αγώνες και επειδή οι παίκτες τους, ανάμεσα στους οποίους πολλοί νεαροί, ήταν λιγότερο καταπονημένοι κατά τη διάρκεια της χρονιάς από το απάνθρωπο ευρωπαϊκό σύστημα των «νον στοπ» αγώνων!
ΕΛΛΕΙΨΗ φρεσκάδας, αλλά και γενικότερα πτώση ατομικής ποιότητας παρουσίασε και η ευρωπαϊκής, πια, λογικής Βραζιλία, ενώ το ίδιο ισχύει και για την Ισπανία, που όμως έμεινε μέσα στο κόλπο, γιατί αποτελεί την επιτομή του ομαδικού πνεύματος, της συνεργασίας και της υπομονής.
ΣΤΟ σύγχρονο ποδόσφαιρο, λοιπόν, θριαμβεύουν οι ομάδες που έχουν παίκτες με ταλέντο, παίκτες με εμπειρία, παίκτες που βγάζουν ενέργεια στο τερέν και πάνω απ' όλα καλό προπονητή. Γιατί, ας μην ξεχνάμε, μπορεί οι παίκτες να κάνουν τον προπονητή, αλλά ο προπονητής κάνει την ομάδα, σε ένα σπορ όπου ο ένας δεν μπορεί να νικήσει τους έντεκα!
ΚΙ όλα αυτά, όχι μόνο ως εξήγηση των όσων έγιναν, αλλά και των όσων θα ακολουθήσουν.
