Ένα τραγουδάκι της κ. Γεωργίας από αφορμή τις επιστημονικές παρατηρήσεις για την καρέτα - καρέρα ("ΤΟ ΒΗΜΑ", 25/2/2011)

11 ΚΑΡΕΤΑ - ΚΑΡΕΤΑ.mp3

ένα τραγούδι της Γεωργίας Δεληγιαννοπούλου από το δισκάκι και βιβλίο "Μια Ριγέ Γαρίδα Ροζ".


ΚΑΡΕΤΑ - ΚΑΡΕΤΑ


Μια θαλάσσια χελώνα                             "Αχ, κολυμβήτρια χελώνα μου, πώς
πίσω αφήνει το χειμώνα,                        να στο πω,
κολυμβήτρια τρομερή                              πώς να στο πω;
φτάνει ως την Αφρική.                            Φεύγα από δω
Το καβούκι της στον ώμο                        γιατί ενοχλείς τον τουρισμό.
δρόμο παίρνει, αφήνει δρόμο               Γιατί δεν πας σ' ένα άλλο νησάκι
και η χάρη της τη βγάζει                         πιο ερημικό;"
στης Ζακύνθου το μπουγάζι
ναι, το μπουγάζι!


- Αχ κολυμβήτρια χελώνα μου               "Σαν την προ-προ-προγιαγιά μου,
για δε μου λες,                                            σαν τη Μέλπω τη μαμά μου
πες μου τι θες σ' ακρογιαλιές                 την ξαδέρφη μας τη Ρούλα
τουριστικές και κοσμικές;                       και τη θεία μου την Αφρούλα
Πες μου τι θέλεις εδώ πέρα;                    χρόνια τώρα εδώ γυρνάω
πες μου εδώ τι θες;                                     και τη Ζάκυνθο αγαπάω,
                                                                         αν με διώξεις, πού να μείνω,
"Σαν την προ-προ-προγιαγιά μου,        πες μου, αν θες, τι θ' απογίνω;
σαν τη Μέλπω τη μαμά μου,                   Ε, τι θ' απογίνω;"
την ξαδέρφη μας τη Ρούλα
και τη θεια μου την Αφρούλα,                Μια θαλάσσια χελώνα
πάω κι εγώ με τη σειρά μου                    πίσω αφήνει το χειμώνα
να γεννήσω τα αβγά μου                         κολυμβήτρια τρομερή
μες στη ζεστασιά της άμμου                   φτάνει ως την Αφρική.
σαν την προ-προ-προγιαγιά μου           Στης Ζακύνθου τα λιμάνια
και τη γιαγιά μου"                                     αγαπάει να κάνει μπάνια
                                                                         άσ' την ήσυχη, να ζήσεις,
                                                                         και μη μου την ενοχλήσεις
                                                                         μην την ενοχλήσεις.


                                                                         Στης Ζακύνθου τα λιμάνια
                                                                         άστηνε να κάνει μπάνια!

Αυτόματη πλοήγηση

H καρέτα-καρέτα βρίσκει την Ιθάκη με το δικό της GPS

Βρετανία - Παρασκευή 25 Φεβρουαρίου 2011  [ 18:54]

Αρχείο ΔΟΛΜόλις βγήκαν από το αβγό, ξέρουν όμως πού πηγαίνουν

Η απειλούμενη χελώνα Caretta caretta, γνωστή από την αγάπη της για το Ιόνιο, φαίνεται ότι έχει στη διάθεσή της μια ασυνήθιστα προηγμένη βιολογική πυξίδα: Πειράματα στο ενυδρείο δείχνουν ότι είναι το μόνο ζώο που αντιλαμβάνεται όχι μόνο το γεωγραφικό πλάτος, αλλά και το γεωγραφικό μήκος.

Πολλά άλλα ζώα είναι γνωστό ότι αντιλαμβάνονται την ένταση του μαγνητικού πεδίου της Γης και προσδιορίζουν έτσι το γεωγραφικό πλάτος, δηλαδή τη θέση τους στον άξονα βορρά-νότου.

Φαίνεται όμως ότι η Caretta caretta τα καταφέρνει καλύτερα στα υπερατλαντικά της ταξίδια στον Ατλαντικό, τον Ειρηνικό και τον Ινδικό ωκεανό.

«Το δυσκολότερο κομμάτι της πλοήγησης στην ανοιχτή θάλασσα είναι ο καθορισμός του γεωγραφικού μήκους, δηλαδή της θέσης στη διεύθυνση ανατολής-δύσης» σχολιάζει στο BBC ο Νέιθαν Πάτμαν, επικεφαλής της μελέτης στο Πανεπιστήμιο της Βόρειας Καρολίνας.

Η ομάδα του Πάτμαν πήρε νεογέννητες χελώνες από τις ακτές της Φλόριντας και τις άφησε να κολυμπούν σε κυκλικά ενυδρεία, εκτεθειμένα σε μαγνητικά πεδία αντίστοιχα με το μαγνητικό πεδίο της Γης.

Μια ομάδα από χελωνάκια εκτέθηκε στο μαγνητικό πεδίο που θα συναντούσε σε ένα συγκεκριμένο σημείο του ταξιδιού τους, ενώ μια δεύτερη ομάδα εκτέθηκε σε ένα άλλο μαγνητικό πεδίο, το οποίο αντιστοιχούσε στο ίδιο γεωγραφικό πλάτος αλλά σε διαφορετικό μήκος.

Όπως διαπίστωσαν οι ερευνητές και στις δύο περιπτώσεις, τα χελωνάκια κολύμπησαν προς τη σωστή κατεύθυνση, αυτή που θα έπρεπε να πάρουν για να επιστρέψουν στην παραλία των προγόνων τους.

Ο μηχανισμός του φαινομένου παραμένει εν πολλοίς άγνωστος. 

Το πιθανότερο όμως είναι ότι οι χελώνες αντιλαμβάνονται το πλάτος από την ένταση του μαγνητικού πεδίου, η οποία είναι υψηλότερη στους πόλους και χαμηλότερη στους τροπικούς. Πολλά ακόμα ζώα αντιλαμβάνονται την ένταση του πεδίου, χρησιμοποιώντας για παράδειγμα μικρούς κρυστάλλους μαγνητικού υλικού που βρίσκονται μέσα σε ειδικά αισθητήρια όργανα.

Στην περίπτωση του γεωγραφικού μήκους, οι χελώνες μάλλον χρησιμοποιούν ως γνώμονα τη γωνία που σχηματίζουν με την επιφάνεια της Γης οι γραμμές του μαγνητικού πεδίου.

Η έρευνα δημοσιεύεται στο Current Biology.

Διαβάστε περισσότερα: http://www.tovima.gr/default.asp?pid=41&nid=1231080955#ixzz1F3W2cqfI

Η Αθήνα από ψηλά, δηλαδή από ποοολύ ψηλά...! Μάλλον μόνο από τοόοσο ψηλά αντέχεται να την βλέπεις, και μόνο νύχτα...

Μια φωτογραφία της νυχτερινής Αθήνας από το Διεθνή Διαστημικό Σταθμό

Μία νέα φωτογραφία της Ελλάδας έστειλε ο Ιταλός αστροναύτης Πάολο Νέσπολι, ο οποίος, όπως ανακοίνωσε ο Ευρωπαϊκός Οργανισμός Διαστήματος (ESA), μέσα από το γυάλινο θόλο του Διεθνούς Διαστημικού Σταθμού (ISS), φωτογράφισε την πόλη της Αθήνας, όπως φαίνεται από το διάστημα τη νύχτα. Προ ημερών ο ίδιος είχε φωτογραφήσει το κυκλαδίτικο νησί της Ανάφης.

Ο γυάλινος θόλος του Σταθμού προστέθηκε το 2009 για να βοηθήσει τους έξι αστροναύτες να προσδιορίζουν τη θέση τους, καθώς και στην πραγματοποίηση εργασιών στο εξωτερικό του. Το πανοραμικό παρατηρητήριο «Cupola» έχει πλέον κερδίσει μία ξεχωριστή θέση στην καθημερινότητά τους.

Μέσα από τα επτά μεγάλα παράθυρά του, το παρατηρητήριο προσφέρει μοναδική θέα προς το διάστημα και τη Γη. Ο Νέσπολι, όποτε έχει ελεύθερο χρόνο, ακόμα και για πέντε μόνο λεπτά, δεν χάνει την ευκαιρία να ρίξει έστω και μια κλεφτή φωτογραφική ματιά στη Γη.

Έως σήμερα ο Νέσπολι έχει προσπαθήσει και πολλές φορές έχει καταφέρει να εντοπίσει τόπους που θα ήθελε να φωτογραφίσει, όπως τις πυραμίδες της Αιγύπτου και το Σινικό Τοίχος στην Κίνα. Τώρα, το «βλέμμα» του σταμάτησε στην Ελλάδα και στην πόλη της Αθήνας που τη νύχτα, με όλα φώτα της αναμμένα, μοιάζει χρυσή από το διάστημα, σε αντίθεση με την γκρίζα της όψη την ημέρα. 

Η φωτογραφία υπάρχει στη διεύθυνση του διαδικτύου: http://www.flickr.com/photos/magisstra/5473607160/

Χειρο - μαγεία !

Το πυρηνικό ατύχημα του Τσέρνομπιλ (26/4/2011). Οι συγκλονιστικές φωτογραφίες στο TVXS με οδήγησαν σ' αυτήν την ανάρτηση. Παρέλειψα κάνα-δυο γιατί ήταν αρκετά σκληρές. Όσο για την προηγούμενη ανάρτηση για τα δισεκατομμύρια άλλων πλανητών του γαλαξία μας, αν είναι να τους κάνουμε σαν τη Γη μας, ας τ' αφήσουμε καλύτερα. Δεν τους χρειάζεται η καταστροφική ανοησία των ανθρώπων...

Το πυρηνικό ατύχημα του Τσερνόμπιλ έλαβε χώρα στις 26 Απριλίου του 1986, στον αντιδραστήρα Νο. 4 του Πυρηνικού Σταθμού Παραγωγής Ενέργειας του Τσερνόμπιλ της Σοβιετικής Ένωσης, ο οποίος σήμερα βρίσκεται σε εδάφη της Ουκρανίας. Το ατύχημα ήταν της τάξης του μέγιστου προβλεπόμενου ατυχήματος στην Διεθνή Κλίμακα Πυρηνικών Συμβάντων, διατάραξε σοβαρότατα τις οικονομικές και κοινωνικές συνθήκες που επικρατούσαν στις γύρω περιοχές και είχε σημαντικές επιπτώσεις στο περιβάλλον και στην υγεία. ^[1] Από το ατύχημα πέθαναν επιτόπου δυο από τους εργάτες του σταθμού. Μέσα σε τέσσερις μήνες, από τη ραδιενέργεια και από εγκαύματα λόγω της θερμότητας, πέθαναν 28 εκ των πυροσβεστών που έσπευσαν στο χώρο του ατυχήματος και διαπιστώθηκαν 19 επιπλέον θάνατοι ως το 2004.^[2] Επιπλέον, υπολογίζεται ότι επηρεάστηκε η υγεία εκατοντάδων χιλιάδων ανθρώπων εξαιτίας της επιβάρυνσης του περιβάλλοντος με ραδιενέργεια. Οι ποσοστιαίες αυξήσεις των καρκίνων ήταν άνω του 15% στους πληθυσμούς που εκτέθηκαν, με χιλιάδες θανάτους από καρκίνο και λευχαιμία να συνδέονται με το ατύχημα.^[3]

Το ατύχημα

Το ατύχημα συνέβη στη 01:26 ώρα Μόσχας, ξημερώματα του Σαββάτου 26 Απριλίου 1986. Εκείνη την ώρα στο εργοστάσιο βρίσκονταν περίπου 200 εργαζόμενοι των οποίων οι ενασχολήσεις σχετίζονταν με την ομαλή λειτουργία των πυρηνικών αντιδραστήρων 1, 2 και 3, καθώς και με το πρόγραμμα ελέγχου που λάμβανε χώρα στον αντιδραστήρα 4 όπου και σημειώθηκε η έκρηξη. Σε απόσταση ενός χιλιομέτρου υπήρχαν άλλοι εργάτες οι οποίοι δούλευαν σε νυχτερινή βάρδια για την κατασκευή των αντιδραστήρων 5 και 6 που επρόκειτο να λειτουργήσουν το Φθινόπωρο της ίδιας χρονιάς. Σημειώθηκαν δύο εκρήξεις στο κτίριο του αντιδραστήρα Νο 4. Το αποτέλεσμα τους ήταν η διάνοιξη μιας τρύπας στην οροφή του κτιρίου και η εκτόξευση γραφίτη, σκυροδέματος και συντριμμιών. Σαν αποτέλεσμα αυτών, ο πυρήνας του αντιδραστήρα βρέθηκε σε επαφή με το εξωτερικό περιβάλλον. Μεγάλο μέρος του ουρανίου που χρησιμοποιούνταν ως καύσιμο έφυγε στον αέρα μαζί με υπερουράνια στοιχεία και προϊόντα της σχάσης από τον πυρήνα του αντιδραστήρα, παρασυρόμενα από τον καπνό του οποίου η στήλη έφτασε σε ύψος το ένα χιλιόμετρο. Πυρκαγιά ξέσπασε στην οροφή πάνω από τον στρόβιλο του αντιδραστήρα. Επίσης φλόγες υπήρχαν στο εσωτερικό του κτιρίου μαζί με ατμούς και σκόνη. Ο γραφίτης που έπαιζε το ρόλο του επιβραδυντή του αντιδραστήρα, ανεφλέγη από τη θερμότητα και την έκρηξη. Ένας υπάλληλος του εργοστασίου που βρισκόταν ακριβώς πάνω από τον αντιδραστήρα της στιγμή της έκρηξης σκοτώθηκε ακαριαία και το πτώμα του δεν ήταν δυνατό να ανασυρθεί και ένας δεύτερος υπάλληλος τραυματίστηκε από συντρίμμια που έπεσαν πάνω του και εμφάνισε σοβαρά εγκαύματα. Απεγκλωβίστηκε άμεσα αλλά υπέκυψε λίγες ώρες αργότερα.

http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%A0%CF%85%CF%81%CE%B7%CE%BD%CE%B9%CE%BA%CF%8C_%CE%B1%CF%84%CF%8D%CF%87%CE%B7%CE%BC%CE%B1_%CF%84%CE%BF%CF%85_%CE%A4%CF%83%CE%B5%CF%81%CE%BD%CF%8C%CE%BC%CF%80%CE%B9%CE%BB

Το Τσέρνομπιλ μέσα από το φωτογραφικό φακό

10:36 - Κυρ 20/02/2011, tvxsteam

 

Ένα καρουζέλ και μια ρόδα του λούνα παρκ, εγκαταλελειμμένα σε μια πόλη φάντασμα κοντά στο εργοστάσιο πυρηνικής ενέργειας στο Τσέρονμπιλ

Σχεδόν 25 χρόνια πέρασαν από το πυρηνικό ατύχημα του Τσερνόμπιλ, που έλαβε χώρα στις 26 Απριλίου του 1986, στον αντιδραστήρα Νο. 4 του Πυρηνικού Σταθμού Παραγωγής Ενέργειας του Τσερνόμπιλ της Σοβιετικής Ένωσης... Οι παρακάτω φωτογραφίες απεικονίζουν γλαφυρά το τραγικό γεγονός και τις καταστροφικές συνέπειές του.

Μια μάσκα αέριων δίπλα σε μια κούκλα σε ένα νηπιαγωγείο, σε πόλη φάντασμα δίπλα στο εργοστάσιο πυρηνικής ενέργειας

Μια ηλικιωμένη γυναίκα ασχολείται με τον κήπο της δίπλα στο εργοστάσιο πυρηνικής ενέργειας στο Τσέρνομπιλ στην Ουκρανία

Φωτογραφία από την κατεστραμμένη 4η ηλεκτρική εγκατάσταση του εργοστάσιου πυρηνικής ενέργειας μερικές μέρες μετά την καταστροφή

Μια αίθουσα σε ένα σχολείο στην πόλη φάντασμα Prypyat, δίπλα στο εργοστάσιο πυρηνικής ενέργειας στο Τσέρνομπιλ. Το Prypyat είχε 45.000 κάτοικους και εγκαταλείφθηκε 3 ήμερες μετά την έκρηξη

Ένας κοιτώνας σε ένα σχολείο στο Prypyat

Εγκαταλελειμμένες μάσκες αερίων σε τάξη σχολείου στο Prypyat

Γκραφίτι σε μια τάξη σχολείου στο Prypyat

Συγκρουόμενα αυτοκίνητα, εγκαταλελειμμένα σε ένα λούνα παρκ στο Prypyat

Αιματοληψία σε έναν τάρανδο στις Σουηδικές Άλπεις για την μέτρηση τις τοξικότητας στο αίμα του. Χιλιάδες τάρανδοι σφαγιάσθηκαν, όταν οι Σουηδικές αρχές ανακάλυψαν επικίνδυνα επίπεδα τοξικότητας στο αίμα τους.

Διενεργούνται επισκευές στο εργοστάσιο πυρηνικής ενέργειας στο Τσερνομπίλ τον Αύγουστο του 1986

Ο Μιχαήλ Γκρομπατσόφ μιλάει στους υπάλληλους του εργοστάσιου στο Τσέρνομπιλ

Ένα παιδί παίζει, 4 Αυγούστου 1992. Περίπου 60.000 παιδιά επηρεάστηκαν από την ραδιενεργή σκόνη του εργοστασίου

Συγγενείς ενός πυροσβέστη που πέθανε από την έκρηξη στο εργοστάσιο πυρηνικής ενέργειας

Οξανα Γκάιμπον, ετών 17 και Άλια Κοζιμιέρκα, ετών 15, θύματα της καταστροφής στο Τσέρνομπιλ. Δέχονται θεραπεία με υπέρυθρη ακτινοβολία

Γιουρα Κουντριακσε, ετών 12, θύμα του Τσέρνομπιλ. Περιμένει τη σειρά του να δεχθεί ψυχιατρική θεραπεία στο νοσοκομείο παίδων Ταράρα στην Αβάνα, Κουβά. Ένα από τα εκατοντάδες παιδιά από την Ουκρανία και τη Ρωσία που δέχθηκαν δωρεάν περίθαλψη στην Κούβα.

Ένας φύλακας του εργοστάσιου λέει σε έναν φωτογράφο να σταματήσει να βγάζει φωτογραφίες στην πύλη ενός από τους σταθμούς ενέργειας

Ο 3ος κ ο 4ος σταθμός ενέργειας του εργοστάσιου του Τσέρνομπιλ. Τους έκλεισαν στις 10 Ιουλίου 2000 σαν μέτρο προστασίας για τις ραδιενεργές βροχές

Ένας πρώην πυροσβέστης με ένα κερί στο χέρι κλαίει για τον χαμένο φίλο του στο Μνημείο των Χαμένων Πυροσβεστών στο Κίεβο

Ένα κορίτσι σε αναπηρικό καρότσι με μια κορδέλα που γράφει «Τσέρνομπιλ» στην διάρκεια μιας διαμαρτυρίας

Βλαντισλάβ Πέτροβ, ετών 3, ασθενής στο αιματολογικό τμήμα ραδιολογίας και πυρηνικής ιατρικής

Μια χήρα ανάβει ένα καντήλι στην ταφόπλακα των πυροσβεστών στο μνημείο για τα θύματα του Τσέρνομπιλ στο Slavutich, μια μικρή πόλη που τώρα ζουν εργάτες του εργοστάσιου

Εικόνα από τις αποθήκες πυρηνικών αποβλήτων κοντά στο Τσέρνομπιλ

Απομεινάρια κρεβατιών σε κέντρο προσχολικής αγωγής στο Pripyat

Μια ηλικιωμένη σε ένα χωριό του Opacheche κοντά στο Τσέρνομπιλ, Ουκρανία

Ένα λεωφορείο με υψηλό δείκτη ραδιενέργειας που το χρησιμοποιούσαν για μεταφορά πολιτών το 1986, μένει εγκαταλελειμμένο σε ένα χωράφι δίπλα στο χωριό Rosoha, 31 Ιανουαρίου 2006 Τσέρνομπιλ, Ουκρανία

Ραδιενεργά οχήματα σε παράταξη μπροστά από ένα ελικόπτερο που χρησιμοποιούσαν για τη ρίψη υλικών και νερού κατά τη διάρκεια της καταστροφής

Η Μαρίγια Ορούπα σε μια αποθήκη στο χωριό Pareshiv κοντά στο Τσέρνομπιλ

Πάνω από 300 χωρικοί ζουν στην «απαγορευμένη ζώνη» όταν γύρισαν στα σπίτια τους μετά την καταστροφή. Μέρες μετά την καταστροφή χρειάστηκε να τους μετακινήσουν σε πολλές τοποθεσίες της Σοβιετικής Ένωσης. Τώρα πίσω στον τόπο τους ζουν από την ραδιενεργή γη, καλλιεργώντας μανιτάρια, κρεμμύδια και τη δική τους βότκα «Σαμαχονκα»

Επιστήμονες εκτιμούν ότι το Prypyat και οι γύρω περιοχές δεν θα είναι ασφαλείς για τους ανθρώπους για αρκετούς αιώνες. Επίσης εκτιμούν ότι για να εξαλειφθούν τα πιο επικίνδυνα ραδιενεργά στοιχεία θα χρειαστεί να περάσουν 900 χρόνια

Γιατροί εξετάζουν νεογέννητα δίδυμα που ήρθαν στον κόσμο κολλημένα, Μινσκ - Λευκορωσία

Ένας τεχνικός από τη Λευκορωσία μετρά το επίπεδο ραδιενέργειας σε ένα χωριό της Λευκορωσίας το Βοροτετς

Παιδιά που «χτυπήθηκαν» από την καταστροφή του Τσέρνομπιλ, παίζουν σε ένα κέντρο αποκατάστασης στη μικρή πόλη Khoinik στις 6 Απριλίου 2006.

Παιδιά από την Ουκρανία, θύματα του πυρηνικού ατυχήματος τον Απρίλιο του 1986 στο Τσέρνομπιλ. Μερικά απ' αυτά προσβλήθηκαν από τις αρρώστιες αλωπεκία και λεύκη.

Μια ηλικιωμένη γυναίκα που επισκέπτεται το νεκροταφείο του εγκαταλειμμένου χωριού Orevichi, μέσα στη ζώνη αποκλεισμού των 30 χιλιομέτρων γύρω από τον πυρηνικό αντιδραστήρα του Τσέρνομπιλ.

Τρία αγόρια που παίζουν σε στρώματα στο πάτωμα σε ένα ορφανοτροφείο για παιδιά κοντά με ειδικές ανάγκες στο χωριό Vesnova της Λευκορωσίας.

Μια γυναίκα αφήνει λουλούδια σε ένα μνημείο για το Τσέρνομπιλ, στο Κίεβο

http://tvxs.gr/news/%CE%BA%CF%8C%CF%83%CE%BC%CE%BF%CF%82/%CF%84%CE%BF-%CF%84%CF%83%CE%AD%CF%81%CE%BD%CE%BF%CE%BC%CF%80%CE%B9%CE%BB-%CE%BC%CE%AD%CF%83%CE%B1-%CE%B1%CF%80%CF%8C-%CF%84%CE%BF-%CF%86%CF%89%CF%84%CE%BF%CE%B3%CF%81%CE%B1%CF%86%CE%B9%CE%BA%CF%8C-%CF%86%CE%B1%CE%BA%CF%8C