Συγκλονιστικό βίντεο από την αποκόλληση παγόβουνου στη Γροιλανδία (31 Ιουλ 2012 | tvxsteam tvxs.gr)

................................................................
 

Συγκλονιστικό βίντεο από την αποκόλληση παγόβουνου στη Γροιλανδία

07:07, 31 Ιουλ 2012 | tvxsteam tvxs.gr/node/102051

 

 

Συγκλονιστικές εικόνες από την αποκόλληση παγόβουνου από παγετώνα της Γροιλανδίας, η οποία συνοδεύτηκε από ένα τεράστιο κύμα, κατέγραψε με την κάμερά του ο Jens Møller, ο οποίος ανάρτησε στη συνέχεια στο YouTube.

Πάντως, παρά την ορμή του νερού, το σκάφος στο οποίο επέβαινε η ομάδα δεν αναποδογυρίστηκε.

Παρότι το παγόβουνο στο παραπάνω βίντεο δεν αποτελεί το πρώτο, ούτε το μεγαλύτερο που αποκολλάται από παγετώνα της Γροιλανδίας, το νησί βρίσκεται αντιμέτωπο με σημαντικές αλλαγές. Πρόσφατα στοιχεία από δορυφόρο δείχνουν ότι οι επιφάνειες πάγων της Γροιλανδίας λιώνουν χωρίς προηγούμενο. Σε λιγότερο από μία εβδομάδα, το ποσοστό της επιφάνειας του στρώματος πάγου που έλιωσε αυξήθηκε από 40 σε 97.

Ο υπεύθυνος του προγράμματος κρυόσφαιρας της NASA Τομ Βάγκνερ δήλωσε στη huffingtonpost.com πως υπάρχουν αποδείξεις ότι η Γροιλανδία χάνει πάγο, πιθανότατα λόγω της υπερθέρμανσης του πλανήτη, γεγονός που συμβάλλει σημαντικά στην άνοδο της στάθμης των θαλασσών.

Δραματικές αλλαγές συνέβησαν επίσης νωρίτερα αυτό το μήνα, όταν ένα γιγάντιο παγόβουνο αποκολλήθηκε από έναν από τους μεγαλύτερους παγετώνες της Γροιλανδίας. Δορυφόρος της NASA παρατήρησε την αποκόλληση του παγόβουνου, που έχει μέγεθος διπλάσιο από το Μανχάταν.

 

Ερώτηση: Θα ήθελες να σε βραβεύουν χωρίς να το αξίζεις; Με αφορμή από ένα βίντεο (27 Ιουλ 2012 | tvxsteam tvxs.gr)

 ...........................................................

Σε διαφημιστικό της ΔΟΕ για τους Ολυμπιακούς Αγώνες η Φανή Χαλκιά

22:07, 27 Ιουλ 2012 | tvxsteam tvxs.gr/node/101826

 

 

Την επανεμφάνισή της έκανε η Φανή Χαλκιά σε βίντεο (στο 1.25) της Διεθνούς Ολυμπιακής Επιτροπής για την προώθηση των Ολυμπιακών Αγώνων του Λονδίνου.

Υπενθυμίζεται ότι η Φανή Χαλκιά είχε βρεθεί θετική σε έλεγχο ντόπινγκ στους Ολυμπιακούς Αγώνες του 2008 στο Πεκίνο και είχε αποβληθεί.

Ιδού και το εντυπωσιακό βίντεο της ΔΟΕ:

Η Φανή Χαλκιά είναι μια αθλήτρια - αν και θα έπρεπε να γράψω "ήταν", γιατί δεν είναι πια - που κέρδισε χρυσό μετάλλιο στους Ολυμπιακούς Αγώνες της Αθήνας το 2004 μεν, αλλά στην επόμενη Ολυμπιάδα του 2008 στο Πεκίνο βρέθηκε ντοπαρισμένη μαζί με άλλους συμπατριώτες  μας αθλητές του στίβου που είχαν διακριθεί το 2004. Η σύμπτωση να βρεθούν τόσοι αθλητές μας - του στίβου, μαζί με  ο λ ό κ λ η ρ η  την εθνική μας ομάδα της άρσης βαρών - ντοπαρισμένοι, "σκίασε" ανεπανόρθωτα όλον τον ελληνικό αθλητισμό, ακόμα και αθλήματα που δεν είχαν και δεν έχουν δώσει αφορμές για τέτοιες υποψίες και κατηγορίες. Δεν θα ήταν υπερβολή όποια αθλητική δράση σε ατομικό ή και σε συλλογικό επίπεδο προερχόμενη από τη χώρα μας, αντιμετωπίζεται πλέον από τη διεθνή αθλητική - και όχι μόνο - κοινότητα με καχυποψία και προκατάληψη. 

   Υπάρχουν πολλοί συμπατριώτες μας που υποστηρίζουν ότι καλώς έπραξαν οι αθλητές μας και οι παράγοντες που τους "βοήθησαν", μιας και οι άλλες χώρες, και μάλιστα οι πιο ανεπτυγμένες αθλητικά, τις ίδιες μεθόδους χρησιμοποίησαν και χρησιμοποιούν για να διακρίνονται οι αθλητές τους. Τις ίδιες, λένε, μεθόδους χρησιμοποιούν, μόνο που δεν "πιάνονται" παρανομούντες γιατί, λένε, η φαρμακευτική τους βιομηχανία είναι περισσότερο ανεπτυγμένη από τη δική μας και έτσι παραμένουν οι παρανομίες τους ασύλληπτες. Ούτως ή αλλιώς, βέβαια, οι επιτυχίες τους και τα μετάλλιά τους, λένε, είναι και αυτών ψεύτικες, "μούφα", όπως τελευταία συνηθίζουμε να χαρακτηρίζουμε κάθε τι μη γνήσιο, απομίμηση, ψεύτικο κλπ. Κι εμείς, γιατί όχι; Να μη τους μιμηθούμε; 

   Μπορεί να είναι και έτσι τα πράγματα. Τις μούφες και τις απατεωνίες θα πρέπει να ζηλεύουμε; Προσφέρουν άραγε γνήσια ικανοποίηση οι ψεύτικες επιτυχίες; Θα θέλαμε, παραδείγματος χάριν, να παίρναμε καλούς βαθμούς στο σχολείο χωρίς να το αξίζουμε; Να κερδίζουμε τους αγώνες και τα παιχνίδια μας με ζαβολιές ή "εξωτερικές" βοήθειες διαιτητών ή άλλων, έξω και πέρα από τις δικές μας δυνάμεις; Κι αν υπάρχουν στη ζωή μας συμμαθητές μας ή αργότερα συνανθρωποί μας που έτσι, με ψεύτικα όπλα και εφόδια, τα καταφέρνουν, θα θέλαμε να "προσφέραμε" κι εμείς με τη σειρά μας τα ίδια αισθήματα που νιώθουμε όταν ο ανάξιος επιβραβεύεται σε βάρος μας; Την ιδια πίκρα, με αυτήν που νιώσαμε, όταν ο λιγώτερο από εμάς άξιος πανηγύριζε, θα θέλαμε κι εμείς να "κεράσουμε" τους συναγωνιστές μας;  Για σκεφθείτε το...

 

Έλιωσαν ξαφνικά οι πάγοι στη Γροιλανδία (25 Ιουλ 2012 | tvxsteam tvxs.gr)

.............................................................

Έλιωσαν ξαφνικά οι πάγοι στη Γροιλανδία

12:07, 25 Ιουλ 2012 | tvxsteam tvxs.gr/node/101611

 

 

 

Η επιφάνεια του παγωμένου φλοιού της Γροιλανδίας έλιωσε σε μια ασυνήθιστα μεγάλη περιοχή, αναφέρει η ΝΑΣΑ. Οι επιστήμονες επισημαίνουν ότι δεν έχουν παρατηρήσει παρόμοιο φαινόμενο τα τελευταία 30 χρόνια.

Το λιώσιμο των πάγων εμφανίστηκε ακόμα και στο πιο κρύο και ψηλό σημείο της Γροιλανδίας, τον σταθμό Summit. Η περιοχή που έλιωσε εκτινάχθηκε από το 40% στο 97% μέσα σε μόλις 4 μέρες,  σημειώνουν οι επιστήμονες.

Αν και μόλις σχεδόν το μισό του παγωμένου καλύμματος της Γροιλανδίας παρουσιάζει λιώσιμο της επιφάνειας του κατά την διάρκεια των καλοκαιρινών μηνών, η ταχύτητα και το επίπεδο του φετινού φαινομένου εξέπληξε τους επιστήμονες, οι οποίοι περιέγραψαν το φαινόμενο ως "απίθανο".

 

Η NASA αναφέρει πως σχεδόν όλο το παγωμένο κάλυμμα της Γροιλανδίας, από τις λεπτές, χαμηλές άκρες μέχρι και το κέντρο το οποίο είναι 3 χιλιόμετρα παχύ, παρουσίασε κάποιο επίπεδο λιωσίματος στην επιφάνεια του.

 

 

 

^{Η πρώτη φωτογραφία δείχνει την έκταση των παγετώνων στις 8 Ιουλίου.} 

^{Η δεύτερη φωτογραφία είναι τέσσερις μέρες αργότερα} 

 

 

"Όταν βλέπουμε λιώσιμο του πάγου σε περιοχές που δεν έχουμε δει ξανά, τουλάχιστον σε μια μακρά χρονική περίοδο, μας προκαλεί έκπληξη και μας κάνει να αναρωτιόμαστε τι συμβαίνει", δηλώνει χαρακτηριστικά ο επικεφαλής επιστήμονας της NASA Γουαλίντ Αμπνταλάτι.

"Πρόκειται για μια πολύ σημαντική εξέλιξη, τη σημασία της οποίας θα χρειαστούμε αρκετά χρόνια να αναλύσουμε."

Η NASA επισημαίνει ότι δεν είναι ακόμα σε θέση να προσδιορίσει αν πρόκειται για ένα φυσικό αλλά σπάνιο περιστατικό ή αν πρόκειται για ένα γεγονός που οφείλεται στην παρέμβαση του ανθρώπου.

Ο πάγος έλιωσε τελευταία φορά στον σταθμό Summit το 1889 σύμφωνα με τα μέχρι τώρα στοιχεία.

 

Τα νέα έρχονται μόλις μερικές μέρες μετά από την ανακάλυψη ενός μεγάλου παγόβουνου , δυο φορές το μέγεθος του Μανχάταν, του οποίου ένα μεγάλο κομμάτι είχε αποκολληθεί στην Γροιλανδία, σύμφωνα με εικόνες του δορυφόρου της NASA.

 

"Αυτό το φαινόμενο σε συνδυασμό με άλλα σπάνια φυσικά φαινόμενα είναι κομμάτι μιας πολύ μεγαλύτερης και σύνθετης ιστορίας" αναφέρει ο Τομ Βάγκνερ της NASA. 

 

Πηγή: BBC

Επιμέλεια: Πέτρος Κοροβήλας

 

 

Σχετικά Άρθρα: 

 

Προβληματισμένοι οι Ινουίτ για την εκμετάλλευση του ορυκτού πλούτου της Αρκτικής

«Μήλο της έριδος» το πετρέλαιο της Αρκτικής

Η BP δε θα διεκδικήσει άδεια άντλησης πετρελαίου στη Γροιλανδία

Αντιμέτωπος με νέα επισιτιστική κρίση ο πλανήτης λόγω ξηρασίας στις ΗΠΑ

• Περιβάλλον
• Γροιλανδία
• ΝΑΣΑ

Μετά από προσπάθειες αιώνων εγκαινιάζεται η διώρυγα της Κορίνθου (25 Ιουλ 2012 | tvxsteam tvxs.gr)

...............................................................

Μετά από προσπάθειες αιώνων εγκαινιάζεται η διώρυγα της Κορίνθου

07:07, 25 Ιουλ 2012 | tvxsteam tvxs.gr/node/65994

 

 

 

Η διώρυγα της Κορίνθου που ενώνει τον Σαρωνικό με τον Κορινθιακό κόλπο λίγο ανατολικότερα από την πόλη της Κορίνθου είναι ένα έργο που μετά από αιώνες προσπαθειών κατάφερε να ολοκληρώσει η "Εταιρεία της Διώρυγας της Κορίνθου" και η εργοληπτική εταιρεία του Α. Μάτσα. Κατασκευάστηκε την περίοδο 1800-1893 και τα εγκαίνια της πραγματοποιήθηκαν στις 25 Ιουλίου του 1893 από το βασιλιά Γεώργιο Α'.

 

Στα αρχαία χρόνια η μεταφορά από τη μία ακτή στην άλλη πραγματοποιούνταν με τον Δίολκο, έργο του τυράννου Περίανδρου προκειμένου να αποφεύγεται ο περίπλους της Πελοποννήσου. Ο Δίολκος ήταν μακρύς πλακόστρωτος διάδρομος 6 χιλιομέτρων που πάνω του τοποθετούνταν ξύλα πάνω στα οποία γλιστρούσαν τα πλοία αλειμμένα με λίπος. Το 602 π.Χ ο Περίανδρος επιχείρησε να κατασκευάσει διώρυγα στον Ισθμό της Κορίνθου χωρίς να τα καταφέρει.

Στα ρωμαικά χρόνια ο Ιούλιος Καίσαρ το 44 π.Χ. και ο Καλιγούλας το 37 π.Χ. έκαναν σχέδια για τη διάνοιξη διώρυγας που όμως δεν πραγματοποιήθηκαν ποτέ για πολιτικούς και στρατιωτικούς λόγους. Το 66 μ.Χ ο Νέρων βασίστηκε στα σχέδια αυτά για να ξεκινήσει το 67μ.Χ. εργασίες και από τις δυο άκρες (Κορινθιακό – Σαρωνικό) προκειμένου να κατασκευάσει τη διώρυγα. Χρησιμοποιήθηκαν χιλιάδες εργάτες, ο θάνατος όμως του Νέρωνα δεν επέτρεψε την ολοκλήρωση του έργου.

Με τη διάνοιξη της διώρυγας ασχολήθηκαν επίσης ο Ηρώδης ο Αττικός καθώς και οι Ενετοί χωρίς όμως να πετύχουν την κατασκευή.

Στα νεώτερα χρόνια η διάνοιξη της διώρυγας ξεκίνησε το 1882 με μελέτη του Ούγγρου αρχιμηχανικού B. Gerfer της διώρυγας Φραγκίσκου στην Ουγγαρία, και έλεγχο του Daujats, αρχιμηχανικού της διώρυγας του Σουέζ.

Το έργο διακόπηκε το 1890 καθώς η εταιρεία εξάντλησε όλα τα κεφάλαιά της.

Το έργο συνέχισε και ολοκληρωσε η Ελληνική εταιρεία "Εταιρεία της Διώρυγας της Κορίνθου" υπό τον Α. Συγγρό η οποία ανέθεσε τις εργασίες στην εργοληπτική εταιρεία του Α. Μάτσα. Στο έργο συμμετείχε και ο Πέτρος Πρωτοπαπαδάκης που υπήρξε πρωθυπουργός της Ελλάδας. Στις 25 Ιουλίου του 1893 ο βασιλιάς Γεώργιος Α΄εγκαινίασε την διώρυγα της Κορίνθου.

Ο «άθλος» ολοκληρώθηκε μετά από 11 χρόνια με την εργασία 2.500 εργατών και τη χρήση των τελειότερων μηχανημάτων της εποχής. Σήμερα η διώρυγα της Κορίνθου που έχει μήκος 6.346 μ, πλάτος πυθμένα 21μ και βάθος 7,50 έως 8 μέτρα εξυπηρετεί 12.000 πλοία όλων των εθνικοτήτων ετησίως.

Μέδουσα: «Ήταν ένα μικρό καράβι...» του Νίκου Μίχου (19 Ιουλ 2012 | tvxsteam tvxs.gr)

..............................................................

Μέδουσα: «Ήταν ένα μικρό καράβι...»

16:07, 19 Ιουλ 2012 | tvxsteam tvxs.gr/node/101093

 

 

Η ιστορία έχει το χάρισμα να εμπλέκει και να κρατά αναμεμειγμένα πολλά πράγματα διαφόρων ειδών. Όπως για παράδειγμα έναν πίνακα του γαλλικού ρομαντισμού, ένα παιδικό τραγούδι και μια τραγική ιστορία καννιβαλισμού. Για να γίνουμε πιο συγκεκριμένοι ας παρουσιάσουμε μια εικόνα: Ένα παιδί που σιγοτραγουδά το τραγούδι «ήταν ένα μικρό καράβι...» περνά μπροστά από τον πίνακα «η Σχεδία της Μέδουσας» που εκτίθεται στο Λούβρο, στην αίθουσα 61 της πτέρυγας Sully. 

Του Νίκου Μίχου. 

Η ειρωνεία της παραπάνω εικόνας είναι τεράστια καθώς ένα απλό γαλλικό τραγουδάκι, που όλα τα παιδιά ξέρουν και τραγουδούν στην ουσία είναι η μελοποιημένη εξιστόρηση μιας μακάβριας ιστορίας ενός ναυαγίου και του κανιβαλισμού των επιζώντων του.

Το 1816, στις 17 Ιουνίου, σαλπάρουν από το Ροσφόρ στο Σαράντ Μαριτίμ της Γαλλίας τέσσερα πλοία με προορισμό το λιμάνι Πόρ Λουί της Σενεγάλης. Τα πλοία αυτά ήταν το μιρκό Argus, το ανεφοδιαστικό Loire, η κορβέτα Echo και η φρεγάτα Medusa. Στη Μέδουσα επέβαιναν και οι επιβάτες του ταξιδιού ανάμεσα στους οποίους ήταν ο νέος κυβερνήτης της Σενεγάλης, που ως τότε ήταν βρετανική αποικία, Ζυλιέν-Ντεζιρέ Σμαλτζ με την σύζυγό του.

Κυβερνήτης του πλοίου, το οποίο μετέφερε 400 επιβάτες και 160 άτομα πλήρωμα, ανέλαβε ο Υγκ Ντυρουά ντε Σωμερύ, που είχε να ταξιδέψει στην ανοιχτή θάλασσα περισσότερα από 20 χρόνια, χωρίς ποτέ να είναι κυβερνήτης πλοίου, και μοναδικό προσόν του ήταν η γνωριμία με τον αδερφό του βασιλιά.

Ο κυβερνήτης του Loire φέρεται να είχε δηλώσει μεταγενέστερα ότι «ο Ντυρουά ντε Σωμερύ ήταν ένας ευγενής αυλικός, αλλά όχι σοβαρά σκεπτόμενος, ενώ θεωρούσε ότι, λόγω της θέσης του, εγώ θα έπρεπε να είμαι υπάκουος υπηρέτης του».

Κατά τον απόπλου, λοιπόν, ο Σωμερύ προσπάθησε να δείξει τις ικανότητές του και να φύγει γρήγορα. Το αποτέλεσμα ήταν να βρεθεί στις 2 Ιουλίου του ίδιου έτους κατά 100 ναυτικά μίλια εκτός πορείας, προσαραγμένος στις ακτές της σημερινής Μαυριτανίας. Όσες προσπάθειες να απελευθερώσουν το πλοίο και αν έγιναν καμία δεν ήταν επιτυχής. Ο κυβερνήτης έδωσε έτσι την εντολή να εγκαταλείψουν το καράβι με τις σωσίβιες λέμβους, οι οποίες δεν έφταναν για όλους. Κατά συνέπεια κατασκευάστηκε η «σχεδία της Μέδουσας».

Δεκατρείς ημέρες έμεινε η σχεδία στην θάλασσα, αφού αποκόπηκε από τις σωσίβιες λέμβους. Οι μαρτυρίες των επιζόντων θέλουν είτε τον Σωμερύ να κόβει τα σκοινιά που κρατούν την σχεδία με τις λέμβους είτε αυτά να σπάνε. Επί δεκατρείς ημέρες οι καταιγίδες και τα κύμματα έπαιρναν τους επιβάτες της σχεδίας και τους εξαφάνιζαν. Την τρίτη ημέρα, μάλιστα, σημειώθηκε και μια μικρή ανταρσία επάνω στην σχεδία, με τους κατώτερους αξιωματικούς να σκοτώνουν ορισμένους επιβάτες. Όμως στην σχεδία δεν υπήρχαν τρόφιμα ή άλλες προμήθειες. Μέχρι να διασωθούν οι επιβαίνοντες έτρωγαν τις σάρκες των νεκρών για να επιβιώσουν. Όταν την δέκατη τρίτη ημέρα το πλοίο Argus εντόπισε την σχεδία βρήκε μόνο 15 από τους 147 επιβαίνοντες...

Όταν τα όσα συνέβησαν αυτές τις 13 ημέρες έγιναν γνωστά από τις μαρτυρίες των επιζώντων τέτοια ήταν η αποστροφή της γαλλικής κοινωνίας που παρουσίασε τον κανιβαλισμό, την απόγνωση και την ταλαιπωρία των επιβατών της σχεδίας της Μέδουσας σε πίνακες, όπως ο φημισμένος του Τεοντόρ Ζερικό (φωτογραφία), σε βιβλία, όπως το «Οι περιπέτειες του Αρθουρ Γκόρντον Πιμ από το Ναντάκετ» του Ε. Α. Πόου, που λαμβάνει χώρα πάνω στο φαλαινοθηρικό πλοίο «Γράμπος» ή στο μυθιστόρημα «Η σφίγγα των πάγων» του Ιουλίου Βερν, το οποίο γράφτηκε ως συνέχεια του βιβλίου του Πόου.

Η τραγική ιστορία πέρασε ακόμη και σε παιδικά τραγούδια ... «΄Ηταν ενά μικρό καράβι...και τότε ρίξανε τον κλήρο για να δούνε ποιος θα φαγωθεί...»

  

Όχι και τόσο…Μέγας ο Αλέξανδρος σύμφωνα με τους Πέρσες (17 Ιουλ 2012 | tvxsteam tvxs.gr)

.................................................................

Όχι και τόσο…Μέγας ο Αλέξανδρος σύμφωνα με τους Πέρσες

09:07, 17 Ιουλ 2012 | tvxsteam tvxs.gr/node/100827

 

 

 

 

Μια διαφορετική οπτική του Μεγάλου Αλεξάνδρου, από αυτή του θρυλικού στρατηλάτη και κατακτητή που έχει επικρατήσει στα βιβλία  ιστορίας της Δύσης, επιχειρεί να προβάλλει η περσική πλευρά στους επισκέπτες των τόπων από όπου πέρασε ο Αλέξανδρος.

 

Έτσι, στα ερείπια της Περσέπολης, της αρχαίας πρωτεύουσας της Περσικής Αυτοκρατορίας των Αχαιμενιδών, οι επισκέπτες έχουν την «ευκαιρία» να μάθουν πως χτίστηκε από το Δαρείο το Μέγα, ήκμασε από τον υιό του τον Ξέρξη και καταστράφηκε από τον Αλέξανδρο.

Διαβάζοντας κανείς τα δυτικά βιβλία ιστορίας, μπορεί να υποθέσει πως οι Πέρσες υπήρξαν για να τους κατακτήσει Αλέξανδρος, καθώς είχαν ήδη ηττηθεί δύο φορές από τους Έλληνες στη διάρκεια των εισβολών του Δαρείου το 490 π.Χ και στη συνέχεια του Ξέρξη το 480 π.Χ στην Ελλάδα, στις οποίες η κατοπινή επίθεση του Αλέξανδρου ήταν απλά η απάντηση.

Ωστόσο, υπό τη περσική σκοπιά, ο Αλέξανδρος απέχει παρασάγγας από το «Μέγας», καθώς αυτός ευθύνεται για την ολοσχερή καταστροφή της Περσέπολης μετά από μία νύχτα υπέρμετρης οινοποσίας και παρακινημένος από εταίρα της εποχής, υπό το πρόσχημα της εκδίκησης για την πυρπόληση της Ακρόπολης από τον Ξέρξη.

Οι Πέρσες του καταλογίζουν επίσης πως αυτός υποδαύλισε τις εκτεταμένες καταστροφές πολιτιστικών και θρησκευτικών χώρων, όπως τα εμβλήματα του Ζωροαστρισμού, της αρχαίας ιρανικής θρησκείας, σε όλη την αυτοκρατορία.
Η επιρροή της ελληνικής γλώσσας και κουλτούρας βοήθησε στη δημιουργία της νοοτροπίας στη Δύση ότι η επέλαση του Αλέξανδρου ήταν η πρώτη από τις πολλές σταυροφορίες που ακολούθησαν για να φέρουν το δυτικό πολιτισμό στη «βάρβαρη» Ανατολή.

Η Περσία ήταν  ένα εξαιρετικά σημαντικό και «ακριβό» έπαθλο, το οποίο, σύμφωνα με την περσική εκδοχή, οι Έλληνες θαύμαζαν και για αυτό το λόγο, σε αντιπαραβολή των βαρβάρων που κατέκτησαν τη Ρώμη, ο Αλέξανδρος εντυπωσιασμένος από ό,τι συνάντησε εκεί, θέλησε να φορέσει το περσικό μανδύα του Βασιλέα των Βασιλέων.

Ο θαυμασμός αυτός όμως των Ελλήνων για τους Πέρσες χρονολογείται ήδη από την εποχή του Αθηναίου στρατηγού Ξενοφώντα ο οποίος έγραψε έναν παιάνα για το Μεγάλο Κύρο, την» Κύρου Παιδεία» στον οποίο περιγράφεται πως η επιβολή των αντρών σε μια μεγάλη αυτοκρατορία μπορεί να επιτευχθεί με την δύναμη του χαρακτήρα και της προσωπικότητάς τους.

Αξιοσημείωτη  περίπτωση ήταν βέβαια ο Θεμιστοκλής που πολέμησε εναντίον του στρατού του Δαρείου στο Μαραθώνα και στη συνέχεια χάρισε την Αθηναϊκή νίκη στη ναυμαχία της Σαλαμίνας κατά του Ξέρξη, για να καταλήξει να ζει ως έπαρχος δουλεύοντας για το Περσικό Δικαστήριο για το υπόλοιπο της ζωής του, αψηφώντας την Αθηναϊκή πολιτική.

Οι Πέρσες κατάλαβαν  με τον καιρό πως θα μπορούσαν να επιτύχουν τους στόχους τους μέσα από τη στρατηγική του «διαίρει και βασίλευε», καλλιεργώντας έριδες μεταξύ των ελληνικών πόλεων της εποχής, όπως στον Πελοποννησιακό πόλεμο όπου χρηματοδότησαν τη Σπάρτη ώστε να νικήσει την Αθήνα υπό την καθοδήγηση του Κύρου του νεότερου.

Ο τελευταίος είχε αναπτύξει τόσο καλές σχέσεις με τους Έλληνες συνομιλητές του ώστε κατά τη διάρκεια της προσφοράς του για το θρόνο να κατορθώσει να στρατολογήσει με ευκολία 10.000 Έλληνες μισθοφόρους, με θετική λογικά έκβαση αν δεν πέθαινε στη προσπάθεια.

Μεταξύ εκείνων που τον ακολούθησαν ήταν και ο στρατιώτης, ιστορικός και φιλόσοφος Ξενοφώντας, ο οποίος του έπλεκε το εγκώμιο λέγοντας για τον Κύρο «Από όλους του Πέρσες που έζησαν μετά τον Μεγάλο Κύρο, ήταν ο πιο ικανός βασιλιάς και αυτός στον οποίον άξιζε περισσότερο η αυτοκρατορία».

Ο Αλέξανδρος ήταν βέβαια εξοικειωμένος με αυτές τις ιστορίες και η Περσική Αυτοκρατορία για αυτόν ήταν περισσότερο ένας προσωπικός στόχος-επίτευγμα παρά κάτι που έπρεπε να κατακτηθεί.

Παρά το γεγονός ότι ο Αλέξανδρος χαρακτηρίζεται από τους Πέρσες ως καταστροφέας και ως απερίσκεπτος και κάπως ματαιόδοξος νέος, τα στοιχεία δείχνουν ότι διατήρησε έναν υγιή σεβασμό για τους ίδιους τους Πέρσες.

Ο ίδιος ο Αλέξανδρος φαίνεται να μετάνιωσε για την καταστροφή που προκάλεσε η επιδρομή του και μάλιστα περνώντας από τον τάφο του Κύρου του Μεγάλου βόρεια της Περσέπολης, διέταξε αμέσως να γίνουν οι απαραίτητες επισκευές για την αποκατάσταση των καταστροφών που υπέστη. 

Πηγή: BBC

Επιμέλεια: Γρηγόρης Καυκιάς

"Κυνικά καύματα" του Παντελη Μπουκαλα ("Καθημερινή", 18/7/2012)

 ...............................................................

 

 

 

 

Κυνικά καύματα

 

Tου Παντελη Μπουκαλα

Μέσα στα πολλά των μυθολογικών αφηγήσεων για τον Ωρίωνα, γιο του Ποσειδώνα και της Γης και σπουδαίο κυνηγό, είναι και η απόπειρά του να βιάσει την Παρθένο Αρτεμη. Τον τιμώρησε πάραυτα η θεά, στέλνοντας εναντίον του έναν σκορπιό, που τσίμπησε στη φτέρνα τον γίγαντα. Κι έγινε αστερισμός ο σκορπιός, όπως και ο Ωρίων και ο σκύλος του. Γιατί κάποιο σχήμα και κάποιο όνομα έπρεπε να δοθεί στα φωτεινά σημαδάκια που έσπαγαν το άπειρο μαύρο, ώστε να ενταχθούν σε μια ιστορία με νόημα. Ο Μέγας Κύων λοιπόν (όπου ανήκει ο Σείριος, το λαμπρότερο αστέρι της νύχτας) είναι αυτός που φταίει για τον καύσωνα που ταλάνισε τη Μεσόγειο. Κυνικά καύματα αποκαλούσαν τις ζέστες αυτές οι αρχαίοι, επειδή εμφανίζονταν όταν ο αστερισμός του Κυνός βρισκόταν πιο κοντά στη Γη. Και την πύρωνε τότε ο καβαφικός «θείος Ιούλιος μήνας».

Αλλά εντάξει. Καλοκαίρι είναι, ζέστη θα κάνει. Αυτό ήταν το φυσικό κι αυτό είναι. Το φυσικό; Να τος ο κόμπος στο χτένι, που δεν «λύνεται» σαν να ’ναι γόρδιος δεσμός· χρειάζεται λεπτότερο «χειρουργείο». Φυσικό είναι λοιπόν και το σαρανταδυάρι. Και εντέλει ανεκτό, λίγο αν προσέξουμε. Το αφύσικο άρχισε να εμφανίζεται αφότου έγινε κραυγαλέα η διαφορά ανάμεσα στη θερμοκρασία που καταγράφουν τα θερμόμετρα και στη θερμοκρασία που νιώθουμε εμείς, με την ευαίσθητη σάρκα μας. Η «σάρκινη» θερμοκρασία λοιπόν ξεπερνάει την υδραργυρική κατά τρεις - τέσσερις βαθμούς, ίσως και περισσότερους. Με αποτέλεσμα την ασφυξία που αισθανόμαστε όλοι, παρά τους ανεμιστήρες και τα κλιματιστικά.

Οι βαθμοί της διαφοράς δείχνουν τη συμβολή του πολιτισμού στην πορεία του πλανήτη και αποτελούν το πιστοποιητικό της «ανάπτυξης»· το πιστοποιητικό της κατάκτησης του πλανήτη από τους φιλοξενούμενούς του: εμάς. Μπορούμε βέβαια να υιοθετήσουμε θεωρία απαλλακτική για τον άνθρωπο, σύμφωνα με την οποία δεν υπάρχει καν φαινόμενο του θερμοκηπίου ή ανθρωπογενής κλιματική αλλαγή, αλλά για όλα φταίνε τ’ αστέρια. Πολύ πιο τίμιο όμως είναι να αποδεχτούμε ότι ο πλανήτης πληγώθηκε βαριά από τις δικές μας βίαιες παρεμβάσεις, που δεν κράτησαν κανένα μέτρο. Με την απληστία τους, αδιαφόρησαν για τα δάση, τα ποτάμια και τις θάλασσες, για τα υπόλοιπα πλάσματα του πλανήτη, για τους ανθρώπινους πληθυσμούς που ζούσαν επί χιλιετίες προστατευόμενοι από τα δάση, που πια παραδόθηκαν στην «ανάπτυξη», όπως στον Αμαζόνιο.

Αλλα ο Αμαζόνιος είναι μακριά. Κοντά μας είναι ο ημιμπαζωμένος Κηφισός, ο ενταφιασμένος Ιλισός, το βαλτωμένο υπόλειμμα του Ηριδανού. Καμία πρωτεύουσα δεν είχε τρία ποτάμια, όπως η Αθήνα. Τώρα δεν έχει κανένα. Οπως δεν έχει και κανένα άθικτο βουνό γύρω της, να πολεμάει τον καύσωνα. Επειδή υιοθετήθηκε το παγκόσμιας ισχύος «μοντέλο ανάπτυξης»: τσιμέντο και άσφαλτος. Δίχως αιδώ απέναντι στη φύση. Δίχως σέβας. Με κυνισμό δηλαδή. Ωστε και πάλι κυνικά είναι τα καύματα που μας ταλανίζουν. Μόνο που το παλιό τους όνομα απέκτησε νέο περιεχόμενο.

Απόλλων 11: το μικρό βήμα του Νηλ Άρμστρονγκ (16 Ιουλ 2012 | tvxsteam tvxs.gr)

................................................................

Απόλλων 11: το μικρό βήμα του Νηλ Άρμστρονγκ

07:07, 16 Ιουλ 2012 | tvxsteam tvxs.gr/node/40551

 

 

 

16 Ιουλίου 1969. Ώρα 13:32 UTC. 700.000.000 άτομα καρφωμένα μπροστά στους τηλεοπτικούς τους δέκτες. Το πρόγραμμα Απόλλων της ΝASA με την αποστολή του Απόλλων 11 ήταν γεγονός. Τέσσερις μέρες αργότερα ο Νηλ Άρμστρονγκ θα γινόταν ο πρώτος άνθρωπος που θα πατούσε στο φεγγάρι.

 

Ωστόσο, οι παρασκηνιακές συνωμοσίες ανθούσαν εκείνη την εβδομάδα στις Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής, υποστηρίζοντας ότι η προσσελήνωση δεν έγινε ποτέ αλλά ήταν μια χολιγουντιανή παράσταση που στόχευε στην αναπτέρωση του ηθικού των Αμερικανών που είχε πληγεί από τις διαστημικές επιτυχίες των Σοβιετικών. Ας δούμε όμως πως ξεκίνησε η επιχείρηση που επιβεβαίωσε την «προφητεία» του Ιουλίου Βερν στο μυθιστόρημά του «Από τη Γη στη Σελήνη» έναν αιώνα πριν.

Η εκτόξευση έγινε από το Διαστημικό Κέντρο Κένεντι με τον πύραυλο «Κρόνος 5» να μεταφέρει το διαστημόπλοιο «Κολούμπια», τη σεληνάκατο «Αετός» και το τριμελές πλήρωμα της διαστημικής αποστολής που αποτελούνταν από τους αστροναύτες Νηλ Άρμστρονγκ (αρχηγός της αποστολής), Έντουιν «Μπαζ» Όλντριν (κυβερνήτης της σεληνακάτου) και Μάικλ Κόλινς (κυβερνήτης του διαστημοπλοίου). Και οι τρεις ήταν 39 ετών, έμπειροι πιλότοι μαχητικών αεροσκαφών και δοκιμασμένοι αστροναύτες.

Όλα έβαιναν καλώς μέχρι να αρχίσει το δυσκολότερο σημείο της αποστολής που προέβλεπε την αποκόλληση της σεληνάκατου από το διαστημόπλοιο και την τροπή της σε πορεία προς τη θάλασσα της Ηρεμίας, το μέρος που είχε επιλεχθεί από τη NASA για την προσσελήνωση. Λίγο έλειψε όμως να θυμόμαστε αυτό το συμβάν ως τραγικό.

Κατά τη διάρκεια της πορείας της σεληνακάτου προς τη Σελήνη το αυτόματο σύστημα πλοήγησης υπέστη βλάβη και ο κυβερνήτης Άρμστρονγκ ανέλαβε να πιλοτάρει το σκάφος με το χειροκίνητο σύστημα. Κατόρθωσε να το προσσεληνώσει οριακά έχοντας καύσιμα μόνο για 30 δευτερόλεπτα. Μετά από 195 ώρες 18 λεπτά και 35 δευτερόλεπτα από την εκτόξευση η πολυπόθητη στιγμή έφτασε.

Ο Νηλ Άρμοστρονγκ άνοιξε την πόρτα της σεληνακάτου και πάτησε το πόδι του στη Σελήνη λέγοντας στο Κέντρο Ελέγχου του Χιούστον: «Ένα μικρό βήμα για τον άνθρωπο, ένα μεγάλο άλμα για την ανθρωπότητα» ενώ ο Όλντριν τον ακολούθησε αναφωνώντας: «Υπέροχη… Υπέροχη Μοναξιά!».

Αφού συνέλεξαν υλικό, τράβηξαν φωτογραφίες, κράτησαν σημειώσεις και εγκατέστησαν μηχανήματα για παρατηρήσεις, τοποθέτησαν την αμερικανική σημαία και μια πλακέτα εκ μέρους όλης της ανθρωπότητας, που απεικόνιζε τα δύο ημισφαίρια και έγραφε: «Είμαστε άνθρωποι από τον Πλανήτη Γη, οι πρώτοι που πάτησαν το πόδι τους στη Σελήνη. Ήρθαμε με ειρηνικό σκοπό εκ μέρους όλης της ανθρωπότητας. Ιούλιος 1969 μ.Χ.».

Η αποστολή τους σε αυτό το σημείο είχε λήξει. Οι δύο αστροναύτες επέστρεψαν στη σεληνάκατο με φορτίο 22 κιλών από το υλικό που συνέλεξαν. Μετά από επτά ώρες ξεκούρασης οι τρεις αστροναύτες με το «Κολούμπια» ξεκίνησαν το ταξίδι της επιστροφής στη Γη, που διάρκεσε τρεις μέρες.

Οι αστροναύτες του Απόλλων 11 προσθαλασσώθηκαν στον Ειρηνικό Ωκεανό, κοντά στη νήσο Ουέηκ, στις 24 Ιουλίου 1969. Αμέσως μετά την περισυλλογή τους τοποθετήθηκαν σε καραντίνα επί τρεις εβδομάδες, για το φόβο ύπαρξης τυχόν άγνωστων μικροβίων που μπορεί να έφεραν από τη Σελήνη στη Γη.

Μετά την έξοδό τους τιμήθηκαν σε πολλές πόλεις των ΗΠΑ όσο και σε ξένες χώρες στις οποίες περιόδευσαν.

Η ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ: Επτάχρονη μαθήτρια. από τα "Μικροπράγματα" του Άρη Δημοκίδη (www.lifo.gr, 30.5.2012 | 12:24)

.............................................................

www.lifo.gr, 30.5.2012 | 12:24

Η ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ: Επτάχρονη μαθήτρια.

(Ευχαριστώ την Μαρία Θ. που μου το έστειλε)

Ξέρετε αυτά τα μελοδραματικά email που στέλνονται κατά εκατοντάδες - και που συνήθως έχουν σκοπό να σε συγκινήσουν και να σε εμπνεύσουν, κάνοντάς σε τελικά να επανεκτιμήσεις τη ζωή; 

Ένα απ' αυτά μου ήρθε και σήμερα, αλλά σήμερα αποφάσισα να το μοιραστώ κι εγώ. Δεν είμαι σίγουρος 100% ότι τα στοιχεία παρακάτω είναι αληθινά, αλλά στη συγκεκριμένη περίπτωση, ο συμβολισμός είναι που μετράει.

H εφτάχρονη πιτσιρίκα που πουλάει τα γλυκά σε δρόμο της Δαμασκού και ταυτόχρονα γράφει τα μαθήματά της (!) δεν άφηνε με τίποτε τον Wasim Kheir Beik να την φωτογραφήσει. Τελικά ο φωτογράφος του πρακτορείου SANA πήρε αυτό που ήθελε με φακό από 30 μέτρα απόσταση (μαζί και το πρώτο βραβείο για το 2007 από την Ένωση Αραβικών Πρακτορείων Ειδήσεων), χαρίζοντας και σε μας τη θαυμάσια αυτή εικόνα. [Μακάρι να το έβλεπαν οι μαθητές μας!]

*Δείτε επίσης: 

Η σφαγή των παιδιών στη Συρία

Παγκόσμια κατακραυγή για το χθεσινό αιματοκύλισμα στην πόλη Χούλα της Συρίας, με τη σφαγή 90 πολιτών, περιλαμβανομένων δεκάδων παιδιών.

"Ερωτήσεις βέλη" της Ιωάννας Πετρίδου (yousendit@lifo.gr) από το www.lifo.gr (3/7/2012)

.............................................................
 

Ερωτήσεις βέλη

Τι να κάνω για να συνεχίσει να υπάρχει αυτή η μαγεία;

  (yousendit@lifo.gr)

Ιωάννα Πετρίδου

Ερωτήσεις βέλη

Η απορία σαφής: υπάρχει κάτι που να συνδέει τις λέξεις ερώτηση και έρωτας; Η ετυμολογική εξέταση δείχνει ότι πρόκειται για δύο διαφορετικές λέξεις. Ερώτησις < ερωτάω-ώ ενώ έρωτας < εράω-ώ και έραμαι = έχω έρωτα, αγαπώ με πάθος. Η ύπαρξη, όμως, της απορίας- της αρχής και βάσης της φιλοσοφίας- ανοίγει το δρόμο σε ποικίλους συλλογισμούς, που μάλλον εντοπίζουν τη γέφυρα μεταξύ των δύο.

Ας υποτεθεί, ότι λαμβάνει χώρα η στιγμή που έπεται του εντοπισμού του στόχου, της βέβαιης ή αβέβαιης εύρεσης του εκάστοτε ιδεατού προσώπου. Το σφίξιμο στο στομάχι, η ταχυπαλμία και γενικότερα οι ψυχοσωματικές διαταραχές θεωρούνται δεδομένες. Εξίσου δεδομένα θεωρούνται και τα προεόρτια ή μεθεόρτια ερωτηματικά που κατακλύζουν το θήραμα του Έρωτα. Είναι παραπλάνηση ότι ο φτερωτός θεός της αγάπης στοχεύει με βέλη, στην πραγματικότητα στοχεύει με ερωτηματικά ικανά να πληγώσουν και να ακινητοποιήσουν. Οι ερωτήσεις έρχονται η μία μετά την άλλη. Τι να κάνει τώρα; Τι σκέφτεται; Με σκέφτεται; Τα λόγια, το βλέμμα δείχνουν κάτι; Ένας λαβύρινθος σκέψεων και ερωτήσεων, από τον οποίο δεν μπορείς να βγεις και για να μη μείνεις μόνος στο χάος- ως μία πιθανή καταγωγή του Έρωτα αναφέρεται το Χάος και η Γαια, τυχαίο;- παίρνεις και τους φίλους σου μαζί. Έτσι, εσύ και οι φίλοι σου, που τους έμελε τέτοια τύχη τεφαρίκι, περιπλανιέστε σαν σε κινούμενο διάδρομο. Καφέ, μπαρ, σχολεία, πανεπιστήμια, γραφεία, πλατείες είναι μέρη γεμάτα παρέες που αναλύουν και ξανααναλύουν χωρίς αποτέλεσμα τέτοια θέματα. Αν αυτές οι ώρες ήταν εργατοώρες με αμοιβή, θα ήμασταν όλοι πλούσιοι!

Αλλά και μετά την επίτευξη του επιθυμητού αποτελέσματος ο Έρωτας συνεχίζει τις ρίψεις. Τι να κάνω για να συνεχίσει να υπάρχει αυτή η μαγεία; Επομένως, τα ερωτηματικά δεν σηματοδοτούν απλά την αρχή του έρωτα, αλλά στηρίζουν την ύπαρξή του και η έλλειψη αυτών σηματοδοτεί το τέλος του παραμυθιού. Μπορεί ετυμολογικά να μη συνδέονται ερώτηση και έρωτας, αλλά στην πράξη είναι αλληλένδετα.

Μην περιμένεις, λοιπόν,  να ακούσεις Μου αρέσεις, Σε θέλω, πόσο μάλλον Σ'αγαπάω. Ένα Αναρωτιέμαι είναι ίσως πιθανότερο. Στην περίπτωση δε, που τα δικά σου ερωτηματικά με αφορούν, τότε η μόνη λύση είναι ένα τετ α τετ παιχνίδι ερωταπαντήσεων.

Βρέθηκε το Σωματίδιο του Θεού!

Ένα από τα σπουδαιότερα και πολυδάπανα πειράματα στον κόσμο φαίνεται πως είναι πολύ κοντά στον στόχο του. Οι επιστήμονες του ερευνητικού κέντρου CERN δηλώνουν κατά 99,99% σίγουροι ότι ανακάλυψαν το περιβόητο Σωματίδιο του Θεού (Higgs Boson) και αναμένεται ότι θα το ανακοινώσουν την ερχόμενη Τετάρτη 4 Ιουλίου 2012 σε ειδική συνέντευξη Τύπου, σύμφωνα με τη DailyMail.

Σημειώνεται πως στην εκδήλωση είναι προσκεκλημένοι οι σημαντικότεροι θεωρητικοί φυσικοί του κόσμου, ενώ ανάμεσα τους θα παρευρίσκεται και ο Peter Higgs από το Edinburgh University, το όνομα του οποίου έχει δοθεί στο σωματίδιο.

Peter Higgs
Σύμφωνα με τους ερευνητές στο Μεγάλο Επιταχυντή Αδρονίων (Large Hadron Collider – LHC), οι πιθανότητες να έχουν βρει το σωματίδιο είναι στο επίπεδο "τέσσερα σίγμα" κάτι που αντιστοιχεί σε ποσοστό 99,99%. Η διοίκηση του CERN ασκεί πιέσεις στις επιστημονικές ομάδες να φτάσουν στο επίπεδο "πέντε σίγμα", το οποίο αντιστοιχεί σε ποσοστό 99,999995%.

Τονίζεται πως το μποζόνιο του Higgs θεωρείται το κλειδί ώστε να κατανοήσουμε τον τρόπο δημιουργίας του Σύμπαντος (Big Bang), με τους επιστήμονες να υποθέτουν ότι ο ρόλος του είναι να προσδίδει μάζα στα άτομα.


Αν η θεωρία των επιστημόνων είναι σωστή, τότε σχηματίζονται μόλις μερικά μποζόνια Higgs για κάθε τρισεκατομμύριο συγκρούσεων στον επιταχυντή (για 1,6 τρις συγκρούσεις περίπου 300 μποζόνια), με απειροελάχιστη διάρκεια ζωής προτού διασπαστούν.
πηγή: http://www.lifo.gr/