Σάββατο 25 Φεβρουαρίου 2012

"Για τους Μάγια και πάλι..." (http://el.wikipedia.org.)

.............................................................

Για τους Μάγια και πάλι...
http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%9C%CE%AC%CE%B3%CE%B9%CE%B1

Οι Μάγια είναι ένας λαός Ινδιάνων της Κεντρικής Αμερικής. Καταλαμβάνει μια συνεχή έκταση στο νότιο Μεξικό, στη Γουατεμάλα και στο βόρειο Μπελίζ και μιλά διάφορες γλώσσες της γλωσσικής οικογένειας των Μάγια. Οι αρχαιολόγοι και οι ερευνητές των Μάγια διαίρεσαν τις περιοχές που ζούσαν οι λαοί των Μάγια σε 3 ζώνες- βόρεια, κεντρική, νότια. Η γεωγραφική, αυτή, διαίρεση συμπίπτει και με την γλωσσική διαίρεση.

Η έκταση του πολιτισμού των Μάγια φαίνεται σε αυτόν το χάρτη με κόκκινη γραμμή. Η μαύρη γραμμή δείχνει την συνολική επέκταση των Μεσοαμερικανικών πολιτισμών. Με κύκλο σημειώνονται τοποθεσίες της Κλασσικής περιόδου και με τετράγωνο αυτές της Μετακλασσικής

Πριν από τη κατάκτηση του Μεξικού από τους Ισπανούς οι Μάγια είχαν αναπτύξει τον λαμπρότερο πολιτισμό του Δυτικού Ημισφαιρίου. Ασκούσαν τη γεωργία, έκτιζαν πέτρινα σπίτια και πυραμιδοειδείς ναούς, κατεργάζονταν το χαλκό και το χρυσό, γνώριζαν την υφαντουργία και χρησιμοποιούσαν μια μορφή ιερογλυφικής γραφής. Οι ρίζες του πολιτισμού των Μάγια φτάνουν πολύ πίσω στην προϊστορία, πέρα από τα 2000 π.Χ. όπου αντιστοιχεί η Αρχαϊκή περίοδος. Μετά αρχίζει η Προκλασική περίοδος που χρονολογείται από το 2000 π.Χ. 250 μ.Χ. Ακολουθεί η Κλασική περίοδος μέχρι το 1000 μ.Χ. Τέλος από το 1000-1540 χρονολογείται η Μετακλασική περίοδος.

Τα κέντρα των μεγάλων πόλεών τους περιλάμβαναν μια ορθογώνια πλατεία που περιβαλλόταν από τις τρεις ή τέσσερις πλευρές της από τεχνητούς λόφους ή εξέδρες. Πολλές φορές αυτές οι πλατείες ήταν χτισμένες σε τεχνητά επίπεδα αναχώματα. Στην επίπεδη επιφάνεια των ψηλών πυραμίδων χτίζονταν ναοί. Στις πλατείες υπήρχαν και χαμηλές πυραμίδες που χρησίμευαν για βάσεις ανακτόρων με πολλά δωμάτια που ανήκαν, κυρίως, σε αριστοκράτες. Τα μικρά κέντρα αποτελούνταν από μια πλατεία, τα μεγάλα, όμως, είχαν αρκετές που κάλυπταν τεράστιες εκτάσεις. Ένα άλλο χαρακτηριστικό των πόλεων ήταν το γήπεδο όπου παίζονταν το πολύ διαδεδομένο παιχνίδι της μπάλας.

Τα αρχαιολογικά μνημεία που διασώθηκαν μέχρι τις μέρες μας, μας επιτρέπουν να βγάλουμε το συμπέρασμα ότι ο πολιτισμός τους έφτανε στο επίπεδο των περισσότερο γνωστών πολιτισμών της αρχαιότητας, της Ελλάδας, Αιγύπτου, Ινδίας κ.ά. Ανάπτυξαν σημαντικά την αρχιτεκτονική τους, δείγματα της οποίας έχουμε αρκετά. Έφτιαξαν πυραμίδες, ναούς, άλλα κτίρια που στολίστηκαν με αξιοθαύμαστα κομψά σχέδια, γλυπτά και ζωγραφιστά. Όπως όλες οι φυλές της Αμερικής, έτσι και οι Μάγια χτυπήθηκαν σκληρά απ' τους Ισπανούς κατακτητές και σιγά - σιγά άρχισαν να εξαφανίζονται.

Θες να δεις ωραίες και πολλές εικόνες για τους Μάγια;

κάνε κλικ εδώ http://www.galenfrysinger.com/tikal.htm

«Ήπια ξηρασία» έφερε το τέλος του πολιτισμού των Μάγια; (NAFTEMPORIKI.GR Παρασκευή, 24 Φεβρουαρίου 2012 22:01)

..........................................................

«Ήπια ξηρασία» έφερε το τέλος του πολιτισμού των Μάγια;

NAFTEMPORIKI.GR Παρασκευή, 24 Φεβρουαρίου 2012 22:01

Είναι ένα από τα άλυτα μυστήρια της Ιστορίας: τι πυροδότησε το τέλος του πολιτισμού των Μάγια; Κατά καιρούς έχουν διατυπωθεί διάφορες θεωρίες, ανάμεσά τους και αρκετές που σχετίζονται με το περιβάλλον. Επιστήμονες έχουν για παράδειγμα υποστηρίξει ότι την κατάρρευση έφερε σοβαρή ξηρασία που διήρκεσε κοντά στα 200 χρόνια. Νέα στοιχεία ωστόσο καταδεικνύουν ότι ο πιο προηγμένος πολιτισμός της εποχής του κατέρρευσε εξαιτίας ήπιας ξηρασίας, όχι πολύ διαφορετικής από τις συνθήκες που προβλέπεται να επικρατήσουν σε πολλές περιοχές τα επόμενα χρόνια.

Σύμφωνα με ερευνητές από το Κέντρο Επιστημονικής Έρευνας του Γιουκατάν στο Μεξικό και το βρετανικό Πανεπιστήμιο του Σαουθάμπτον, η ξηρασία οδήγησε σε μείωση της ετήσιας βροχόπτωσης κατά μόνο 25 έως 40%. Αυτό όμως είχε ως αποτέλεσμα οι υπαίθριες πηγές νερού, π.χ. οι λίμνες, να εξατμίζονται πριν προλάβουν να αντικατασταθούν από περισσότερη βροχή.

«Τα δεδομένα καταδεικνύουν ότι η βασική αιτία [κατάρρευσης του πολιτισμού των Μάγια] υπήρξε η μείωση των θερινών καταιγίδων», λέει ο Έλκο Ρόλινγκ από το Πανεπιστήμιο του Σαουθάμπτον, ένας εκ των συντακτών της έκθεσης που δημοσιεύεται στο Science. Η μελέτη τους ήταν η πρώτη που επιχείρησε να ποσοτικοποιήσει τη μείωση της βροχόπτωσης μεταξύ 800 και 950 μ.Χ., όταν ο πολιτισμός των Μάγια περιήλθε σε μη αναστρέψιμη παρακμή. Τα μοντέλα που χρησιμοποίησαν βασίστηκαν σε δεδομένα για παλαιότερες αλλαγές στα μοτίβα των βροχοπτώσεων, όπως αποτυπώνονται σε σταλαγμίτες και ρηχές λίμνες.

«Το καλοκαίρι ήταν η κατεξοχήν εποχή της καλλιέργειας και του ανεφοδιασμού των συστημάτων αποθήκευσης πόσιμου νερού για τους Μάγια, και στις πεδιάδες του Γιουκατάν δεν υπάρχουν ποτάμια», λέει ο Ρόλινγκ εξηγώντας πώς ακόμη και μια ήπια ξηρασία θα μπορούσε να προκαλέσει σοβαρή έλλειψη πόσιμου νερού. «Οι κοινωνικές αναταραχές και η εγκατάλειψη των πόλεων είναι πιθανές συνέπειες τόσο σοβαρών ελλείψεων, ιδιαίτερα αν ληφθεί υπόψη ότι μιλάμε για επαναλαμβανόμενες πολυετείς ξηρασίες».

Επιστήμονες «βλέπουν» τέτοια φαινόμενα να επαναλαμβάνονται τα επόμενα χρόνια στη Χερσόνησο Γιουκατάν εξαιτίας της κλιματικής αλλαγής. Και παρότι, όπως λένε, οι σύγχρονες κοινωνίες είναι καλύτερα οργανωμένες για να αντιμετωπίσουν μια παρατεταμένη ξηρασία, «κάτι που μοιάζει με μια μικρή μείωση στην ποσότητα διαθέσιμου νερού, μπορεί να οδηγήσει σε μεγάλα προβλήματα διαρκείας», όχι μόνο στην περιοχή, αλλά σε όλες τις περιοχές με υψηλά επίπεδα εξάτμισης.

Τετάρτη 1 Φεβρουαρίου 2012

Μάσο-Πίρο: Αγωνία για το μέλλον μιας απομονωμένης φυλής (01 Φεβ 2012 | tvxsteam tvxs.gr)

.............................................................

Μάσο-Πίρο: Αγωνία για το μέλλον μιας απομονωμένης φυλής

09:02, 01 Φεβ 2012 | tvxsteam tvxs.gr/node/83668

Μία νέα σειρά φωτογραφιών που είδε χτες το φως της δημοσιότητας επανέφερε στην επικαιρότητα το ζήτημα των απομονωμένων φυλών που ζουν σε διάφορα μέρη του κόσμου. Ο λόγος εδώ για τη φυλή Μάσο-Πίρο που ζει στο Εθνικό Πάρκο Μανού στο νοτιοανατολικό Περού, μέλη της οποίας έχουν φωτογραφηθεί , άθελά τους, αρκετές φορές τους τελευταίους μήνες στη διάρκεια των καθημερινών τους εργασιών.

Οι φωτογραφίες αυτές ,που το τελευταίο διάστημα έχουν αυξηθεί αισθητά, απεικονίζουν την καθημερινότητα και των τρόπο ζωής των Μάσο-Πίρο, οι οποίοι θεωρούνται ως μια από τις πιο ακριβοθώρητες ινδιάνικες φυλές.

Αυτό που προκαλεί ωστόσο αίσθηση είναι πώς οι ινδιάνοι αυτοί που μέχρι τώρα προστάτευαν εξαιρετικά την ιδιωτικότητά τους, έχουν ‘’εκτεθεί’’ τόσο πολύ τελευταία, γεγονός που ,σύμφωνα με τους επιστήμονες, σχετίζεται με τις καταπατήσεις των δασών στα οποία διαμένουν από τους υλοτόμους αλλά και με τις πολύ χαμηλές πτήσεις αεροσκαφών στη νοτιοανατολική περιοχή της χώρας, κοντά σε κοιτάσματα εξόρυξης πετρελαίου και φυσικού αερίου. Εξαιτίας αυτών των γεγονότων μέλη της Μάσο-Πίρο αναγκάζονται να αφήσουν τα σπίτια τους στο δάσος και να αναζητήσουν άλλο τόπο εγκατάστασης.

Παράλληλα μέλη αυτών των φυλών έχουν κατηγορηθεί για επιθέσεις με βέλη και τόξα σε ανθρώπους κοντά στην όχθη του ποταμού Μάντρε ντε Ντίος, οι οποίες φαίνεται να άρχισαν τον περασμένο Μάιο.

Σε μία από αυτές τις επιθέσεις τραυματίστηκε σοβαρά ένας δασοφύλακας τον Οκτώβριο ενώ τον επόμενο μήνα ένα βέλος διαπέρασε τη καρδιά ενός τοπικού ινδιάνου Ματσιγκουένκα, του Νίκολας Φλόρες, ο οποίος διατηρούσε καλές σχέσεις με την Μάσο-Πίρο. Οι τοπικές αρχές στην δεύτερη περίπτωση έστειλαν μία αποστολή στην Διαμάντε να εξηγήσει στους κατοίκους της πως θα ήταν λανθασμένη μία κίνηση αντεκδίκησης. Το γεγονός αυτό κόστισε αρκετά στις σχέσεις των δύο φυλών για τις οποίες ο Φλόρες αποτελούσε έναν σύνδεσμο επικοινωνίας.

Η Περουβιανή κυβέρνηση με τη σειρά της προσπαθεί να προστατέψει αυτές τις φυλές, καθώς είναι πλέον λιγότερες από 100 σε ολόκληρο τον κόσμο, και η Μάσο-Πίρο εν προκειμένω μία από τις πιο "κλειστές". Για τον λόγο αυτό έχει απαγορευτεί η προσάραξη βαρκών και σκαφών στις ακτές που είναι κοντά στον οικισμό της Μάσο-Πίρο από φόβο για την μετάδοση ασθενειών οι οποίες δεν υπάρχουν ωστόσο στους πληθυσμούς που κατοικούν σε αυτά τα δάση και θα μπορούσαν μέχρι και να αφανίσουν κάποια φυλή.

Συχνά είναι δύσκολο να παρακολουθήσει βέβαια η κυβέρνηση των τρόπο οργάνωσης και λειτουργίας αυτών των φυλών οι οποίες έχουν δικούς τους κανόνες, που συχνά γίνονται άδικοι και απειλητικοί για τις όμορές τους. Για παράδειγμα, οι Μάσο-Πίρο έχουν ακολουθούν έναν δικό τους κώδικα οργάνωσης ο οποίος περιλαμβάνει πρακτικές όπως απαγωγές παιδιών και γυναικών από άλλες φυλές.

Είναι δεδομένο πως τα ζητήματα οργάνωσης και προστασίας αυτών των κοινωνιών τόσο από εξωγενείς παράγοντες (τουρίστες, τυχοδιώκτες κλπ), όσο και από τις μεταξύ τους προστριβές απαιτούν λεπτούς χειρισμούς για την εξεύρεση των , κατά το δυνατόν, ευρέως αποδεκτών λύσεων.