7 τραγούδια για την "Καλή Χρονιά"!

................................................................
  
7 τραγούδια για την "Καλή Χρονιά"!
 

Η ιστορική σημασία της αποψινής νύκτας, (22 Δεκεμβρίου 17:12, 22 Δεκ 2011 | tvxsteam tvxs.gr/node/79917)

.........................................................................

Η ιστορική σημασία της αποψινής νύκτας, 22 Δεκεμβρίου

17:12, 22 Δεκ 2011 | tvxsteam tvxs.gr/node/79917

 

Η αποψινή νύχτα της Πέμπτης 22 Δεκεμβρίου, η πρώτη «επίσημη» νύχτα του χειμώνα, θα είναι η μεγαλύτερη του έτους, καθώς θα έχει διάρκεια 14 ωρών και 29 λεπτών.
 

Σήμερα, ο Ήλιος θα φθάσει στο σημείο της ετήσιας τροχιάς του που ονομάζεται «Χειμερινό Ηλιοστάσιο», οπότε αρχίζει και επίσημα η εποχή του χειμώνα. Το Χειμερινό Ηλιοστάσιο δεν «πέφτει» πάντα την ίδια ημερομηνία από ημερολογιακής πλευράς, αλλά κυμαίνεται μεταξύ της 20ής και της 23ης Δεκεμβρίου. Η τελευταία φορά που το Χειμερινό Ηλιοστάσιο έπεσε στις 23 Δεκεμβρίου, ήταν το 190, ενώ η επόμενη θα είναι το 2303, σύμφωνα με τον διευθυντή του Ευγενιδείου Πλανηταρίου Διονύση Σιμόπουλο.

 Το χειμερινό ηλιοστάσιο συμβαίνει ακόμη πιο σπάνια την 20ή Δεκεμβρίου, με την επόμενη φορά να είναι το 2080. Οι ημερολογιακές αυτές διακυμάνσεις οφείλονται στο Γρηγοριανό Ημερολόγιο, του οποίου το κάθε έτος έχει 365 ημέρες, εκτός από τα δίσεκτα έτη που έχουν 366 ημέρες.

 
Η Γη συμπληρώνει μία πλήρη περιφορά γύρω από τον Ήλιο σε περίπου 365,25 ημέρες. Κάθε μέρα η Γη βρίσκεται σε διαφορετική θέση από αυτήν που βρισκόταν την προηγουμένη, με αποτέλεσμα η διάρκεια των ημερών και των νυχτών να αυξομειώνεται μέσα στο έτος.

Διαβάστε τη συνέχεια του άρθρου στο theinsider.gr

"Αντίγραφα της Γης σε μακρινό ήλιο" (http://www.tovima.gr/science/physics-space/article/?aid=435803&h1=true)

...............................................................

Αντίγραφα της Γης σε μακρινό ήλιο

 

Δυο πλανήτες στο μέγεθος του δικού μας εντοπίζονται για πρώτη φορά σε ένα άλλο ηλιακό σύστημα

 

ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ:  20/12/2011, 23:55

 

Απεικόνιση του Kepler-20 f σε σύγκριση με τη Γη. Εικόνα Tim Pyle

 

Λονδίνο 

Όχι ένας αλλά δυο πλανήτες στο μέγεθος της Γης ανακαλύφθηκαν να περιφέρονται γύρω από έναν μακρινό ήλιο σαν τον δικό μας. Είναι η πρώτη φορά που οι ερευνητές εντοπίζουν εξωπλανήτες τόσο μικρού μεγέθους, σε μια ανακάλυψη η οποία θεωρείται η σημαντικότερη στη σύντομη ιστορία της εξερεύνησης «ξένων» ηλιακών συστημάτων.

Αν και μοιάζουν πολύ με τη Γη, οι δυο πλανήτες δεν φαίνονται ικανοί να φιλοξενήσουν ζωή. Οπως εξηγούν οι επιστήμονες στο σχετικό άρθρο τους στην επιθεώρηση «Nature», βρίσκονται πολύ κοντά στο άστρο τους με αποτέλεσμα να έχουν εξαιρετικά υψηλές θερμοκρασίες. Θωρούν ωστόσο ότι κάποτε ίσως ήταν κατοικήσιμοι καθώς φαίνεται ότι στο παρελθόν κινούνταν σε πιο μακρινή και φιλόξενη για τη ζωή απόσταση.

Στην τροχιά του Κέπλερ

Οι δυο «γήινοι» εξωπλανήτες, οι οποίοι εντοπίσθηκαν από το διαστημικό τηλεσκόπιο Kepler της NASA, περιφέρονται γύρω από το Κέπλερ 20, ένα άστρο που μοιάζει με τον Ηλιο και απέχει περίπου 950 έτη φωτός από εμάς. Εχουν διάμετρο μόλις 1.03 και 0,87 φορές όσο αυτή της Γης και είναι πραγματικά ό,τι κοντινότερο στον πλανήτη μας έχει εντοπιστεί ως τώρα αφού φαίνονται επίσης να έχουν παρόμοια σύσταση με αυτόν.

Οι περισσότεροι εξωπλανήτες που έχουν ανακαλυφθεί ως σήμερα είναι υπερ-Γαίες, είναι δηλαδή πολύ μεγαλύτεροι από τον δικό μας, και φαίνονται στην πλειονότητά τους να αποτελούν γίγαντες αερίων. Ο θεωρούμενος ως αυτή τη στιγμή μικρότερος εξωπλανήτης, ο Κέπλερ 10b, έχει διάμετρο 1,4 φορές μεγαλύτερη από αυτή της Γης – είναι δηλαδή κατά πολύ μεγαλύτερος από τα δυο νέα ευρήματα των επιστημόνων.

«Περάσαμε το κατώφλι του μεγέθους της Γης» δήλωσε ο Φρανσουά Φρεσέν του Κέντρου Αστροφυσικής Χάρβαρντ Σμιθσόνιαν, ο οποίος ήταν επικεφαλής της μελέτης. Ο αστροφυσικός πρόσθεσε ότι η ανακάλυψη αποτελεί την αρχή μιας «νέας εποχής» ανακαλύψεων ακόμη περισσότερων πλανητών όμοιων με τον δικό μας.

Διπλά «αντίγραφα» της Γης

Ο ένας εκ των δυο πλανητών-αντιγράφων της Γης, ο Κέπλερ 20 f έχει σχεδόν ακριβώς το μέγεθος της Γης, ο άλλος, ο Κέπλερ 20 e, είναι λίγο μικρότερος και κινείται πιο κοντά στο κοινό άστρο. Και οι δυο είναι βραχώδεις – οι ερευνητές υπολογίζουν ότι ίσως διαθέτουν πυρήνα πλούσιο σε σίδηρο - η σύστασή τους δηλαδή πρέπει να μοιάζει πολύ με αυτή του πλανήτη μας.

Οι δυο εξωπλανήτες κινούνται ωστόσο πολύ πιο κοντά στον ήλιο τους από ό,τι η Γη στον δικό της, με αποτέλεσμα να ολοκληρώνουν μια περιφορά γύρω από αυτόν σε πολύ μικρότερο διάστημα: το έτος του Κέπλερ 20 f διαρκεί 20 ημέρες ενώ του Κέπλερ 20 e μόλις έξι.

Η τόσο «στενή» επαφή με το άστρο σημαίνει θερμοκρασίες απαγορευτικά υψηλές για την ύπαρξη ζωής. Οι ειδικοί όμως πιστεύουν ότι οι δυο πλανήτες μάλλον έχουν «κατοικήσιμο» παρελθόν, αφού κάποτε κινούνταν πολύ πιο μακριά από τον ήλιο τους. «Ξέρουμε ότι μάλλον μετανάστευσαν πιο κοντά στον ήλιο τους» τόνισε ο κ. Φρεσέν. «Ο μεγαλύτερος ήταν ίσως μια δίδυμη αδελφή της Γης. Εχει το ίδιο μέγεθος και στο παρελθόν ίσως είχε την ίδια θερμοκρασία».

Ο κόσμος της Χρυσομαλλούσας

Η ανακάλυψη έρχεται μόλις δυο εβδομάδες μετά την ανακοίνωση του εντοπισμού, πάλι από το διαστημικό τηλεσκόπιο Kepler, ενός εξωπλανήτη σε «κατοικήσιμη ζώνη» – σε μια απόσταση δηλαδή από το άστρο η οποία ευνοεί την ανάπτυξη ενός «κόσμου της Χρυσομαλλούσας» όπου οι θερμοκρασίες είναι «ό,τι πρέπει» για να φιλοξενήσουν το νερό και τη ζωή.

Ωστόσο, αν και φαίνεται να διαθέτει τις κατάλληλες συνθήκες θερμοκρασίας καθώς και ένα σχετικά κατάλληλο μέγεθος (2,4 φορές όσο αυτό της Γης), ο συγκεκριμένος εξωπλανήτης, ο Kepler 22 b, παρουσιάζει και αυτός ένα σοβαρό μειονέκτημα για την ύπαρξη ζωής: έχει πιθανώς αέρια σύσταση, σαν αυτή του Ποσειδώνα.

Οι δυο ανακαλύψεις του Kepler θεωρούνται εξαιρετικά σημαντικές γιατί επιβεβαιώνουν για πρώτη φορά την ύπαρξη σε άλλα ηλιακά συστήματα πλανητών που διαθέτουν κάποιο από τα χαρακτηριστικά που θεωρούνται φιλόξενα για τη ζωή – μέγεθος και θερμοκρασία παρόμοια με της Γης. «Τώρα το μόνο που απομένει είναι να πετύχουμε έναν συνδυασμό αυτών των δυο για να ανακαλύψουμε έναν κόσμο της Χρυσομαλλούσας σαν τον δικό μας» δήλωσε η Σάρα Σίγκερ του Ινστιτούτου Τεχνολογίας της Μασαχουσέτης η οποία συμμετείχε στη μελέτη.

«Άτρωτος» κομήτης απέδρασε από την...κόλαση (http://www.tovima.gr/science/physics-space/article/?aid=435457&h1=true)

...............................................................

«Άτρωτος» κομήτης απέδρασε από την...κόλαση

 

Ο Lovejoy «βούτηξε» στον Ήλιο και κατάφερε να διαφύγει!

 

 

Δείτε το βίντεο με τον κομήτη να εισέρχεται στον Ήλιο και να ξεφεύγει από αυτόν

6

emailεκτύπωση 

Λονδίνο 

Πριν από δύο εβδομάδες τα διαστημικά παρατηρητήρια που μελετούν τον Ήλιο εντόπισαν έναν κομήτη που ετοιμαζόταν να πέσει πάνω του. Πρόκειται για μια «αυτοκτονική» πορεία από την οποία δεν γνωρίζουμε να έχει επιζήσει κανένα κοσμικό σώμα που την έχει ακολουθήσει μέχρι σήμερα. Το ίδιο πίστευαν οι επιστήμονες ότι θα συμβεί και με τον κομήτη Lovejoy.

Προς τεράστια έκπληξή τους όμως ο κομήτης βούτηξε με ταχύτητα στον Ήλιο αλλά, έστω και «πληγωμένος», κατάφερε να ξεφύγει και συνεχίζει τώρα το ταξίδι του στο διάστημα. Η βουτιά και η απόδραση καταγράφεται μάλιστα σε ένα εντυπωσιακό βίντεο.

Ο άτρωτος κομήτης

Ο κομήτης Lovejoy εντοπίστηκε στις 15 Μαρτίου του 2007 από τον Αυστραλό ερασιτέχνη αστρονόμο Τέρι Λαβτζόι από τον οποίο  - όπως συνηθίζεται σε αυτές τις περιπτώσεις - πήρε και το όνομά του. Πριν από δύο εβδομάδες τα διαστημικά παρατηρητήρια SOHO και STEREO εντόπισαν τον κομήτη να κινείται με ταχύτητα προς τον Ήλιο και άρχισαν να τον παρατηρούν και να καταγράφουν την πορεία του.

Οι επιστήμονες ήταν βέβαιοι ότι ο Lovejoy θα είχε την ίδια τύχη με τους περίπου άλλους δύο χιλιάδες κομήτες που ακολούθησαν την ίδια πορεία. Ο Ήλιος θα τον κατέστρεφε...

H απόδραση

Οι επιστήμονες ανέμεναν ότι ο Lovejoy θα εισχωρούσε στον ζωτικό χώρο του μητρικού μας άστρου και, «βουτώντας» σε περιοχές όπου οι θερμοκρασίες είναι εκατομμύρια βαθμοί Κελσίο, θα έλιωνε αμέσως όπως συνέβη και με όλους τους του κομήτες πριν απ' αυτόν.

Όμως ο Lovejoy επέδειξε αξιοθαύμαστη αντοχή αφού πέρασε από την πίσω πλευρά του μητρικού μας άστρου, διαπέρασε τον Ηλιο και συνέχισε την πορεία του. Οι επιστήμονες εκτιμούν ότι ο κομήτης έχασε το μεγαλύτερο μέρος της μάζας του κατά το καυτό πέρασμα του από τον Ήλιο. Υπολογίζουν ότι ο Lovejoy έλιωσε σε ποσοστό περίπου 90% και ότι θα συνεχίσει να περιφέρεται στο ηλιακό μας σύστημα για περίπου μια χιλιετία πριν επιστρέψει και πάλι στον Ήλιο κάνοντας (λογικά) την τελευταία του βόλτα στο διάστημα.

"Η Σελήνη καλυμμένη με το πέπλο της γήινης παρασκιάς" (Ελευθεροτυπία, Σάββατο 10 Δεκεμβρίου 2011)

.................................................................

Ελευθεροτυπία, Σάββατο 10 Δεκεμβρίου 2011

Η Σελήνη καλυμμένη με το πέπλο της γήινης παρασκιάς

Τρεις πρωταγωνιστές διακρίνονται σε μια ξεχωριστή παράσταση η οποία ανεβαίνει απόψε σε μία ιδιαίτερη θεατρική σκηνή, με τίτλο «Ματωμένη Σελήνη», που θα μπορεί να παρακολουθήσει όλη η χώρα. 

 

Κάτω από το πέπλο της γήινης σκιάς θα δούμε σήμερα, λίγο μετά τις πέντε το απόγευμα το φεγγάρι να ανατέλλει. Είναι η ολική έκλειψη της Σελήνης που θα αρχίσει αρκετά νωρίτερα (1.33 μ.μ. ώρα Ελλάδας) όταν ο φυσικός μας δορυφόρος θα βρίσκεται ακόμη κάτω από τον ορίζοντά μας, μας ενημερώνει ο γενικός διευθυντής του Ευγενίδειου Πλανηταρίου Διονύσης Σιμόπουλος. «Αν και θα έχουμε χάσει την ολική φάση του φαινομένου, θα μπορέσουμε εντούτοις να δούμε εύκολα με την ανατολή της τη Σελήνη καλυμμένη με το πέπλο της γήινης παρασκιάς που θα χρωματίζει την επιφάνειά της με το χαρακτηριστικό κεραμιδί χρώμα της μερικής φάσης της έκλειψης. Το φαινόμενο θα διαρκέσει έως τις 7.30 μ.μ. και θα είναι ορατό, καιρού επιτρέποντος, απ' όλη τη χώρα».

Στη διάρκεια της έκλειψης έχουμε συνολικά τρεις πρωταγωνιστές: τον Ηλιο, τη Σελήνη και τη γη. «Για να συμβεί όμως μια έκλειψη χρειάζεται τα τρία αυτά σώματα να βρίσκονται σε ευθεία γραμμή. Στις σεληνιακές εκλείψεις διακρίνει κανείς εύκολα το σχήμα της σκιάς της Γης πάνω στη Σελήνη, γεγονός που φανέρωσε στους αρχαίους Ελληνες φιλόσοφους το σφαιρικό σχήμα του πλανήτη μας».

«Αυτό που πρέπει να σημειώσουμε, λέει ο κ. Σιμόπουλος, είναι ότι η έκλειψη της Σελήνης συμβαίνει μόνο κατά τη διάρκεια της Πανσελήνου και μόνο όταν η Σελήνη τύχει να περάσει μέσα από τη σκιά που ρίχνει η Γη στο Διάστημα. Για να διασχίσει τη σκοτεινή αυτή πλευρά χρειάζεται σχεδόν δύο ώρες, αφού διανύσει περίπου 10.000 χιλιόμετρα. Αντιθέτως, στις ηλιακές εκλείψεις η Σελήνη καλύπτει το φωτεινό δίσκο του Ηλιου ρίχνοντας τη σκιά της πάνω σε ένα μικρό διάδρομο της Γης μας».

Ο μεγαλύτερος αριθμός σεληνιακών εκλείψεων στη διάρκεια ενός ημερολογιακού έτους δεν υπερβαίνει τις τρεις (όπως συνέβη το 1937 και το 1982). Αντιθέτως, ο μέγιστος αριθμός των ηλιακών εκλείψεων μπορεί να φτάσει τους πέντε, όπως έγινε το 1934. 

Φ.Κ.

Επιστημονικές ανακαλύψεις για τη Νεκρά Θάλασσα (http://www.tanea.gr/kosmos/article/?aid=4678365)

..................................................................

Επιστημονικές ανακαλύψεις για τη Νεκρά Θάλασσα

Η Νεκρά Θάλασσα ήταν κάποτε ακόμα μικρότερη από ό,τι είναι σήμερα

ΔΗΜΟΣΙΕΥΘΗΚΕ: Τρίτη 06 Δεκεμβρίου 2011

Τελευταία ενημέρωση: 06/12/2011 19:48

Web-Only

 

Η Νεκρά Θάλασσα στέγνωσε από μόνη της πριν από 120.000 χρόνια, αποκαλύπτουν βότσαλα που ανασύρθηκαν από γεώτρηση στον πυθμένα της διασημότερης αλμυρής λίμνης στον κόσμο. Έπειτα από προσπάθειες δέκα ετών, κοινοπραξία γεωλόγων ολοκλήρωσε δύο ερευνητικές γεωτρήσεις, από τις οποίες η μία βρίσκεται κοντά στο βαθύτερο σημείο της Νεκράς Θάλασσας.

Στο υπέδαφος κάτω από αυτό το σημείο του πυθμένα βρέθηκαν βότσαλα, ένδειξη ότι σε αυτή την περιοχή βρισκόταν κάποτε η ακτή της λίμνης. Με άλλα λόγια, η Νεκρά Θάλασσα ήταν κάποτε ακόμα μικρότερη από ό,τι είναι σήμερα.

Αν και η ανάλυση των ιζημάτων δεν έχει ακόμα ολοκληρωθεί, οι ερευνητές από έξι χώρες (ΗΠΑ, Ισραήλ, Γερμανία, Ιαπωνία, Νορβηγία, Ελβετία) εκτιμούν ότι η λίμνη σχεδόν εξαφανίστηκε πριν από περίπου 120.000 χρόνια, κατά την προτελευταία Μεσοπαγετώδη Περίοδο, όταν οι θερμοκρασίες ήταν ίδιες ή ελαφρώς υψηλότερες σε σχέση με σήμερα.

Η διαπίστωση είναι ενδεικτική της εκτεταμένης ξηρασίας που απειλεί τη Μέση Ανατολή λόγω της σημερινής κλιματικής αλλαγής.

«Η λίμνη ξεράθηκε πριν από 120.000 χρόνια χωρίς οποιαδήποτε ανθρώπινη παρέμβαση» λέει η Έμι Ίτο, καθηγήτρια Γεωλογίας στο Πανεπιστήμιο της Μινεσότα.

Σήμερα, όμως, η άντληση μεγάλων ποσοτήτων νερού από τον Ιορδάνη ποταμό επιταχύνει τη συρρίκνωση της Νεκράς Θάλασσας:

Από το 1997, η στάθμη έχει πέσει κατά 14 μέτρα και βρίσκεται πλέον 425 μέτρα κάτω από την επιφάνεια της Μεσογείου.

Η υποχώρηση των υδάτων συντελεί και σε περαιτέρω αύξηση της περιεκτικότητας σε αλάτι, η οποία φτάνει το 33,7‰, συγκριτικά με την αλατότητα των ωκεανών που κυμαίνεται γύρω στο 3,9‰.

«Εμείς ευθυνόμαστε για την πτώση της στάθμης της με πολύ ταχύτερους ρυθμούς, γεγονός που έχει και πολιτικές προεκτάσεις, καθώς το νερό αποτελεί αφορμή για πολέμους» σχολιάζει ο Στιβ Γκόλντστιν του Πανεπιστημίου Κολούμπια.

Εδώ και χρόνια, πάντως, το Ισραήλ και η Ιορδανία εξετάζουν ένα από κοινού σχέδιο διάσωσης της Νεκράς Θάλασσας με την διάνοιξη ενός καναλιού που θα τη συνδέει με την Ερυθρά Θάλασσα.

Η έρευνα παρουσιάστηκε στο συνέδριο της Αμερικανικής Γεωφυσικής Εταιρείας που πραγματοποιείται στο Σαν Φρανσίσκο.

Βρέθηκε το "αδελφάκι" της Γης, 600 έτη φωτός μακριά (10:12, 06 Δεκ 2011 | tvxsteam tvxs.gr)

......................................................................

Βρέθηκε το "αδελφάκι" της Γης, 600 έτη φωτός μακριά

10:12, 06 Δεκ 2011 | tvxsteam tvxs.gr/node/78121

 

 

Οι αστρονόμοι επιβεβαίωσαν την ύπαρξη ενός πλανήτη που μοιάζει με τη Γη στην «κατοικήσιμη ζώνη» γύρω από ένα αστέρι παρόμοιο με τον δικό μας ήλιο. Ο πλανήτης Κέπλερ 22-Β βρίσκεται περίπου 600 έτη φωτός μακριά από τη Γη και έχει περίπου 2,4 φορές το μέγεθός της ενώ η θερμοκρασία του είναι περίπου 22 βαθμοί κελσίου. Μέχρι τώρα είναι ο κοντινότερος επιβεβαιωμένος πλανήτης στον δικό μας , μία «Γη 2.0».

Η επιστημονική ομάδα ωστόσο που τον ανακάλυψε δεν είναι σε θέση να γνωρίζει ακόμα αν είναι φτιαγμένος στο μεγαλύτερο μέρος του από πέτρα, αέριο η υγρό.

Μέσα από μια διαδικασία μελέτης 54 πλανητών από την ομάδα Κέπλερ,  ο Κέπλερ-22Β είναι ο πρώτος που τον Φεβρουάριο επιβεβαιώθηκε επίσημα και από άλλα τηλεσκόπια. Στο μέλλον αναμένεται να επιβεβαιωθούν ως πλανήτες «Γη 2.0» και άλλοι που ήταν υποψήφιοι , αν και με τον επαναπροσδιορισμό των ορίων της «κατοικήσιμης ζώνης» αυτοί μειώθηκαν σε 48.

Ο Kepler 22-β βρίσκεται σε απόσταση από τον ήλιο του περίπου 15% μικρότερη από την απόσταση που έχει η Γη από  τον Ήλιο και το έτος του διαρκεί περίπου 290 ημέρες. Ωστόσο, ο ήλιος του, εκλύει περίπου 25% λιγότερο φως, διατηρώντας τον πλανήτη σε θερμοκρασία που θα υποστήριζε την ύπαρξη νερού σε υγρή μορφή.

Η ομάδα του Κέπλερ έπρεπε να περιμένει για τρείς ελέγχους  του πλανήτη πριν αλλάξει το «καθεστώς» του από «υποψήφιος» σε «επιβεβαιωμένος».

Τα αποτελέσματα ανακοινώθηκαν στο πρώτο συνέδριο της επιστήμης από το τηλεσκόπιο Κέπλερ, δίπλα στον εντυπωσιακό αριθμό των νέων  υποψήφιων πλανητών. Ο συνολικός αριθμός των υποψήφιων πλανητών που εντοπίστηκε από το τηλεσκόπιο είναι τώρα 2.326 ,εκ των οποίων 207 είναι περίπου στο μέγεθος της Γης.

Γρηγόρης Καυκιάς

Πώς τα ζώα προβλέπουν τους σεισμούς (http://www.tovima.gr/science/medicine-biology/article, 01/12/2011)

Πώς τα ζώα προβλέπουν τους σεισμούς

 

Διαισθάνονται τον κίνδυνο μέσω χημικών μεταβολών που πραγματοποιούνται στα υπόγεια ύδατα

 

ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ:  01/12/2011, 17:24

 

 

«Σοφοί» αποδεικνύουνται οι νωχελικοί φρύνοι όταν πρόκειται

για την πρόβλεψη σεισμικών δονήσεων, εκτιμούν οι επιστήμονες

Λονδίνο 

Την ικανότητα να προβλέπουν σεισμούς έχουν, σύμφωνα με αμερικανούς και βρετανούς επιστήμονες τα ζώα, τα οποία είναι σε θέση να διαισθάνονται τις χημικές μεταβολές που πραγματοποιούνται στα υπόγεια ύδατα λίγο πριν από το χτύπημα του Εγκέλαδου.

Ειδικοί από την Εθνική Υπηρεσία Αεροναυπηγικής και Διαστήματος των ΗΠΑ  (NASA) και το Ανοιχτό Πανεπιστήμιο της Βρετανίας άρχισαν να ερευνούν την επίδραση των χημικών μεταβολών των υπογείων υδάτων στα ζώα, όταν το 2009 και λίγες μόλις μέρες πριν από τον μεγάλο σεισμό των 5,8 Ρίχτερ στην περιοχή Λ’Άκουιλα, στην Ιταλία, παρατήρησαν ότι μια αποικία φρύνων προχώρησε στην εγκατάλειψη της λίμνης στην οποία κατοικούσε.

Εξετάζοντας τα ανεξήγητα

Όπως εξηγούν οι ερευνητές με σχετική τους δημοσίευση στο επιστημονικό έντυπο «International Journal of Environmental Research and Public Health», η συγκεκριμένη συμπεριφορά θα μπορούσε να σηματοδοτεί την πρόβλεψη της επερχόμενης σεισμικής δόνησης.

Περιγράφουν ακόμα, έναν μηχανισμό που λαμβάνει χώρα πριν τον σεισμό. Σύμφωνα με αυτόν, από τον φλοιό της Γης και συγκεκριμένα από σημεία όπου τα πετρώματα δέχονται μεγάλες πιέσεις απελευθερώνονται φορτισμένα σωματίδια τα οποία ευθύνονται για τις χημικές μεταβολές που προκαλούνται στα υπόγεια ύδατα.

Τα ζώα που ζουν σε υδροβιότοπους ή κοντά σε αυτούς, διαθέτουν ιδιαίτερη ευαισθησία σε τέτοιου είδους μεταβολές, γεγονός που σημαίνει ότι θα μπορούσαν ενδεχομένως να προβλέψουν μια σεισμική δόνηση ακόμη και μερικές μέρες πριν την εμφάνισή της.

Συναγερμός της φύσης

Η ομάδα των αμερικανών και των βρετανών επιστημόνων πιστεύει τώρα ότι οι υποθέσεις τους θα μπορούσαν να οδηγήσουν στη συνεργασία βιολόγων και γεωλόγων, με στόχο την εξεύρεση ενός τρόπου με τον οποίο τα ζώα θα μπορούσαν να μας βοηθήσουν να «διαβάζουμε» τα πρώτα σημάδια ενός επικίνδυνου σεισμού προτού εκείνος χτυπήσει.

Η συμπεριφορά των φρύνων της Λ’Άκουιλα δεν αποτελεί το πρώτο παράδειγμα περίεργης αντίδρασης ζώων πριν από έναν ισχυρό σεισμό. Μέχρι σήμερα έχουν καταγραφεί και άλλες περιπτώσεις ερπετών, αμφίβιων και ψαριών τα οποία πριν από έναν σεισμό εμφάνιζαν πρωτόγνωρη συμπεριφορά.

Το 1975, στην πόλη Χαιτσένγκ στην Κίνα, έναν περίπου μήνα πριν το χτύπημα του Εγκέλαδου των 7,3 Ρίχτερ, οι κάτοικοι είχαν παρατηρήσει φίδια να εγκαταλείπουν μαζικά τις φωλιές τους. Κάτι τέτοιο, θεωρήθηκε ιδιαίτερα περίεργο από τους ειδικούς, καθώς συνέβη κατά τη διάρκεια του χειμώνα, όταν τα ερπετά βρίσκονταν σε χειμερία νάρκη.

Η έξοδος των ψυχρόαιμων σπονδυλωτών από τις φωλιές τους την συγκεκριμένη εποχή και η έκθεσή τους σε υπερβολικά χαμηλές θερμοκρασίες, ήταν κατά τους επιστήμονες, συνώνυμη της αυτοκτονίας.

Πάλι για τα πθαάκια και τον άτλωπο τα πολύ παλιά χλόνια! "Όταν ο τόνος μπήκε στο μενού" ("ΤΑ ΝΕΑ", Σάββατο 26 Νοεμβρίου 2011)

...............................................................

Όταν ο τόνος μπήκε στο μενού

Πριν από 42.000 χρόνια, ο άνθρωπος πήγε πρώτη φορά για ψάρεμα

ΔΗΜΟΣΙΕΥΘΗΚΕ στα "ΝΕΑ", Σάββατο 26 Νοεμβρίου 2011

Εντυπωσιακά είναι τα ευρήματα ερευνητών από την Αυστραλία οι οποίοι ανακάλυψαν ότι ο άνθρωπος είχε εντρυφήσει στην τέχνη του ψαρέματος πολύ παλαιότερα από όσο πιστεύαμε. Η χρονολόγηση των ευρημάτων δείχνει ότι ο άνθρωπος ψάρευε και μάλιστα σε μεγάλα βάθη πριν από 42 χιλιάδες έτη ενώ εντοπίστηκε και ένα αγκίστρι ηλικίας 23 χιλιάδων ετών.

Προϊστορικό ψάρεμα

Προηγούμενες έρευνες είχαν δείξει ότι η διατροφή του ανθρώπου από την θάλασσα ξεκίνησε πριν από περίπου 150 χιλιάδες έτη αλλά αφορούσε μόνο την συλλογή και κατανάλωση οστρακόδερμων που βρίσκονταν σε ρηχά νερά. Ερευνητές του Εθνικού Πανεπιστημίου της Αυστραλίας ανακάλυψαν όμως σε μια περιοχή του Ανατολικού Τιμόρ στον Ειρηνικό Ωκεανό ευρήματα που δείχνουν ότι ο άνθρωπος είχε καταφέρει να αναπτύξει μεθόδους ψαρέματος πριν από δεκάδες χιλιάδες έτη.

Τα ευρήματα

Οι ερευνητές ανακάλυψαν ψαροκόκαλα από 23 διαφορετικά είδη ψαριών τα οποία είχαν αποτελέσει τροφή των κατοίκων της περιοχής. Η ραδιοχρονολόγηση των ευρημάτων έδειξε ότι ορισμένα από αυτά έχουν ηλικία 42 χιλιάδων ετών. Εξαιρετικά ενδιαφέρον είναι το γεγονός ότι ανάμεσα στα ψάρια υπάρχουν τόνοι και άλλα είδη που ζουν σε μεγάλα βάθη γεγονός που αποδεικνύει ότι οι άνθρωποι εκεί είχαν ανεπτυγμένες δυνατότητες αλιείας.

Ανάμεσα στα ευρήματα είναι και αγκίστρια, το αρχαιότερο εκ των οποίων έχει ηλικία 23 χιλιάδων ετών και είναι φτιαγμένο από όστρακο, ενώ άλλα εργαλεία ψαρέματος (αγκίστρια, καμάκια κ.α) έχουν ηλικία 12 χιλιάδων ετών. Οι ερευνητές εκτιμούν ότι οι ντόπιοι έβγαιναν στα ανοικτά και ψάρευαν με κάποια πρώιμα είδη πετονιάς. «Είναι τα παλαιότερα ευρήματα αλιείας στον κόσμο» αναφέρει ο Ίαν Μακ Νίβεν, του Πανεπιστημίου Monash στην Μελβούρνη που δεν έλαβε μέρος στην έρευνα η οποία δημοσιεύεται στην επιθεώρηση Science.

Ανακαλύφθηκε το αρχαιότερο αγκίστρι ηλικίας 23.000 ετών (http://img.protothema.gr)

...............................................................

Ένδειξη ότι από τότε οι προϊστορικοί άνθρωποι ψάρευαν

Ανακαλύφθηκε το αρχαιότερο αγκίστρι ηλικίας 23.000 ετών

 

http://img.protothema.gr/DCD1BB5B57D9AF063950B68FDD0FF581.jpg

 

Το αρχαιότερο αγκίστρι για ψάρεμα που έχει ποτέ βρεθεί και χρονολογείται προ 23.000 περίπου ετών, βρέθηκε στο Ανατολικό Τιμόρ, στον Ειρηνικό ωκεανό, μία σαφής ένδειξη ότι ήδη από τότε οι προϊστορικοί άνθρωποι δοκίμαζαν την τύχη τους ως αλιείς με πετονιά και μάλιστα στα ανοιχτά.

Εξάλλου, βρέθηκαν χιλιάδες ψαροκόκαλα από ψάρια του ωκεανού, υπολείμματα φαγητού, που χρονολογούνται πριν από 42.000 χρόνια και αποτελούν την αρχαιότερη ένδειξη γεύματος με πελαγίσια ψάρια.

Οι ερευνητές, με επικεφαλής την αρχαιολόγο Σου Ο'Κόνορ του Αυστραλιανού Εθνικού Πανεπιστημίου στην Καμπέρα, που δημοσίευσαν τη σχετική μελέτη στο περιοδικό "Science", σύμφωνα με το "Nature" και το "New Scientist", βρήκαν δύο σπασμένα αγκίστρια από όστρακα σε ένα ασβεστολιθικό ρηχό σπήλαιο, τα οποία έχουν το γνωστό καμπύλο σχήμα στην άκρη τους.

Το ένα αγκίστρι χρονολογείται πριν από 11.000 χρόνια και το άλλο πριν από 16.000 έως 23.000 χρόνια. Μέχρι τώρα, τα παλαιότερα αγκίστρια στη ΝΑ Ασία, που έχουν βρεθεί, χρονολογούνταν προ 5.500 ετών, ενώ διεθνώς τα αρχαιότερα σύνεργα ψαρέματος που έχουν βρεθεί (καμάκια και ίσια αγκίστρια), είναι ηλικίας περίπου 12.000 ετών.

Παράλληλα, στην ίδια τοποθεσία, οι ερευνητές ανακάλυψαν περισσότερα από 38.000 κόκαλα ψαριών, το αρχαιότερο από τα οποία έχει ηλικία περίπου 42.000 ετών, σύμφωνα με τις μετρήσεις με βάση την μέθοδο του ραδιενεργού άνθρακα. Πρόκειται για το αρχαιότερο δείγμα αλιείας που έχει ποτέ βρεθεί στον κόσμο.

''Το ότι αυτά τα (πελαγίσια) είδη ψαριών αλιεύονταν τακτικά πριν από 40.000 χρόνια, είναι εντυπωσιακό. Είναι κάτι που απαιτεί πολύπλοκη τεχνολογία και δείχνει ότι οι πρώτοι σύγχρονοι άνθρωποι στη νησιωτική ΝΑ Ασία είχαν αξιοθαύμαστα προχωρημένες θαλασσινές ικανότητες'', δήλωσε η Ο'Κόνορ.

Το ψάρεμα θα βοήθησε τους ανθρώπους να διασχίσουν τον ωκεανό και να φθάσουν στην Αυστραλία πριν από περίπου 50.000 χρόνια. Οι αρχαιότερες βάρκες που έχουν βρεθεί, στη Γαλλία και την Ολλανδία, δεν είναι παλαιότερες των 10.000 ετών, αν και οι επιστήμονες είναι βέβαιοι ότι τα ταξίδια στις θάλασσες είναι πολύ πιο παλαιά, απλώς δεν έχουν διασωθεί τα ξύλινα σκάφη.

Ορισμένοι πάντως επιστήμονες επιμένουν ότι τα πρώτα ταξίδια δεν ήσαν σκόπιμα, αλλά προέκυψαν κατά λάθος, όταν τα ρεύματα παράσερναν στα ανοιχτά τις αυτοσχέδιες σχεδίες των πρώτων αλιέων, που ψάρευαν κοντά στην ακτή.

Οι αρχαιότερες ενδείξεις ότι οι άνθρωποι έτρωγαν θαλασσινά που έβρισκαν κοντά στις ακτές, όπως μύδια, χρονολογούνται προ 165.000 ετών.

Αύριο θα «βρέξει» πεφταστέρια (enet.gr, 02:38 Τετάρτη 16 Νοεμβρίου 2011)

..............................................................

enet.gr, 02:38 Τετάρτη 16 Νοεμβρίου 2011

Αύριο θα «βρέξει» πεφταστέρια

Μια ακόμα βροχή διαττόντων, και συγκεκριμένα των Λεοντιδών θα είναι ορατή τη νύχτα της Τετάρτης και στη χώρα μας, στο βαθμό που θα το επιτρέψουν οι κατά τόπους καιρικές συνθήκες.

Το φαινόμενο αναμένεται να κορυφωθεί προς τα ξημερώματα της Πέμπτης και θα είναι ορατό από τη 1 μετά τα μεσάνυχτα μέχρι τις 4.30 τα ξημερώματα.

Πρόκειται για μια πλούσια βροχή διαττόντων που εμφανίζεται κάθε χρόνο αυτή την περίοδο. Το θέαμα αναμένεται να είναι αρκετά έντονο, καθώς είναι πιθανό να εμφανιστούν περίπου 75 μετέωρα ανά ώρα, σύμφωνα με τον διευθυντή του Πλανηταρίου του Ιδρύματος Ευγενίδου, Διονύση Σιμόπουλο.

Τα μετέωρα φαίνονται ότι προέρχονται από την κατεύθυνση του αστερισμού του Λέοντα (εξ ου και το όνομά τους), ενώ οφείλονται στα σωματίδια της σκόνης που αφήνει πίσω του ο κομήτης Τεμπλ-Τατλ.

Στην περίπτωση της βροχής των Λεοντιδών, καθώς η Γη περιφέρεται γύρω από τον Ήλιο, η τροχιά της συναντά κάθε Νοέμβριο το σύννεφο των σωματιδίων του συγκεκριμένου κομήτη. Τα μικροσκοπικά αυτά σωματίδια, χτυπάνε τα ανώτερα στρώματα της γήινης ατμόσφαιρας σε ύψος περίπου 100 χιλιομέτρων και αναφλέγονται. Η ανάφλεξη ιονίζει τα γύρω στρώματα της ατμόσφαιρας, σχηματίζοντας μια φωτεινή σφαίρα δύο έως τριών μέτρων που κινείται με ταχύτητα 30 έως 60 χιλιομέτρων το δευτερόλεπτο. Αυτή η φωτεινή σφαίρα, γίνεται ορατή από τη Γη και ονομάζεται διάττων, μετέωρο ή "πεφταστέρι".

Ένα ινδιάνικο παραμύθι για δύο λύκους...

..............................................................

   Ένα βράδυ ένας γέρος (ινδιάνος) της φυλής Τσερόκι, μίλησε στον εγγονό του για τη μάχη που γίνεται μέσα στην ψυχή των ανθρώπων. Είπε:   

   "Γιέ μου, η μάχη γίνεται μεταξύ δυο 'λύκων' που υπάρχουν μέσα σε όλους μας"Ο ένας είναι το Κακό. - Είναι ο θυμός, η ζήλια, η θλίψη, η απογοήτευση, η απληστία, η αλαζονεία, η αυτολύπηση, η ενοχή προσβολή, η κατωτερότητα, τα ψέματα, η ματαιοδοξία, η υπεροψία, και το εγώ. Ο άλλος είναι το Καλό. - Είναι η χαρά, η ειρήνη, η αγάπη, η ελπίδα, η ηρεμία, η ταπεινοφροσύνη, η ευγένεια, η φιλανθρωπία, η συμπόνια, η γενναιοδωρία, η αλήθεια, η ευσπλαχνία και  η πίστη στο Θεό.'
 
    Ο εγγονός το σκέφτηκε για ένα λεπτό και μετά ρώτησε τον παππού του: 

   "Ποιος λύκος νικάει;"

    Ο γέρος Ινδιάνος Τσερόκι απάντησε απλά ...............

   "Αυτός που ταΐζεις."