"Η Γη άρχισε να «αναπνέει» οξυγόνο 700 εκατ. χρόνια νωρίτερα" ("TA NEA", 26/9/2013)

.........................................................

Η Γη άρχισε να «αναπνέει» οξυγόνο 700 εκατ. χρόνια νωρίτερα

Το οξυγόνο εμφανίστηκε στην ατμόσφαιρα της Γης έως και 700 εκατ. χρόνια νωρίτερα σε σχέση με τις έως τώρα εκτιμήσεις, σύμφωνα με μια νέα διεθνή επιστημονική έρευνα, η οποία, στο βαθμό που επιβεβαιωθεί, θέτει νέα δεδομένα για το πότε και πώς εξελίχθηκαν οι πρώτες μορφής ζωής στον πλανήτη μας που ανέπνεαν οξυγόνο.

Οι ερευνητές των πανεπιστημίων της Κοπεγχάγης, της Βρετανικής Κολομβίας, της Βρέμης και του Γιοχάνεσμπουργκ, με επικεφαλής τον καθηγητή Σον Κράου, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο επιστημονικό περιοδικό Nature, σύμφωνα με το BBC, εξέτασαν την χημική σύνθεση δειγμάτων πανάρχαιου εδάφους «κλειδωμένων» μέσα σε πετρώματα ηλικίας περίπου τριών δισεκατομμυρίων ετών από τη Νότια Αφρική, που θεωρείται το αρχαιότερο γνωστό έδαφος στη Γη. Οι επιστήμονες ανακάλυψαν ίχνη ελεύθερου (ατμοσφαιρικού) οξυγόνου -όχι δηλαδή δεσμευμένου σε ορυκτά- σε χαμηλή συγκέντρωση. Εκτιμάται ότι εκείνη η αρχαία ατμόσφαιρα περιείχε οξυγόνο σε ποσοστό 0,03% σε σχέση με σήμερα.

Σύμφωνα με τις προηγούμενες εκτιμήσεις, το οξυγόνο άρχισε να συσσωρεύεται αισθητά στη γήινη ατμόσφαιρα πριν από περίπου 2,3 δισεκατομμύρια χρόνια στη διάρκεια μιας περιόδου που έχει ονομαστεί «Το Γεγονός της Μεγάλης Οξείδωσης». Η νέα ανακάλυψη τοποθετεί τη σταδιακή συσσώρευση του οξυγόνου πολλές εκατοντάδες χρόνια νωρίτερα.
«Πάντα ξέραμε ότι η παραγωγή οξυγόνου μέσω της φωτοσύνθεσης οδήγησε στην τελική οξυγόνωση της ατμόσφαιρας και στην εξέλιξη της αερόβιας ζωής. Η νέα μελέτη μας δείχνει ότι αυτή η διαδικασία άρχισε πολύ νωρίς στην ιστορία της Γης», δήλωσε ο Σον Κράου.

Ο αέρας του πλανήτη μας δεν είχε καθόλου οξυγόνο για εκατοντάδες εκατομμύρια χρόνια μετά το σχηματισμό της Γης πριν από περίπου 4,5 δισεκατομμύρια χρόνια. Σήμερα, η ατμόσφαιρα περιέχει περίπου 20% οξυγόνο χάρη κυρίως στα φωτοσυνθετικά βακτήρια, τα οποία, όπως τα δέντρα και τα άλλα φυτά, απορροφούν διοξείδιο του άνθρακα και απελευθερώνουν οξυγόνο στον αέρα. Είναι αυτοί οι αφανείς μικροοργανισμοί που έθεσαν τα θεμέλια για να μπορέσουν στη συνέχεια να αναπνεύσουν οι πιο εξελιγμένοι οργανισμοί.

«Τα νέα ευρήματα δείχνουν ότι χρειάστηκε πολύ περισσότερος χρόνος, ώστε από κοινού οι βιολογικές και γεωλογικές διαδικασίες να παράγουν την πλούσια σε οξυγόνο ατμόσφαιρα που σήμερα απολαμβάνουμε», δήλωσε ο δανός ερευνητής Λάσε Ντέσινγκ.
Οι ερευνητές σχεδιάζουν περαιτέρω αναλύσεις από άλλες περιοχές του πλανήτη, αν και τα πετρώματα ηλικίας τριών δισεκατομμυρίων ετών είναι πολύ σπάνια (υπάρχουν κυρίως στη Γροιλανδία και την Αυστραλία).

"Όσα πραγματικά πρέπει να ξέρω, τα έμαθα στο Νηπιαγωγείο" Robert Fulghum

........................................................

Όσα πραγματικά πρέπει να ξέρω, τα έμαθα στο Νηπιαγωγείο

Robert Fulghum 

“... Όσα πραγματικά πρέπει να ξέρω για το πώς να ζω, τι να κάνω και πώς να είμαι, τα έμαθα στο Νηπιαγωγείο. Η σοφία δε βρισκόταν στην κορυφή του σχολικού βουνού, αλλά εκεί, στα βουναλάκια από άμμο, στο νηπιαγωγείο.

Αυτά είναι τα πράγματα που έμαθα:

Να μοιράζεσαι τα πάντα.

Να παίζεις τίμια.

Να μη χτυπάς τους άλλους.

Να βάζεις τα πράγματα πάλι εκεί που τα βρήκες.

Να καθαρίζεις τις τσαπατσουλιές σου.

Να μην παίρνεις τα πράγματα που δεν είναι δικά σου.

Να λες συγγνώμη, όταν πληγώνεις κάποιον.

Να πλένεις τα χέρια σου πριν από το φαγητό.

Να κοκκινίζεις.

Ζεστά κουλουράκια και κρύο γάλα κάνουν καλό.

Να ζεις μια ισορροπημένη ζωή, να μαθαίνεις λίγο, να σκέπτεσαι λίγο, να σχεδιάζεις, να ζωγραφίζεις, να τραγουδάς, να χορεύεις, να παίζεις και να εργάζεσαι κάθε μέρα από λίγο.

Να παίρνεις έναν υπνάκο το απόγευμα.

Όταν βγαίνεις έξω στον κόσμο, να προσέχεις την κίνηση, να κρατιέσαι από το χέρι και να μένεις μαζί με τους άλλους.

Να αντιλαμβάνεσαι τα θαύματα. Να θυμάσαι το μικρό σπόρο μέσα στο δοχείο από φελιζόλ. Οι ρίζες πάνε προς τα κάτω και το φυτό προς τα πάνω. Κανείς πραγματικά δεν ξέρει πώς και γιατί, αλλά όλοι μας μοιάζουμε σ’ αυτό.

Τα χρυσόψαρα, τα χάμστερς, τα άσπρα ποντίκια, ακόμη κι ο μικρός σπόρος μέσα στο πλαστικό δοχείο, όλα πεθαίνουν. Το ίδιο κι εμείς.

Να θυμάσαι τελικά τα βιβλία και την πρώτη λέξη που έμαθες την πιο μεγάλη απ’ όλες: τη λέξη ΚΟΙΤΑ.

Όλα όσα πρέπει να ξέρετε βρίσκονται κάπου εδώ μέσα. Ο χρυσός κανόνας, η αγάπη και οι βασικές αρχές υγιεινής, η οικολογία, η πολιτική, η ισότητα και η υγιεινή ζωή.

Πάρτε μια απ’ αυτές τις συμβουλές, εκφράστε την με επιτηδευμένη ορολογία ενηλίκων και εφαρμόστε τη στην οικογενειακή σας ζωή, στην εργασία σας, στην κυβέρνησή σας, στον κόσμο σας και θα παραμείνει αληθινή, ξεκάθαρη, σταθερή.

Σκεφτείτε πόσο καλύτερος θα ήταν ο κόσμος, αν όλοι εμείς οι άνθρωποι τρώγαμε γάλα με κουλουράκια γύρω στις τρεις το απόγευμα και μετά ξαπλώναμε κάτω από τις κουβέρτες για έναν υπνάκο.

Ή, αν όλες οι κυβερνήσεις είχαν ως βασική αρχή να βάζουν πάντα τα πράγματα εκεί που τα βρήκαν και να καθαρίζουν τις τσαπατσουλιές τους.

Είναι ακόμη αλήθεια, ανεξάρτητα από την ηλικία σας, πως όταν βγαίνετε έξω στον κόσμο είναι καλύτερα να κρατιέστε από το χέρι και να μένετε μαζί με τους άλλους...

...Τελικά πρέπει να σας πω πως έχω άδεια παραμυθά. Ενας φίλος μου μου την έβγαλε και την κρέμασε στον τοίχο, πάνω από το γραφείο μου. Αυτή η άδεια μού επιτρέπει να χρησιμοποιώ τη φαντασία μου, για να ξαναβάζω σε σειρά τις εμπειρίες μου και να προωθώ το μύθο, όσο αυτός εξυπηρετεί κάποια όψη της αλήθειας. Ακόμη περιέχει το "πιστεύω" ενός παραμυθά:

* Πιστεύω ότι η φαντασία είναι πιο δυνατή από τη γνώση.

* Οτι ο μύθος είναι πιο δραστικός από την ιστορία.

* Οτι τα όνειρα είναι πιο ισχυρά από τα γεγονότα.

* Οτι η ελπίδα πάντα θριαμβεύει έναντι της εμπειρίας.

* Οτι το γέλιο είναι η μόνη θεραπεία της θλίψης.

* Και πιστεύω ότι η αγάπη είναι πιο δυνατή από το θάνατο.

Προσπάθησα πολύ να μη γράψω κάτι που θα γινόταν η αιτία να μου αφαιρέσουν την άδεια..."

Info:

Ο εκπληκτικός Robert Fulghum γεννήθηκε το 1937, και μεγάλωσε στο Waco του Texas. Στα νιάτα του εργάστηκε ως εκσκαφέας τάφρων (!!!), παιδί για εφημερίδες, καουμπόης σε ράντζο (βοσκός), μπάρμαν και τραγουδιστής κάντρυ. Μετά από το κολλέγιο και μια σύντομη καριέρα στην IBM, επέστρεψε στα θρανία για να ολοκληρώσει το μεταπτυχιακό του στη θεολογία. Για 22 χρόνια υπηρέτησε ως πάστορας σε μια ενορία στο Βορειοδυτικό Ειρηνικό. Κατά την ίδια περίοδο δίδαξε σχέδιο, ζωγραφική και φιλοσοφία στο Lakeside School στο Seattle. Ο Fulghum είναι επίσης καταξιωμένος ζωγράφος και γλύπτης. Τραγουδά και παίζει κιθάρα και τσέλο και υπήρξε ιδρυτικό μέλος του «The Rock Bottom Remainders» -μιας rock and roll μπάντας που αποτελείται από μουσικούς – συγγραφείς. Εχει τέσσερα παιδιά και εννέα εγγόνια. Μοιράζει τη ζωή του μεταξύ του Seattle της Washington, και της Κρήτης.

Το απόσπασμα είναι από το βιβλίο του με τίτλο: «Όσα πραγματικά θα έπρεπε να ξέρω τα έμαθα στο Νηπιαγωγείο»

Εκδόσεις: ΛΥΧΝΟΣ

Η φωτογραφία της ημέρας (www.lifo.gr, 7/9/2013)

.........................................................

Η φωτογραφία της ημέρας

Ελέφαντες μέσα στο ροζ φως της Αφρικής  

(www.lifo.gr, 7/9/2013)

Μια φωτογραφία του Frans Lanting που τραβήχτηκε το 1988  στο δέλτα του ποταμού Okavango στη Botswana της Αφρικής. Περιλαμβάνεται στο λεύκωμα Masters of Nature. 

"Η Συμφωνία της Γκράβας" από τις ΑΣΤΥρίες (05 Σεπ 2013 | tvxsteam tvxs.gr)

........................................................

Η Συμφωνία της Γκράβας

08:42, 05 Σεπ 2013 | tvxsteam tvxs.gr/node/137605

 

Το καλοκαίρι του 1997 ψηφίζεται ο νόμος 2525 που θεσπίζει την δημιουργία του Ενιαίου Λυκείου με την κατάργηση των Τεχνικών & Γενικών, την εισαγωγή πανελληνίων εξετάσεων στην Β` Λυκείου και την καθιέρωση του Εθνικού Απολυτηρίου.  Το φθινόπωρο του 1998 ο τότε Υπουργός Παιδείας Γεράσιμος Αρσένης δέχεται τις πρώτες αντιδράσεις από την μαθητική κοινότητα. Η “σχολική επιταγή” απαντούσε με δυναμισμό τότε με το σύνθημα “Κάτσε καλά Γεράσιμε!”. Το Νοέμβριο του ιδίου έτους μαθητές θέτουν σταδιακά υπό κατάληψη περίπου 2500 δημόσια σχολεία σε όλη την χώρα. Το μεγάλο σχολικό συγκρότημα της Γκράβας είναι ο πρωτεργάτης των κινητοποιήσεων και ο πρωτεργάτης των κινητοποιήσεων. Μέχρι τα Χριστούγεννα του 1998 η Γκράβα γίνεται το σχολείο ορόσημο του μαθητικού αγώνα. Από τις ΑΣΤΥρίες

Στις τηλεοπτικές συνδέσεις από τον χώρο των καταλήψεων της Γκράβας εμφανίζεται τότε ο ιδιαίτερα πολιτικοποιημένος 16χρονος Γαβρίλος Τσαρκαντζόγλου. Με έμφαση δηλώνει στους δημοσιογράφους για την εξέλιξη των διεκδικήσεων: «Εμείς δεν θα πάμε σε νέα Βάρκιζα». Το τεταμένο κλήμα στην εκπαίδευση φέρνει συνεχίσεις μαθητικές πορείες και αποκλεισμούς δρόμων. Η κυβέρνηση μετά τις έντονες πιέσεις που ασκήθηκαν από την κοινωνία και με τις καταλήψεις σχολείων να κρατούν πάνω από τρεις μήνες, αναγκάζεται να υποχωρήσει σε αρκετές ευνοϊκές προτάσεις των μαθητών. Κυριότερη από αυτές ήταν η μείωση του συντελεστή βαρύτητας των εξετάσεων στην Β’ Λυκείου. Η γρήγορη ανακωχή των μαθητών και το άνοιγμα του μεγαλύτερου σχολικού συγκροτήματος μετά από μήνες μεταφέρεται από τις εφημερίδες ως «Η Συμφωνία της Γκράβας» μεταξύ μαθητών και Υπουργείου Παιδείας. Σηματοδοτώντας έτσι την επίσημη λήξη των μαθητικών κινητοποιήσεων.

Εκείνη την εποχή τα σχολεία της Γκράβας γνωρίζουν “ημέρες δόξας” στα βραδινά δελτία ειδήσεων. Για τους περισσότερους αθηναίους το σχολικό συγκρότημα αποτελεί ένα θρύλο. Ζωντανό πυρήνα για την περιοχή των Πατησίων αλλά για πολλούς και κέντρο παραβατικότητας πολλών ειδών. Οι παλαιότεροι καθηγητές και μαθητές θυμούνται με δέος τις πρώτες σχολικές καταλήψεις το 1991 ενάντια στα σχέδια του Γ. Σουφλιά. Μεγάλοι βανδαλισμοί, εμπόριο ναρκωτικών σε ισχύ και απειλητικές δράσεις μαθητών είναι η παρακαταθήκη για την Γκράβα από εκείνη την περίοδο. Τα τελευταία χρόνια καταγράφηκαν αντιδράσεις για δραστηριότητες εκπαιδευτικούς που θέλησε να ενσωματώσει μετανάστες στην σχολική κοινότητα.

 

Ο βασικός πυρήνας του σχολικού συγκροτήματος της Γκράβας λειτούργησε στις αρχές του `70. Ο Κώστας Φινές, που ανήκε στην ομάδα που σχεδίασε το κτίριο το 1969, εξηγεί πως το αρχικό πλάνο: «…δεν ήταν μια εξυπνάδα. Δημιουργήθηκε με κριτήρια τον προσανατολισμό, τον ηλιασμό και την εύκολη κατασκευή. Μια κτιριολογία περιορισμένη αλλά ευκρινής, για να βρίσκει ο μαθητής αμέσως αυτό που ήθελε… Για εμένα αυτό το έργο δεν είναι από τα αγαπημένα μου, αν όμως κάποιος μου εγγυάτο την αρχική χρήση θα το υπέγραφα και σήμερα». Ήταν η περίοδος που το καθεστώς μέσα από ένα μεγάλο σχέδιο στέγασης στην δευτεροβάθμια εκπαίδευση σκόπευε να λύσει το πρόβλημα πρόβλημα με μεγάλα και λιτά στην χρήση διδακτήρια.
 

 Τα σχολικά κτίρια έχουν παραλληλόγραμμα σχήματα, ενώνονται με στεγασμένους διαδρόμους, και ανά μεταξύ τους διαθέτουν μικρά εσωτερικά αίθρια (αυλές). Οι στεγασμένοι διάδρομοι έδιναν αρχικά την δυνατότητα ελεύθερης κίνησης στους μαθητές και χρήσης των πλαϊνών μερών τους ως καθιστικών και μικρών πάρκων. Παράλληλα τα δώματά τους μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν ως αυλές ή χώροι άθλησης.

 

 

Το σχολικό συγκρότημα της Γκράβας σε 

πανοραμική φωτογραφία από τον ομώνυμο 

λόφο των Πατησίων

Παρά τους αρχικούς θετικούς σχεδιασμού το πρόβλημα εύρεσης σχολικής στέγης που υπήρχε στο Γαλάτσι στα τέλη του `70, δημιούργησε την συνεχιζόμενη προσθήκη νέων κτιρίων. Συνέπεια αυτού ήταν οι διαδρόμοι ολοένα και να απομονώνονται από τις αυλές. Αρκετά σημεία που έπρεπε να είναι ανοιχτά, γέμιζαν πλέον να ξεχωρίζει ο ζωτικός χώρος του κάθε σχολείου που δημιουργούνταν. Έτσι παρά την πρωτοποριακή ιδέα που υπήρχε οι παρεμβάσεις χωρίς σχεδιασμό δημιούργησαν για την Γκράβα την εικόνα μιας μαθητικής φυλακής.

 

Όπως έχει αναφέρει ο καθηγητής αρχιτεκτονικής Γιώργος Τζιρτζιλάκης η Γκράβα: «Είναι προϊόν μιας σειράς διαγωνισμών του ΟΣΚ, που τότε βρισκόταν στην πιο ελκυστική του περίοδο, αντιμετωπίζοντας τα σχολεία ως πεδία αρχιτεκτονικού πειραματισμού. Ο πρωταρχικός στόχος ήταν να γίνει κάτι παρόμοιο με τα πανεπιστημιακά campus. Τελικά, η Γκράβα “συμπύκνωσε” τη δυσοίωνη πλευρά της νεωτερικότητας. Στο “σώμα” της υπάρχουν έντονα τα σημάδια της μάταιης φούριας μιας ολόκληρης εποχής».

 

Σήμερα στο δαιδαλώδες σχολικό συγκρότημα της Γκράβας κινούνται καθημερινά 4000 μαθητές. Σε αυτό συστεγάζονται 3 νηπιαγωγεία, 3 Δημοτικά, 6 Γυμνάσια, 6 Γενικά Λύκεια, 3 Επαγγελματικά Λύκεια, το ΙΕΚ Γαλατσίου, 2 παιδικοί σταθμοί του Δήμου Αθηναίων, με μια λέσχη φιλίας και ένα σύστημα προσκόπων.

 

Το 1993 προστέθηκε στη βόρεια πλευρά του συγκροτήματος το Αθλητικό Κέντρο «Αντώνης Τρίτσης» του Δήμου Αθηναίων. Σήμερα διαθέτει μικρό γήπεδο στίβου και γήπεδα καλαθοσφαίρισης. Το 2008 ολοκληρώθηκαν οι μαζικές εργασίες που έκανε ο πρώην Οργανισμός Σχολικών Κτιρίων. Με αυτούς ανακαινίστηκαν τα σχολικά κτίρια, δημιουργήθηκαν νέα εργαστήρια και τροποποιήθηκε όλο το σύστημα θέρμανσης με χρήση φυσικού αερίου.

 

Όσο για το όνομα Γκράβα ή Γράβα προέρχεται από την αρβανίτικη διάλεκτο και σημαίνει χαράδρα ή κρημνός. Πιθανόν το τοπωνύμιο προήλθε από τον λόφο με τα απότομα βράχια που υπάρχει στο βόρειο τμήμα του σχολικού συγκροτήματος. Την ιδιαιτερότητα της περιοχής μαρτυρεί και το μικρό εγκαταλελειμμένο καμίνι που υπάρχει στην αρχή του πάρκου στην οδό Πάσσωφ. Η ιδιαιτερότητα του εδάφους δικαιολογεί δηλαδή την λειτουργία μικρού λατομείου στη περιοχή μέχρι τα μέσα του '50.

 

Το επίσημο όνομα της περιοχής είναι Κυπριάδου από την επωνυμία της εταιρείας «Κυπριάδης – Κυριαζής & Σία» που είχε αναλάβει μετά το 1923 την ανοικοδόμηση στην περιοχή.
 

Το σχολικό συγκρότημα της Γκράβας βρίσκεται στα όρια του Γαλατσίου με το 5ο Διαμέρισμα του Δήμου Αθηναίων.

ΑΣΤΥρίες