Παρασκευή 13 Δεκεμβρίου 2013

«Unternehmen Kalavryta»: Η σφαγή των Καλαβρύτων (13 Δεκ 2013 | tvxsteam tvxs.gr)

.............................................................

«Unternehmen Kalavryta»: Η σφαγή των Καλαβρύτων

tvxs.gr/node/50267
 
 
Σαν σήμερα, στις 13 Δεκεμβρίου 1943 ημέρα Δευτέρα, πραγματοποιήθηκε μία από τις μεγαλύτερες θηριωδίες στον ελληνικό χώρο κατά τη διάρκεια του Β’ παγκοσμίου Πολέμου με την ολοκληρωτική σφαγή των Καλαβρύτων, από στρατιώτες της γερμανικής 117ης Μεραρχίας Καταδρομών, στο πλαίσιο της επιχείρησης «Καλάβρυτα» (Unternehmen Kalavryta).
Της Φανής Παρλή
 
Η «Επιχείρηση Καλάβρυτα» αποτελούσε μία τυπική γερμανική επιχείρηση εξιλασμού (Sühnemaßnahmen), σε περιοχές όπου είχε παρατηρηθεί πιο πριν δραστηριοποίηση αντάρτικων ομάδων, ενώ στρεφόταν και κατά του άμαχου πληθυσμού της περιοχής. Η επιχείρηση αυτή υπήρξε μια από τις πιο σκληρές επιχειρήσεις της Βέρμαχτ, όχι μόνο στην Ελλάδα, αλλά και στην Ευρώπη γενικότερα.
Η περιοχή των Καλαβρύτων και της Αιγιαλείας είχε αναπτύξει ισχυρή αντιστασιακή δράση ήδη από τις αρχές του 1943. Ο γερμανικός στρατός της Βερμάχτ άρχισε να ανησυχεί για το επαναστατικό κλίμα, το οποίο ενδυνάμωνε συνεχώς και θέλησε να το περιορίσει με την οργανωμένη αυτή εκκαθαριστική επιχείρηση που περιλάμβανε βομβαρδισμούς, πυρπολήσεις και εκτελέσεις.
Η διαταγή για την εφαρμογή της συγκεκριμένης επιχείρησης δόθηκε με αφορμή την καταστροφή του λόχου Σόμπερ (Hauptmann Hans Schober) από τις δυνάμεις του ΕΛΑΣ στην Μάχη της Κερπινής στις 17 Οκτωβρίου 1943, κατά την οποία πιάστηκαν αιχμάλωτοι 86 Γερμανοί στρατιώτες.
Τα γερμανικά στρατεύματα ξεκίνησαν από τρεις ελληνικές πόλεις, την Τρίπολη, το Αίγιο και την Πάτρα, με τελική κατεύθυνση τα Καλάβρυτα, καίγοντας, λεηλατώντας και καταστρέφοντας ολοκληρωτικά τα γειτονικά χωριά που συναντούσαν στο δρόμο τους, όπως τα χωριά Ρογοί, Κερπινή, Ζαχλωρού, Σούβαρδο, Βραχνί, Κάλανο, Βλασία, Μάνεσι Σαραδί, Μάζι, κ.ά., καθώς και την Ιερά Μονή του Μεγάλου Σπηλαίου και Μονή Ομπλού, νότια της Πάτρας.
Στις 9 Δεκεμβρίου 1943, οι Γερμανοί μπήκαν στα Καλάβρυτα. Επιπλέον, ενώ πολλοί κάτοικοι των Καλαβρύτων, είχαν εγκαταλείψει το χωριό από το φόβο για τα αντίποινα, οι Γερμανοί κάλεσαν τους Καλαβρυτινούς να επιστρέψουν με τη διαβεβαίωση ότι δεν θα πειραχθεί κανείς. Μάλιστα, ο Γερμανός Διοικητής Ebersberger έδωσε το λόγο της στρατιωτικής του τιμής για να κατευνάσει τους ανήσυχους και φοβισμένους κατοίκους. Αφού προχώρησαν αρχικά στην πυρπόληση των σπιτιών που ανήκαν σε αντάρτες και στην αναζήτηση των Γερμανών τραυματιών της μάχης της Καρπινής, στις 12 Δεκεμβρίου ετοίμαζαν τα πράγματά τους για αναχώρηση.
Στις 13 Δεκεμβρίου, όμως, νωρίς το πρωί κατέφθασε στην κωμόπολη δύναμη γερμανικού στρατού, με επικεφαλείς ανώτατους αξιωματικούς. Οι καμπάνες της κεντρικής Εκκλησίας ήχησαν και οι Γερμανοί αξιωματικοί διέταξαν όλους τους κατοίκους να συγκεντρωθούν στο δημοτικό σχολείο της κωμόπολης, έχοντας μαζί τους μία κουβέρτα και τρόφιμα μιας ημέρας.
Εκεί έγινε ο διαχωρισμός και τα γυναικόπαιδα παρέμειναν στο σχολείο, ενώ όλος ο ανδρικός πληθυσμός ηλικίας άνω των 14 χρονών οδηγήθηκε σε φάλαγγες στην κοντινή Ράχη του Καππή (στο «χωράφι του Καπή»). Το χωράφι αυτό ήταν μια επικλινής τοποθεσία σε σχήμα αμφιθεάτρου από το οποίο κανείς δεν μπορούσε να γλιτώσει, ενώ παράλληλα είχε πλήρη θέα της πυρπόλησης και καταστροφής των περιουσιών και των σπιτιών του χωριού.
Λίγες ώρες αργότερα, ριπές πολυβόλων έριχναν στο έδαφος τα σώματα των άτυχων Καλαβρυτινών. Σύμφωνα με τα λεγόμενα του Γερμανού ιστορικού Χέρμαν Φρανκ Μάγερ, ο επικεφαλής της στρατηγός Καρλ φον Λε Σουίρ (Karl von Le Suire) είχε δώσει σαφείς εντολές να καταγράφουν με ακρίβεια όλα τα θύματα των τρομερών εκτελέσεων.
Συνολικά, λοιπόν, 499 άτομα εκτελέστηκαν εκείνη την ημέρα στα Καλάβρυτα, κατάφεραν να διασωθούν 12 άτομα, χωρίς οι Γερμανοί να έχουν επίγνωση, ενώ ο συνολικός αριθμός των θυμάτων έφτασε τα 677 άτομα στην ευρύτερη περιοχή των Καλαβρύτων και στα γειτονικά χωριά.
Τα γυναικόπαιδα, τέλος, των Καλαβρύτων παγιδεύτηκαν στο δημοτικό σχολείο, το οποίο ζωνόταν ολοκληρωτικά στις φλόγες. Σπάζοντας πόρτες και τα τζάμια των παραθύρων κατάφεραν να ξεφύγουν από τον ολέθριο θάνατο, ενώ υπάρχει η φήμη ότι ένας Αυστριακός στρατιώτης, στον οποίο είχε ανατεθεί η φύλαξή τους, άφησε την πόρτα της εισόδου ελεύθερη.

Από τους υπεύθυνους αξιωματικούς που διέταξαν τη σφαγή, μόνο ο Φέλμυ καταδικάστηκε στην Νυρεμβέργη, στην λεγόμενη δίκη των στρατηγών της ΝΑ Ευρώπης, και εξέτισε τρία χρόνια στην φυλακή για μια πράξη που δεν διέταξε και δεν γνώριζε, είχε όμως διατάξει γενικώς παρόμοια «μέτρα εξιλασμού». Ο Λε Σουίρ πέθανε αιχμάλωτος των Σοβιετικών το 1955 και κηδεύτηκε στην γενέτειρά του στην Βαυαρία με πλήρεις στρατιωτικές τιμές. Ο Εμπερσμπέργκερ πέθανε στο Ανατολικό Μέτωπο. Ο Ακαμπχούμπερ πέθανε στην Αυστρία το 1972 σε ηλικία 67 ετών. Ο Νταίνερτ πέθανε στην Αυστρία το 1979 σε ηλικία 64 ετών. Κανείς τους δεν λογοδότησε ενώπιον της Δικαιοσύνης. 


Τρίτη 10 Δεκεμβρίου 2013

Καταγράφηκε η πιο χαμηλή θερμοκρασία στη Γη (enet.gr, Τρίτη 10 Δεκεμβρίου 2013)

..........................................................

Καταγράφηκε η πιο χαμηλή θερμοκρασία στη Γη

Το πιο κρύο σημείο έχει μείον 93,2 βαθμούς Κελσίου και βρίσκεται στην Ανταρκτική
Το πιο κρύο σημείο του πλανήτη μας βρίσκεται στην Ανταρκτική και έχει θερμοκρασία μείον 93,2 βαθμούς Κελσίου, σύμφωνα με μετρήσεις που έγιναν από δορυφόρους. 




Η συγκεκριμένη θερμοκρασία καταγράφηκε στις 10 Αυγούστου του 2010 από την ομάδα του Ted Scambos του Κέντρου Δεδομένων Χιονιού και Πάγου των ΗΠΑ, σε γεωγραφικό πλάτος 81,8 μοιρών νότια και γεωγραφικό μήκος 59,3 μοιρών ανατολικά, σε υψόμετρο περίπου 3.900 μέτρων, ανάμεσα στο Θόλο Άργος και στον Θόλο Φούτζι, όπου οι ελάχιστες θερμοκρασίες κυμαίνονται μεταξύ των μείον 92 και μείον 94 βαθμών Κελσίου. Το προηγούμενο παγκόσμιο ρεκόρ είχε καταγραφεί επίσης στην Ανταρκτική, στη ρωσική βάση «Βοστόκ», στις 21 Ιουλίου 1983, και ήταν μείον 89,2 βαθμοί Κελσίου.
Το νέο ρεκόρ δεν θα περάσει ωστόσο στα επίσημα βιβλία, καθώς ο Παγκόσμιος Μετεωρολογικός Οργανισμός αναγνωρίζει μόνο θερμοκρασίες που έχουν μετρηθεί λίγα μέτρα πάνω από την επιφάνεια.
Το ρεκόρ του 1983 δεν αφορούσε θερμοκρασία επιφάνειας αλλά τον αέρα λίγα μέτρα πάνω από αυτή, ενώ το νέο ρεκόρ αφορά εκτίμηση από ψηλά της θερμοκρασίας του ίδιου του εδάφους.
Οι θερμοκρασίες αυτές ρεκόρ της Ανταρκτικής είναι περίπου 50 βαθμούς χαμηλότερες από την Αλάσκα ή τη Σιβηρία και 30 βαθμούς χαμηλότερες από την κορυφή της Γροιλανδίας.
Οι πιο χαμηλές θερμοκρασίες στη νότια παγωμένη ήπειρο συμβαίνουν στη διάρκεια των πολύμηνων σκοτεινών χειμώνων, σε μεγάλα υψόμετρα, όταν ο υπερβολικά ξηρός και καθαρός αέρας επιτρέπει πολύ αποτελεσματικά στη θερμότητα της ηλιακής ακτινοβολίας να ακτινοβολείται πίσω στο διάστημα.
Πηγή: Universe Today , BBC

Παρασκευή 15 Νοεμβρίου 2013

Η ζωή το 2000 με τη ματιά του Villemard το 1910 (http://e-chania.blogspot.gr, 14/11/2013)

...............................................................
 
  Η ζωή το 2000 με τη ματιά του Villemard το 1910

Η ζωή το 2000 όπως την φαντάζονταν το 1910: Στον 21ο αιώνα, την εναέρια κυκλοφορία θα ρυθμίζουν ιπτάμενοι τροχονόμοι, οι πυροσβέστες θα φορούν φτερά νυχτερίδας προκειμένου να σβήσουν τη φωτιά στους ουρανοξύστες, τα άλογα θα είναι υπό εξαφάνιση που οι άνθρωποι θα πληρώνουν για να τα βλέπουν και ο παραδοσιακός κουρέας θα αντικατασταθεί από ρομπότ.

Κάπως έτσι φαντάζονταν τη ζωή στο πολύ μακρινό μέλλον, το 2000, οι άνθρωποι που ζούσαν στο 1910. Ο Γάλλος σκιτσογράφος Villemard κατέγραψε με το πενάκι του καθημερινές σκηνές από το άγνωστο για εκείνον μέλλον.






































 
 
 


































































 
 
 















































Παρασκευή 8 Νοεμβρίου 2013

Εντοπίστηκε ασυνήθιστος αστεροειδής με έξι ουρές (enet.gr, Παρασκευή 8 Νοεμβρίου 2013)


........................................................




Εντοπίστηκε ασυνήθιστος αστεροειδής με έξι ουρές

Αστρονόμοι που μελετούν τη ζώνη αστεροειδών στο ηλιακό μας σύστημα με το τηλεσκόπιο Hubble της NASA εντόπισαν για πρώτη φορά έναν αστεροειδή με έξι ουρές σκόνης που περιστρέφονται γρήγορα γύρω από το κυρίως σώμα του, θυμίζοντας ψεκαστικό γκαζόν. 






(Πηγή: NASA)

(Πηγή: NASA)  

Ο αστεροειδής, που είναι εντελώς διαφορετικός από οποιονδήποτε άλλο έχουν βρει οι αστρονόμοι έως τώρα, ονομάζεται Ρ/2013 Ρ5, βρίσκεται στη ζώνη μεταξύ Άρη και Δία και έχει ακτίνα περίπου 240 μέτρων.
Όπως αναφέρει ο καθηγητής αστρονομίας David Jewitt του πανεπιστημίου UCLA της Καλιφόρνια, είναι δύσκολο να πιστέψει κάποιος ότι πρόκειται για αστεροειδή, καθώς οι αστεροειδείς -αντίθετα με τους κομήτες- δεν έχουν ουρές. Ο συγκεκριμένος όμως, όχι μόνο έχει έξι ουρές αλλά περιστρέφεται τόσο γρήγορα που οι ουρές αλλάζουν κάθε 13 μέρες σχήμα καθώς εκτινάσσουν τμήματα της ύλης στο διάστημα.
Οι επιστήμονες, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό "The astrophysical Journal Letters", πιστεύουν πως κάποια στιγμή ο ρυθμός περιστροφής του αστεροειδή θα αυξηθεί τόσο πολύ που θα διαλυθεί τελείως. Δεν θεωρούν ότι οι ουρές είναι αποτέλεσμα σύγκρουσης του Ρ/2013 Ρ5 με άλλο αστεροειδή γιατί δεν έχουν παρατηρήσει απελευθέρωση μεγάλης ποσότητας σκόνης στο διάστημα με τη μία.
Οι αστρονόμοι δεν αποκλείουν ότι στο μέλλον θα βρουν και άλλους τέτοιους αστεροειδείς. 



Δευτέρα 14 Οκτωβρίου 2013

Η «περαστική» Ηρα μάς έστειλε μια φωτογραφία της Γης (www.tanea.gr, 13/10/2013)

.........................................................

Η «περαστική» Ηρα μάς έστειλε μια φωτογραφία της Γης

ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ: www.tanea.gr, 13/10/2013  
 
 

 
 
 
 

Ο δικτυακός τόπος της αποστολής βρίσκεται φυσικά εκτός λειτουργίας λόγω της αναστολής της λειτουργίας του αμερικανικού Δημοσίου - η NASA αποτελεί ένα ακόμη «θύμα» της στάσης πληρωμών που έχει επιβάλει η ομοσπονδιακή κυβέρνηση -, ωστόσο οι υπεύθυνοι διαβεβαίωσαν το Σάββατο μιλώντας στο Universe Today ότι το διαστημικό σκάφος του 1,1 δισ. δολαρίων ξεπέρασε τη «διάλειψη» και λειτουργεί πλέον κανονικά στο ταξίδι του για τον Δία το οποίο θα ολοκληρωθεί το 2016.

«Η κατάσταση αναμονής δεν επηρέασε την τροχιά του σκάφους στο ελάχιστο» διαβεβαίωσε ο Σκοτ Μπόλτον του Southwest Research Institute, υπεύθυνος της επιστημονικής ομάδας του Juno.

Η αποστολή παίρνει το όνομά της από το ρωμαϊκό αντίστοιχο της θεάς Ήρας -σύμφωνα με το ρωμαϊκό μύθο, ο Δίας τυλίχτηκε σε ένα πέπλο από σύννεφα για να κρύψει τις παρασπονδίες του, η σύζυγός του όμως μπόρεσε να δει την αλήθεια μέσα από τα σύννεφα.

Το σκάφος αναχώρησε τον Αύγουστο του 2011 σε ένα ταξίδι πέντε ετών και 2,8 δισ. χιλιομέτρων προς τον μεγαλύτερο πλανήτη του Ηλιακού Συστήματος. Ο πύραυλος με τον οποίο αναχώρησε δεν μπορούσε να προσφέρει όλη την απαιτούμενη ώθηση, γι΄αυτό και το σκάφος πέρασε την Τετάρτη από τη Γη για έναν «ελιγμό βαρυτικής υποβοήθησης».

Ουσιαστικά το Juno ακολούθησε μια ελλειπτική διαδρομή πίσω από τη Γη προκειμένου να επιταχυνθεί από το βαρυτικό της πεδίο και να εκτοξευτεί από την άλλη πλευρά του πλανήτη με αυξημένη ταχύτητα. Το σκάφος πέρασε την Πέμπτη σε απόσταση μόλις 561 χιλιομέτρων και αύξησε την ταχύτητά του κατά 26.280 χιλιόμετρα την ώρα.

Οι διαχειριστές της αποστολής στο Εργαστήριο Αεριώθησης (JPL) της NASA στην Καλιφόρνια σκόπευαν να αξιοποιήσουν το κοντινό πέρασμα για να ελέγξουν τα εννέα όργανα του σκάφους και να συντονίσουν την ομάδα τους.

Όπως ανακοίνωσε το Southwest Research Institute, «τα περισσότερα δεδομένα και οι περισσότερες εικόνες μεταδόθηκαν πριν το σκάφος τεθεί σε κατάσταση αναμονής» και αναλύονται τώρα από τις αρμόδιες ομάδες.

Αυτό σημαίνει ότι τις επόμενες ημέρες θα γίνει διαθέσιμο ένα βίντεο από την κάμερα του σκάφους που εικονίζει το σύστημα Γης-Σελήνης.

To Juno προγραμματίζεται να φτάσει στο σύστημα του Δία τον Ιούλιο του 2016, οπότε θα τεθεί σε πολική τροχιά για να μελετήσει τη σύσταση του πλανήτη και το βαρυτικό και μαγνητικό πεδίο του.

Θα προσπαθήσει επίσης να εξακριβώσει αν ο γιγάντιος πλανήτης αέριος πλανήτης κρύβει τελικά έναν στερεό πυρήνα.

δες εδώ: 

Πέμπτη 26 Σεπτεμβρίου 2013

"Η Γη άρχισε να «αναπνέει» οξυγόνο 700 εκατ. χρόνια νωρίτερα" ("TA NEA", 26/9/2013)


.........................................................



Η Γη άρχισε να «αναπνέει» οξυγόνο 700 εκατ. χρόνια νωρίτερα












Το οξυγόνο εμφανίστηκε στην ατμόσφαιρα της Γης έως και 700 εκατ. χρόνια νωρίτερα σε σχέση με τις έως τώρα εκτιμήσεις, σύμφωνα με μια νέα διεθνή επιστημονική έρευνα, η οποία, στο βαθμό που επιβεβαιωθεί, θέτει νέα δεδομένα για το πότε και πώς εξελίχθηκαν οι πρώτες μορφής ζωής στον πλανήτη μας που ανέπνεαν οξυγόνο.

Οι ερευνητές των πανεπιστημίων της Κοπεγχάγης, της Βρετανικής Κολομβίας, της Βρέμης και του Γιοχάνεσμπουργκ, με επικεφαλής τον καθηγητή Σον Κράου, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο επιστημονικό περιοδικό Nature, σύμφωνα με το BBC, εξέτασαν την χημική σύνθεση δειγμάτων πανάρχαιου εδάφους «κλειδωμένων» μέσα σε πετρώματα ηλικίας περίπου τριών δισεκατομμυρίων ετών από τη Νότια Αφρική, που θεωρείται το αρχαιότερο γνωστό έδαφος στη Γη. Οι επιστήμονες ανακάλυψαν ίχνη ελεύθερου (ατμοσφαιρικού) οξυγόνου -όχι δηλαδή δεσμευμένου σε ορυκτά- σε χαμηλή συγκέντρωση. Εκτιμάται ότι εκείνη η αρχαία ατμόσφαιρα περιείχε οξυγόνο σε ποσοστό 0,03% σε σχέση με σήμερα.


Σύμφωνα με τις προηγούμενες εκτιμήσεις, το οξυγόνο άρχισε να συσσωρεύεται αισθητά στη γήινη ατμόσφαιρα πριν από περίπου 2,3 δισεκατομμύρια χρόνια στη διάρκεια μιας περιόδου που έχει ονομαστεί «Το Γεγονός της Μεγάλης Οξείδωσης». Η νέα ανακάλυψη τοποθετεί τη σταδιακή συσσώρευση του οξυγόνου πολλές εκατοντάδες χρόνια νωρίτερα.
«Πάντα ξέραμε ότι η παραγωγή οξυγόνου μέσω της φωτοσύνθεσης οδήγησε στην τελική οξυγόνωση της ατμόσφαιρας και στην εξέλιξη της αερόβιας ζωής. Η νέα μελέτη μας δείχνει ότι αυτή η διαδικασία άρχισε πολύ νωρίς στην ιστορία της Γης», δήλωσε ο Σον Κράου.

Ο αέρας του πλανήτη μας δεν είχε καθόλου οξυγόνο για εκατοντάδες εκατομμύρια χρόνια μετά το σχηματισμό της Γης πριν από περίπου 4,5 δισεκατομμύρια χρόνια. Σήμερα, η ατμόσφαιρα περιέχει περίπου 20% οξυγόνο χάρη κυρίως στα φωτοσυνθετικά βακτήρια, τα οποία, όπως τα δέντρα και τα άλλα φυτά, απορροφούν διοξείδιο του άνθρακα και απελευθερώνουν οξυγόνο στον αέρα. Είναι αυτοί οι αφανείς μικροοργανισμοί που έθεσαν τα θεμέλια για να μπορέσουν στη συνέχεια να αναπνεύσουν οι πιο εξελιγμένοι οργανισμοί.

«Τα νέα ευρήματα δείχνουν ότι χρειάστηκε πολύ περισσότερος χρόνος, ώστε από κοινού οι βιολογικές και γεωλογικές διαδικασίες να παράγουν την πλούσια σε οξυγόνο ατμόσφαιρα που σήμερα απολαμβάνουμε», δήλωσε ο δανός ερευνητής Λάσε Ντέσινγκ.
Οι ερευνητές σχεδιάζουν περαιτέρω αναλύσεις από άλλες περιοχές του πλανήτη, αν και τα πετρώματα ηλικίας τριών δισεκατομμυρίων ετών είναι πολύ σπάνια (υπάρχουν κυρίως στη Γροιλανδία και την Αυστραλία).


Παρασκευή 20 Σεπτεμβρίου 2013

"Όσα πραγματικά πρέπει να ξέρω, τα έμαθα στο Νηπιαγωγείο" Robert Fulghum

........................................................

Όσα πραγματικά πρέπει να ξέρω, τα έμαθα στο Νηπιαγωγείο
Robert Fulghum 



“... Όσα πραγματικά πρέπει να ξέρω για το πώς να ζω, τι να κάνω και πώς να είμαι, τα έμαθα στο Νηπιαγωγείο. Η σοφία δε βρισκόταν στην κορυφή του σχολικού βουνού, αλλά εκεί, στα βουναλάκια από άμμο, στο νηπιαγωγείο.





Αυτά είναι τα πράγματα που έμαθα:
Να μοιράζεσαι τα πάντα.
Να παίζεις τίμια.
Να μη χτυπάς τους άλλους.
Να βάζεις τα πράγματα πάλι εκεί που τα βρήκες.
Να καθαρίζεις τις τσαπατσουλιές σου.
Να μην παίρνεις τα πράγματα που δεν είναι δικά σου.
Να λες συγγνώμη, όταν πληγώνεις κάποιον.
Να πλένεις τα χέρια σου πριν από το φαγητό.
Να κοκκινίζεις.
Ζεστά κουλουράκια και κρύο γάλα κάνουν καλό.
Να ζεις μια ισορροπημένη ζωή, να μαθαίνεις λίγο, να σκέπτεσαι λίγο, να σχεδιάζεις, να ζωγραφίζεις, να τραγουδάς, να χορεύεις, να παίζεις και να εργάζεσαι κάθε μέρα από λίγο.
Να παίρνεις έναν υπνάκο το απόγευμα.
Όταν βγαίνεις έξω στον κόσμο, να προσέχεις την κίνηση, να κρατιέσαι από το χέρι και να μένεις μαζί με τους άλλους.
Να αντιλαμβάνεσαι τα θαύματα. Να θυμάσαι το μικρό σπόρο μέσα στο δοχείο από φελιζόλ. Οι ρίζες πάνε προς τα κάτω και το φυτό προς τα πάνω. Κανείς πραγματικά δεν ξέρει πώς και γιατί, αλλά όλοι μας μοιάζουμε σ’ αυτό.
Τα χρυσόψαρα, τα χάμστερς, τα άσπρα ποντίκια, ακόμη κι ο μικρός σπόρος μέσα στο πλαστικό δοχείο, όλα πεθαίνουν. Το ίδιο κι εμείς.
Να θυμάσαι τελικά τα βιβλία και την πρώτη λέξη που έμαθες την πιο μεγάλη απ’ όλες: τη λέξη ΚΟΙΤΑ.
Όλα όσα πρέπει να ξέρετε βρίσκονται κάπου εδώ μέσα. Ο χρυσός κανόνας, η αγάπη και οι βασικές αρχές υγιεινής, η οικολογία, η πολιτική, η ισότητα και η υγιεινή ζωή.
Πάρτε μια απ’ αυτές τις συμβουλές, εκφράστε την με επιτηδευμένη ορολογία ενηλίκων και εφαρμόστε τη στην οικογενειακή σας ζωή, στην εργασία σας, στην κυβέρνησή σας, στον κόσμο σας και θα παραμείνει αληθινή, ξεκάθαρη, σταθερή.
Σκεφτείτε πόσο καλύτερος θα ήταν ο κόσμος, αν όλοι εμείς οι άνθρωποι τρώγαμε γάλα με κουλουράκια γύρω στις τρεις το απόγευμα και μετά ξαπλώναμε κάτω από τις κουβέρτες για έναν υπνάκο.
Ή, αν όλες οι κυβερνήσεις είχαν ως βασική αρχή να βάζουν πάντα τα πράγματα εκεί που τα βρήκαν και να καθαρίζουν τις τσαπατσουλιές τους.
Είναι ακόμη αλήθεια, ανεξάρτητα από την ηλικία σας, πως όταν βγαίνετε έξω στον κόσμο είναι καλύτερα να κρατιέστε από το χέρι και να μένετε μαζί με τους άλλους...
...Τελικά πρέπει να σας πω πως έχω άδεια παραμυθά. Ενας φίλος μου μου την έβγαλε και την κρέμασε στον τοίχο, πάνω από το γραφείο μου. Αυτή η άδεια μού επιτρέπει να χρησιμοποιώ τη φαντασία μου, για να ξαναβάζω σε σειρά τις εμπειρίες μου και να προωθώ το μύθο, όσο αυτός εξυπηρετεί κάποια όψη της αλήθειας. Ακόμη περιέχει το "πιστεύω" ενός παραμυθά:
* Πιστεύω ότι η φαντασία είναι πιο δυνατή από τη γνώση.
* Οτι ο μύθος είναι πιο δραστικός από την ιστορία.
* Οτι τα όνειρα είναι πιο ισχυρά από τα γεγονότα.
* Οτι η ελπίδα πάντα θριαμβεύει έναντι της εμπειρίας.
* Οτι το γέλιο είναι η μόνη θεραπεία της θλίψης.
* Και πιστεύω ότι η αγάπη είναι πιο δυνατή από το θάνατο.

Προσπάθησα πολύ να μη γράψω κάτι που θα γινόταν η αιτία να μου αφαιρέσουν την άδεια..."

Info:

Ο εκπληκτικός Robert Fulghum γεννήθηκε το 1937, και μεγάλωσε στο Waco του Texas. Στα νιάτα του εργάστηκε ως εκσκαφέας τάφρων (!!!), παιδί για εφημερίδες, καουμπόης σε ράντζο (βοσκός), μπάρμαν και τραγουδιστής κάντρυ. Μετά από το κολλέγιο και μια σύντομη καριέρα στην IBM, επέστρεψε στα θρανία για να ολοκληρώσει το μεταπτυχιακό του στη θεολογία. Για 22 χρόνια υπηρέτησε ως πάστορας σε μια ενορία στο Βορειοδυτικό Ειρηνικό. Κατά την ίδια περίοδο δίδαξε σχέδιο, ζωγραφική και φιλοσοφία στο Lakeside School στο Seattle. Ο Fulghum είναι επίσης καταξιωμένος ζωγράφος και γλύπτης. Τραγουδά και παίζει κιθάρα και τσέλο και υπήρξε ιδρυτικό μέλος του «The Rock Bottom Remainders» -μιας rock and roll μπάντας που αποτελείται από μουσικούς – συγγραφείς. Εχει τέσσερα παιδιά και εννέα εγγόνια. Μοιράζει τη ζωή του μεταξύ του Seattle της Washington, και της Κρήτης.
Το απόσπασμα είναι από το βιβλίο του με τίτλο: «Όσα πραγματικά θα έπρεπε να ξέρω τα έμαθα στο Νηπιαγωγείο»
Εκδόσεις: ΛΥΧΝΟΣ

Σάββατο 7 Σεπτεμβρίου 2013

Η φωτογραφία της ημέρας (www.lifo.gr, 7/9/2013)

.........................................................

Η φωτογραφία της ημέρας

Ελέφαντες μέσα στο ροζ φως της Αφρικής  

(www.lifo.gr, 7/9/2013)

Μια φωτογραφία του Frans Lanting που τραβήχτηκε το 1988  στο δέλτα του ποταμού Okavango στη Botswana της Αφρικής. Περιλαμβάνεται στο λεύκωμα Masters of Nature. 




Πέμπτη 5 Σεπτεμβρίου 2013

"Η Συμφωνία της Γκράβας" από τις ΑΣΤΥρίες (05 Σεπ 2013 | tvxsteam tvxs.gr)

........................................................

Η Συμφωνία της Γκράβας

tvxs.gr/node/137605
 

Το καλοκαίρι του 1997 ψηφίζεται ο νόμος 2525 που θεσπίζει την δημιουργία του Ενιαίου Λυκείου με την κατάργηση των Τεχνικών & Γενικών, την εισαγωγή πανελληνίων εξετάσεων στην Β` Λυκείου και την καθιέρωση του Εθνικού Απολυτηρίου.  Το φθινόπωρο του 1998 ο τότε Υπουργός Παιδείας Γεράσιμος Αρσένης δέχεται τις πρώτες αντιδράσεις από την μαθητική κοινότητα. Η “σχολική επιταγή” απαντούσε με δυναμισμό τότε με το σύνθημα “Κάτσε καλά Γεράσιμε!”. Το Νοέμβριο του ιδίου έτους μαθητές θέτουν σταδιακά υπό κατάληψη περίπου 2500 δημόσια σχολεία σε όλη την χώρα. Το μεγάλο σχολικό συγκρότημα της Γκράβας είναι ο πρωτεργάτης των κινητοποιήσεων και ο πρωτεργάτης των κινητοποιήσεων. Μέχρι τα Χριστούγεννα του 1998 η Γκράβα γίνεται το σχολείο ορόσημο του μαθητικού αγώνα. Από τις ΑΣΤΥρίες
Στις τηλεοπτικές συνδέσεις από τον χώρο των καταλήψεων της Γκράβας εμφανίζεται τότε ο ιδιαίτερα πολιτικοποιημένος 16χρονος Γαβρίλος Τσαρκαντζόγλου. Με έμφαση δηλώνει στους δημοσιογράφους για την εξέλιξη των διεκδικήσεων: «Εμείς δεν θα πάμε σε νέα Βάρκιζα». Το τεταμένο κλήμα στην εκπαίδευση φέρνει συνεχίσεις μαθητικές πορείες και αποκλεισμούς δρόμων. Η κυβέρνηση μετά τις έντονες πιέσεις που ασκήθηκαν από την κοινωνία και με τις καταλήψεις σχολείων να κρατούν πάνω από τρεις μήνες, αναγκάζεται να υποχωρήσει σε αρκετές ευνοϊκές προτάσεις των μαθητών. Κυριότερη από αυτές ήταν η μείωση του συντελεστή βαρύτητας των εξετάσεων στην Β’ Λυκείου. Η γρήγορη ανακωχή των μαθητών και το άνοιγμα του μεγαλύτερου σχολικού συγκροτήματος μετά από μήνες μεταφέρεται από τις εφημερίδες ως «Η Συμφωνία της Γκράβας» μεταξύ μαθητών και Υπουργείου Παιδείας. Σηματοδοτώντας έτσι την επίσημη λήξη των μαθητικών κινητοποιήσεων.
Εκείνη την εποχή τα σχολεία της Γκράβας γνωρίζουν “ημέρες δόξας” στα βραδινά δελτία ειδήσεων. Για τους περισσότερους αθηναίους το σχολικό συγκρότημα αποτελεί ένα θρύλο. Ζωντανό πυρήνα για την περιοχή των Πατησίων αλλά για πολλούς και κέντρο παραβατικότητας πολλών ειδών. Οι παλαιότεροι καθηγητές και μαθητές θυμούνται με δέος τις πρώτες σχολικές καταλήψεις το 1991 ενάντια στα σχέδια του Γ. Σουφλιά. Μεγάλοι βανδαλισμοί, εμπόριο ναρκωτικών σε ισχύ και απειλητικές δράσεις μαθητών είναι η παρακαταθήκη για την Γκράβα από εκείνη την περίοδο. Τα τελευταία χρόνια καταγράφηκαν αντιδράσεις για δραστηριότητες εκπαιδευτικούς που θέλησε να ενσωματώσει μετανάστες στην σχολική κοινότητα.
 
Ο βασικός πυρήνας του σχολικού συγκροτήματος της Γκράβας λειτούργησε στις αρχές του `70. Ο Κώστας Φινές, που ανήκε στην ομάδα που σχεδίασε το κτίριο το 1969, εξηγεί πως το αρχικό πλάνο: «…δεν ήταν μια εξυπνάδα. Δημιουργήθηκε με κριτήρια τον προσανατολισμό, τον ηλιασμό και την εύκολη κατασκευή. Μια κτιριολογία περιορισμένη αλλά ευκρινής, για να βρίσκει ο μαθητής αμέσως αυτό που ήθελε… Για εμένα αυτό το έργο δεν είναι από τα αγαπημένα μου, αν όμως κάποιος μου εγγυάτο την αρχική χρήση θα το υπέγραφα και σήμερα». Ήταν η περίοδος που το καθεστώς μέσα από ένα μεγάλο σχέδιο στέγασης στην δευτεροβάθμια εκπαίδευση σκόπευε να λύσει το πρόβλημα πρόβλημα με μεγάλα και λιτά στην χρήση διδακτήρια.
 
 Τα σχολικά κτίρια έχουν παραλληλόγραμμα σχήματα, ενώνονται με στεγασμένους διαδρόμους, και ανά μεταξύ τους διαθέτουν μικρά εσωτερικά αίθρια (αυλές). Οι στεγασμένοι διάδρομοι έδιναν αρχικά την δυνατότητα ελεύθερης κίνησης στους μαθητές και χρήσης των πλαϊνών μερών τους ως καθιστικών και μικρών πάρκων. Παράλληλα τα δώματά τους μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν ως αυλές ή χώροι άθλησης.
 
Το σχολικό συγκρότημα της Γκράβας σε πανοραμική φωτογραφία από τον ομώνυμο λόφο των Πατησίων.
 
Το σχολικό συγκρότημα της Γκράβας σε 
πανοραμική φωτογραφία από τον ομώνυμο 
λόφο των Πατησίων

Παρά τους αρχικούς θετικούς σχεδιασμού το πρόβλημα εύρεσης σχολικής στέγης που υπήρχε στο Γαλάτσι στα τέλη του `70, δημιούργησε την συνεχιζόμενη προσθήκη νέων κτιρίων. Συνέπεια αυτού ήταν οι διαδρόμοι ολοένα και να απομονώνονται από τις αυλές. Αρκετά σημεία που έπρεπε να είναι ανοιχτά, γέμιζαν πλέον να ξεχωρίζει ο ζωτικός χώρος του κάθε σχολείου που δημιουργούνταν. Έτσι παρά την πρωτοποριακή ιδέα που υπήρχε οι παρεμβάσεις χωρίς σχεδιασμό δημιούργησαν για την Γκράβα την εικόνα μιας μαθητικής φυλακής.
 
Όπως έχει αναφέρει ο καθηγητής αρχιτεκτονικής Γιώργος Τζιρτζιλάκης η Γκράβα: «Είναι προϊόν μιας σειράς διαγωνισμών του ΟΣΚ, που τότε βρισκόταν στην πιο ελκυστική του περίοδο, αντιμετωπίζοντας τα σχολεία ως πεδία αρχιτεκτονικού πειραματισμού. Ο πρωταρχικός στόχος ήταν να γίνει κάτι παρόμοιο με τα πανεπιστημιακά campus. Τελικά, η Γκράβα “συμπύκνωσε” τη δυσοίωνη πλευρά της νεωτερικότητας. Στο “σώμα” της υπάρχουν έντονα τα σημάδια της μάταιης φούριας μιας ολόκληρης εποχής».
 
Σήμερα στο δαιδαλώδες σχολικό συγκρότημα της Γκράβας κινούνται καθημερινά 4000 μαθητές. Σε αυτό συστεγάζονται 3 νηπιαγωγεία, 3 Δημοτικά, 6 Γυμνάσια, 6 Γενικά Λύκεια, 3 Επαγγελματικά Λύκεια, το ΙΕΚ Γαλατσίου, 2 παιδικοί σταθμοί του Δήμου Αθηναίων, με μια λέσχη φιλίας και ένα σύστημα προσκόπων.
 
Το 1993 προστέθηκε στη βόρεια πλευρά του συγκροτήματος το Αθλητικό Κέντρο «Αντώνης Τρίτσης» του Δήμου Αθηναίων. Σήμερα διαθέτει μικρό γήπεδο στίβου και γήπεδα καλαθοσφαίρισης. Το 2008 ολοκληρώθηκαν οι μαζικές εργασίες που έκανε ο πρώην Οργανισμός Σχολικών Κτιρίων. Με αυτούς ανακαινίστηκαν τα σχολικά κτίρια, δημιουργήθηκαν νέα εργαστήρια και τροποποιήθηκε όλο το σύστημα θέρμανσης με χρήση φυσικού αερίου.
 
Όσο για το όνομα Γκράβα ή Γράβα προέρχεται από την αρβανίτικη διάλεκτο και σημαίνει χαράδρα ή κρημνός. Πιθανόν το τοπωνύμιο προήλθε από τον λόφο με τα απότομα βράχια που υπάρχει στο βόρειο τμήμα του σχολικού συγκροτήματος. Την ιδιαιτερότητα της περιοχής μαρτυρεί και το μικρό εγκαταλελειμμένο καμίνι που υπάρχει στην αρχή του πάρκου στην οδό Πάσσωφ. Η ιδιαιτερότητα του εδάφους δικαιολογεί δηλαδή την λειτουργία μικρού λατομείου στη περιοχή μέχρι τα μέσα του '50.
 
Το επίσημο όνομα της περιοχής είναι Κυπριάδου από την επωνυμία της εταιρείας «Κυπριάδης – Κυριαζής & Σία» που είχε αναλάβει μετά το 1923 την ανοικοδόμηση στην περιοχή.
 
Το σχολικό συγκρότημα της Γκράβας βρίσκεται στα όρια του Γαλατσίου με το 5ο Διαμέρισμα του Δήμου Αθηναίων.