"Η καστανοστριτσίδα, ένα νέο είδος πουλιού ανακαλύφθηκε στην Ελλάδα" (από το www.tovima.gr, 21/6/2011))

Η καστανοστριτσίδα, ένα νέο είδος πουλιού ανακαλύφθηκε στην Ελλάδα

Το μικροπούλι καταγράφηκε για πρώτη φορά στα Αντικύθηρα

 

ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ:  21/06/2011, 12:08

 

Η καστανοστριτσίδα, που καταγράφηκε για πρώτη φορά στην Ελλάδα, στα χέρια του προσωπικού του Ορνιθολογικού Σταθμού Αντικυθήρων

Ένα μικροπούλι, η Καστανοστριτσίδα, καταγράφηκε για πρώτη φορά στην Ελλάδα, στα Αντικύθηρα. Το πρωί της 4^ης Μαΐου μέλη της Ελληνικής Ορνιθολογικής Εταιρείας δακτυλίωναν αποδημητικά πουλιά στο πλαίσιο της παρακολούθησης της μετανάστευσης στον Ορνιθολογικό Σταθμό Αντικυθήρων (Ο.Σ.Α.). Ένα όμως από αυτά δεν ήταν συνηθισμένο. Επρόκειτο για μια καστανοστριτσίδα (Hippolais opaca).

Η παρατήρηση αυτή αυξάνει τον αριθμό των επίσημα καταγεγραμμένων πουλιών στην Ελλάδα στα 445 και μάλιστα σε μικρό χρονικό διάστημα. Στις αρχές Απριλίου είχε παρατηρηθεί στην Καισαριανή, για πρώτη φορά στη χώρα μας, ένας νανοφυλλοσκόπος ( Phylloscopus proregulus).

Η τελευταία καταγραφή στα Αντικύθηρα θεωρείται ιδιαίτερα σημαντική, καθώς η καστανοστριτσίδα σπάνια παρατηρείται εκτός των περιοχών εξάπλωσης και αναπαραγωγής της (Ισπανία και δυτική Βόρεια Αφρική).

Στο παρελθόν, μεμονωμένες παρατηρήσεις υπήρχαν μόνο στη Σουηδία και την Ιταλία. «Είναι μεγάλη συγκίνηση να εντοπίζεις ένα νέο είδος για τη χώρα σου, κάτι που μάλιστα δεν το περιμένεις καθώς τα πουλιά είναι μια συγκριτικά πολύ καλά μελετημένη ομάδα οργανισμών», λέει ο κ. Χρήστος Μπαρμπούτης, ο οποίος προσδιόρισε το νέο αυτό είδος για την Ελλάδα.

Η επιβεβαίωση του νέου είδους δεν ήταν εύκολη υπόθεση, όπως επισημαίνει ο γραμματέας της Επιτροπής Αξιολόγησης Ορνιθολογικών Παρατηρήσεων, δηλαδή της επιτροπής που ασχολείται με τα σπάνια είδη πουλιών της Ελλάδας, κ. Νίκος Προμπονάς. Κι αυτό διότι όπως τονίζει «δεν είναι εύκολα διακριτό από τα συγγενικά του είδη και διαφέρει εμφανισιακά μόνο σε μικρές χρωματικές διαφορές και βιομετρικά χαρακτηριστικά».

Ο Ορνιθολογικός Σταθμός Αντικυθήρων αποτελεί από το 2000 τη βάση ενός πολυετούς προγράμματος της Ελληνικής Ορνιθολογικής Εταιρείας, με περιοχή δραστηριοποίησης το νησί των Αντικυθήρων, τον ευρύτερο θαλάσσιο χώρο και τις παρακείμενες νησίδες Πρασού και Λαγούβαρδο.

Βασικός στόχος του προγράμματος είναι η παρακολούθηση και μελέτη του φαινομένου της μετανάστευσης των πουλιών με απώτερο σκοπό την προστασία των μεταναστευτικών πουλιών σε εθνικό και παγκόσμιο επίπεδο, καθώς και η έρευνα γύρω από την ορνιθοπανίδα, τους βιοτόπους της και το φυσικό περιβάλλον της περιοχής των Αντικυθήρων.

«Για άλλη μια φορά τα Αντικύθηρα κάνουν την έκπληξη μιας και η Καστανοστριτσίδα αποτελεί όχι το πρώτο, αλλά το τρίτο είδος που καταγράφεται στο νησί για πρώτη φορά στη χώρα μας, καταδεικνύοντας έτσι τη μεγάλη σημασία της περιοχής για τη μετανάστευση των πουλιών, αλλά και την αξία της συστηματικής παρακολούθησης των μετακινήσεών τους», αναφέρει η κυρία Ρούλα Τρίγκου από την Ελληνική Ορνιθολογική Εταιρεία

Την τελευταία δεκαετία υπάρχει συνεχής παρουσία ελλήνων και ξένων ερευνητών και εθελοντών στο νησί κατά την περίοδο της εαρινής και της φθινοπωρινής μετανάστευσης. Τα Αντικύθηρα θεωρούνται σήμερα ένα από τα σημαντικότερα κέντρα παρακολούθησης και μελέτης της μετανάστευσης στη Μεσόγειο.

http://www.tovima.gr/society/article/?aid=407302

Το κακόφαγο παιδί και η Eurovision ή Αλήθεια, τι κάνουμε; Ακούμε ή βλέπουμε;

To κακόφαγο παιδί και η Eurovision Tης Μαριαννας Τζιαντζη Παρακολουθώντας την περασμένη εβδομάδα τις βραδιές της Eurovision, θυμήθηκα το «κακόφαγο παιδί», αυτό που αρνείται ή βαριέται να φάει ή που φεύγει για το σχολείο νηστικό και που θα ήταν ευτυχισμένο αν τρεφόταν αποκλειστικά με κόκα κόλα και γαριδάκια. Ενα κακόφαγο βρέφος ή νήπιο είναι ο εφιάλτης των γονιών του, χωρίς τούτο να σημαίνει ότι αυτοί ονειρεύονται ένα «μωράκι άσπρο και παχύ της μάνας του καμάρι». Κάποτε έμενα σε μια πολυκατοικία όπου το ασανσέρ ήταν διαρκώς κατειλημμένο, καθώς ένας παππούς και ο τρίχρονος εγγονός του έκαναν την κατακόρυφη διαδρομή ισόγειο - 5ος όροφος αλέ-ρετούρ. Ο παππούς, με ένα μπολ αλεσμένη τροφή στο ένα χέρι και τον μπόμπιρα στο άλλο. Εκείνη τη μαγική στιγμή που το παιδικό δαχτυλάκι πατούσε το κουμπί, ο μικρός, που ήταν πετσί και κόκαλο, καταδεχόταν να ανοίξει λίγα χιλιοστά το στόμα του και να δεχθεί μισή κουταλιά φαγητό. Υπάρχουν και χειρότερα και όλοι, λίγο-πολύ, τα έχουμε δει στην παραλία ή σε πάρκα. Φαίνεται ότι στον παιδαριώδη κόσμο της Eurovision, οι τηλεθεατές αντιμετωπίζονται σαν να ’ταν κακόφαγα παιδιά. Δεν τους αρκεί ένα πιάτο φαγητό, δηλαδή το ίδιο το τραγούδι, αλλά χρειάζονται και δράση επί σκηνής. Και να ’ταν μόνο τα μπαλέτα, τα φωνητικά, τα κοστούμια και οι κομμώσεις... Η Ουκρανία επιστράτευσε μια ταλαντούχα καλλιτέχνιδα που συνόδευσε οπτικά το τραγούδι σχεδιάζοντας στην άμμο, ενώ το σχέδιο προβαλλόταν μεγεθυμένο σε μια γιγαντοοθόνη. Ο τηλεθεατής δεν ήξερε τι να πρωτοπροσέξει: την τραγουδίστρια ή την εικαστική παρέμβαση; Κάτι παρόμοιο είχε συμβεί στη Eurovision του 2008, όταν ο διάσημος πατινέρ Γ. Πλουσένκο έθεσε τη δεξιοτεχνία του στις υπηρεσίες του Ρώσου τραγουδιστή Ντ. Μπιλάν. Φέτος η Τουρκία συμμετείχε με ένα συμπαθητικό ροκ τραγούδι. Πίσω από τον τραγουδιστή βρισκόταν ένα κλουβί σε σχήμα γιγάντιου αυγού, εντός του οποίου δεν υπήρχε ένας μικρούλης Τυραννόσαυρος Ρεξ, αλλά ένα κορίτσι-λάστιχο, σαν και αυτά που βλέπουμε στο τσίρκο. Το φυλακισμένο κορίτσι έκανε θαυμαστά πράγματα, π. χ., έφερνε τις πατούσες του στα αυτιά του, με αποτέλεσμα ο τηλεθεατής, αντί να προσέχει το τραγούδι, πρόσεχε τι συνέβαινε πίσω από τα κάγκελα του κλουβιού. Υποτίθεται ότι τα χορευτικά ή τα ακροβατικά υπηρετούν το τραγούδι, όμως σε αρκετές συμμετοχές συνέβαινε το αντίστροφο. Ναι, η Eurovision είναι κυρίως εικόνα, είναι θέαμα, όμως επισήμως παραμένει «διαγωνισμός τραγουδιού», δεν έχει ακόμα μετονομαστεί σε μουσικοχορευτικά καλλιστεία. Υποτίθεται ότι ο μπουχτισμένος, ο «κακόφαγος» Ευρωπαίος τηλεθεατής χρειάζεται διάφορα μπιχλιμπίδια όχι για να ανοίξει το στοματάκι του, αλλά για να τεντώσει τα αυτιά του και να ακούσει το τραγούδι παρακολουθώντας την έκφραση και την κίνηση του ερμηνευτή, όπως συνέβη, π. χ., πέρυσι με τη Γερμανίδα Λένα Μέγιερ, όπως ΔΕΝ συνέβη φέτος με το φλύαρο, βαριά στολισμένο και άλλο τόσο κούφιο νικητήριο άσμα του Αζερμπαϊτζάν. Eurovision: Κάθε πέρσι και καλύτερα...

Θερινή Ισημερία: 21 Ιουνίου, η μεγαλύτερη μέρα του χρόνου

Κλήδονας (γενικά)

- Ο Κλήδονας είναι ένα έθιμο με καταγωγή στην αρχαία εποχή, που επικρατούσε η 'κληδόνα'. Κληδόνα σημαίνει πράξεις ή λέξεις τυχαίες και ασυνάρτητες, που ακούγονταν κατά τη διάρκεια μαντικών τελετών και στις οποίες αποδίδονταν προφητική σημασία.

- Ο Κλήδονας ζωντανεύει τη μέρα του Αη-Γιαννιού, στις 24 Ιουνίου, που συμπίπτει με τη θερινή τροπή του ήλιου, η δύναμη του οποίου φανερώνει κυρίως τα μελλούμενα, σύμφωνα με τις θαμπές μνήμες του παρελθόντος.

- Ο γιορτασμός αρχίζει από την παραμονή με τις μεγάλες φωτιές που ανάβονται και τις πηδούν ακόμη και τα παιδιά. Κατόπιν φέρνουν οι ανύπαντρες κοπέλες από το πηγάδι το αμίλητο νερό και το αδειάζουν στη 'γραγούδα' (πήλινο δοχείο), ρίχνοντας μέσα κι από ένα 'ριζικάρι', κάποιο προσωπικό, συνήθως πολύτιμο, αντικείμενο. Σκεπάζουν έπειτα τη γραγούδα και την αφήνουν όλη νύχτα κάτω από τον ξάστερο ουρανό. Πηγαίνουν τότε όλες για ύπνο και ονειρεύονται τον άντρα που θα παντρευτούν.

- Την επόμενη μέρα ανοίγεται με τραγούδια η γραγούδα και καθώς η κάθε μία παίρνει πίσω το αντικείμενο που της ανήκει, ακούγεται κι από ένα δίστιχο, το περιεχόμενο του οποίου έχει κάποια σημασία για το 'ριζικό΄ της κοπέλας, στην οποία εκείνη τη στιγμή απευθύνεται. Τα ριζικάρια κάποτε τελειώνουν και καθώς βασιλεύει ο ήλιος κάθε κοπέλα γεμίζει το στόμα της με μια γουλιά αμίλητο νερό, στέκεται μπροστά στο παράθυρο και περιμένει μέχρι ν' ακούσει το πρώτο ανδρικό όνομα. Αυτό πιστεύεται πως θα είναι και το όνομα του άνδρα που θα παντρευτεί.

Διαβάστε περισσότερα: http://www.asxetos.gr/Default.aspx?tabId=162&s=156&sc=147#ixzz1Pw3iTTBA

"Αρχαίο χιούμορ, αθάνατο!" της Μαίρης Αδαμοπούλου ("ΤΑ ΝΕΑ", 20/6/2011)

Αρχαίο χιούµορ, αθάνατο!

Της Μαίρης Αδαµοπούλου

ΔΗΜΟΣΙΕΥΘΗΚΕ στα "ΝΕΑ", Δευτέρα 20 Ιουνίου 2011

(κάνε κλικ πάνω στην εικόνα για να μεγενθυθεί)

Ο Σωκράτης, ο Μέγας Αλέξανδρος, ο ∆ιογένης και ο Θαλής πρωταγωνιστούν - ως άλλοι Τσακ Νόρις - σε ανέκδοτα.
Μόνο που έχουν ηλικία 2.500 ετών και είναι αληθινά!
Μπορεί οι αρχαίοι Ελληνες να µην έβαζαν στο µάτι ούτε τις ξανθές ούτε τους Ποντίους. Μπορεί τα κατορθώµατα του Τσακ Νόρις να µην ήταν της µόδας την εποχή του Περικλή. Ποιος είπε όµως ότι οι άνθρωποι που έχτισαν τον Παρθενώνα συνοµιλούσαν µε τον Σωκράτη και τον Αριστοτέλη και ακολούθησαν τον Μεγάλο Αλέξανδρο στην εκστρατεία του δεν είχαν χιούµορ και µάλιστα καυστικό; Απόδειξη πως ακόµη και οι όροι αστείο και ανέκδοτο _ τους οποίους χρησιµοποιούµε ακόµη και σήµερα _ έχουν την προέλευσή τους στο µακρινό παρελθόν.

Ολα άρχισαν από τον Προκόπιο _ τον ιστορικό του 6ου αιώνα _ το έργο του οποίου είχε τον τίτλο «Ανέκδοτα» και κατηγορούσε τον Ιουστινιανό _ σε αντίθεση µε τα υπόλοιπα βιβλία του_ για δεσποτική τυραννία, απληστία και διαφθορά και τη γυναίκα του Θεοδώρα ως ακόλαστη και διεφθαρµένη. Εκτοτε καθιερώθηκε η έννοια του «άγνωστου και περίεργου» να σηµαίνει κι αυτό που «ξενίζει και προκαλεί γέλιο».

Οσο για το αστείο προέρχεται από το άστυ, την πόλη δηλαδή, γιανα δείξει τις κοµψές και χαριτωµένες εκφράσεις των κατοίκων των πόλεων σε αντίθεση µε τις χοντροκοµµένες εκφράσεις των κατοίκων που ζούσαν στην ύπαιθρο, των αγροίκων.

Μερικά από τα πιο έξυπνα συγκεντρώθηκαν σε µια έκδοση που επανακυκλοφορεί απότις Εκδόσεις Σαββάλα και φέρει την υπογραφή του Σωκράτη Γκίκα (συγγραφέα έργων κυρίως Φιλοσοφίας και Κοινωνιολογίας). Το δε υλικό αντλήθηκε κυρίως από τα κείµενα του Πλουτάρχου, τις βιογραφίες του ∆ιογένη του Λαέρτιου, τις κωµωδίες του Αριστοφάνη, το Ανθολόγιο του Στοβαίου και τα αστεία του Ιεροκλή.

Αν βαρεθήκατε λοιπόν να ακούτε τι κάνει ο ΤΣακ Νόρις, ανανεώστε το ρεπερτόριό σας µε ανέκδοτα από το παρελθόν, που θα µπορούσαν όµως να έχουν ειπωθεί και σήµερα.

Ο ∆ιογένης βλέποντας κάποιον να δείχνει ερωτευµένος µε µια πλούσια γριά, είπε:«Σ’ αυτήν δεν κάρφωσε ταµάτια του, αλλά τα δόντια του». Κάποια άλλη στιγµή ζητούσε ελεηµοσύνη από ένα άγαλµα κι όταν τον ρώτησαν γιατί κάνει κάτι τέτοιο, εκείνος απάντησε «εξασκούµαι στο να µην απογοητεύοµαι από την αναισθησία των ανθρώπων». Και κάποτε ζητώντας βοήθεια από κάποιον του είπε: «Αν έδωσες σε άλλον, δώσε και σε µένα. Αν δεν έδωσες σε κανέναν, τότε άρχισε από µένα. Οταν δε ένας φαλακρός άρχισε να τον βρίζει ο ∆ιογένης του είπε: «∆εν σου ανταποδίδω τις βρισιές,αλλά θα ήθελα να πω ένα “µπράβο” στις τρίχες σου, γιατί απαλλάχτηκαν από ένα κακορίζικο κεφάλι».

Ενας πατέρας ζήτησε από τον Αρίστιππο να διδάξει τον γιοτου. Ο φιλόσοφος ζήτησε ως αµοιβή 500 δραχµές και ο πατέρας άρχισε τα παζάρια θεωρώντας το ποσό υπερβολικό. «Με τόσα χρήµατα θαµπορούσα να αγοράσω ένα ζώο» είπε. «Αγόρασε», του απάντησε ο Αρίστιππος. «Ετσι θα έχεις δύο». Και όταν κάποιος του είπε ότι η Λαΐδα _ η γνωστή εταίρα _ δεν τον αγαπά αλλά προσποιείται εκείνος του αποκρίθηκε: «Ούτε το κρασί ή το ψάρι µε αγαπούν, εγώ όµως τα απολαµβάνω».

Κάποιος κλώτσησε τον Σωκράτη, χωρίς ο τελευταίος να αντιδράσει. Οι σύντροφοί του ταράχτηκαν και τον ρώτησαν πώς ανέχεται, άπραγος, µια τέτοια συµπεριφορά κι εκείνος τους απάντησε: «Αν µε κλωτσούσε γάιδαρος µήπως θα έπρεπε να του ανταποδώσω την κλωτσιά;». Κι όταν ρωτήθηκε αν είναι καλό να παντρεύεται κανείς ή όχι απάντησε «ό,τι απότα δυο κι αν κάνει κάποιος, θα µετανιώσει». Κάποιος ταξιδιώτης ρώτησε έναν µάντη πώς είναι η οικογένειά του. Ο µάντης απάντησε «όλοι καλά, το ίδιο κι ο πατέρας σου». Ο ταξιδιώτης επισήµανε πως ο πατέρας του έχει πεθάνει εδώ και χρόνια. Και ο µάντης του είπε: «Μιλάµε για τον πραγµατικό σου πατέρα...». Κι όταν ένας µισογύνης έβαλε πάνω σε µια ασπίδα τη νεκρή _ αλλά γλωσσού και καβγατζού όσο ζούσε _ σύζυγό του για να την πάει στο νεκροταφείο, οι φίλοι του αναρωτήθηκαν για την επιλογή της ασπίδας. Κι εκείνος απεφάνθη: «Της άρεσαν οι µάχες».

Ρώτησε κάποιος έναν ανόητο δάσκαλο: «Πώς λεγόταν η µητέρα του Πριάµου;». Ο δάσκαλος βρέθηκε σε δυσκολία, αλλάέδωσε την απάντηση: «Εµείς πάντως, για νατην τιµήσουµε, την λέµε κυρία».


Ο φλύαρος κουρέας και ο έντιµος Φωκίωνας

Ενας φλύαρος κουρέας ρώτησε τον βασιλιά Αρχέλαο «πώς θέλεις να σε κουρέψω;» και ο βασιλιάς του απάντησε: «Σιωπηλός». Ο Μέγας Αλέξανδρος πάλι έστειλε στον αθηναίο πολιτικό Φωκίωνα 100 τάλαντα ως δώρο. Ο Φωκίωνας αναρωτήθηκε για ποιον λόγο ο στρατηλάτης τον επέλεξε από όλους τους συµπολίτες του. Οι απεσταλµένοι απάντησαν «διότι µόνο εσένα θεωρεί έντιµο». Κι εκείνος αρνήθηκε το δώρο λέγοντας «ας µε αφήσει λοιπόν να είµαι και να φαίνοµαι έντιµος». Μια άλλη µέρα ο Φωκίωνας διαφωνούσε όπως συνήθιζε άλλωστε µε όλους πάνω σε πολιτικά θέµατα. Εκείνη τη φορά όµως, όταν µίλησε στην Εκκλησία του ∆ήµου, όλοι ασπάστηκαν τις ιδέες του. Απορηµένος γύρισε προς τους φίλους του και τους ρώτησε:

«Μήπως είπα σήµερα κάποια ανοησία, χωρίς να το καταλάβω;». Καθώς ο Θαλής βάδιζε παρατηρώντας τις θέσεις των αστέρων, έπεσε σε έναν λάκκο. Μια γριά, που είδε το γεγονός, τον ειρωνεύτηκε λέγοντας «δεν µπορείς να δεις αυτά που βρίσκονται µπροστά στα πόδια σου και νοµίζεις ότι θα µπορέσεις να µάθεις αυτά που βρίσκονται στον ουρανό;».

...................................................................................

INFO

Σ. Γκίκας, «Ανέκδοτα των Αρχαίων Ελλήνων», Εκδ. Σαββάλας, τιµή:11,70 ευρώ

Όταν η φύση μαγεύει ή τρομάζει...

Η "ματωμένη" πανσέληνος εντυπωσίασε χθες το βράδυ τους απανταχού ρομαντικούς. Πόσο μάλλον όσους βρέθηκαν στο Μπρούκλιν, όπου το θέαμα της ολικής έκκλειψης της σελήνης ήταν κάτι περισσότερο από μαγευτικό.

 Το απέραντο γκρι επικρατεί στη Χιλή. Η ηφαιστειακή τέφρα έχει εξαπλωθεί και σε άλλες χώρες, δημιουργώντας προβλήματα στις αερομεταφορές.