Παρασκευή 30 Νοεμβρίου 2012

«Πάτησε γκάζι» το λιώσιμο των πάγων.(http://www.tovima.gr, 1/12/2012)

........................................................

«Πάτησε γκάζι» το λιώσιμο των πάγων.
Συρρικνώνονται τρεις φορές ταχύτερα από ό,τι 20 χρόνια πριν
 http://www.tovima.gr/science/technology-planet/article/?aid=486418

«Πάτησε γκάζι» το λιώσιμο των πάγων
Οι πάγοι λιώνουν με πρωτοφανή ταχύτητα αυξάνοντας τα επίπεδα της θάλασσας (Credit:Ιan Joughin)




 
Λονδίνο 



River Bend
ΠΑΓΟΙ
παγοι
ΠΑΓΟΙ
ΠΑΓΟΙ
5  φωτογραφίες
Σοκ προκαλούν οι νέες μετρήσεις για το λιώσιμο των πάγων στις πολικές περιοχές της Γης. Σύμφωνα με τους ειδικούς οι πάγοι λιώνουν στις περιοχές αυτές με ρυθμό τρεις φορές ταχύτερο σε σύγκριση με 20 χρόνια πριν. Αυτό έχει ως επίπτωση την αξιοσημείωτη αύξηση των επιπέδων της θάλασσας, γεγονός που αποτελεί - μεταξύ άλλων - απειλή για πολλές νησιωτικές και παράκτιες περιοχές του πλανήτη.
Οι μετρήσεις
Τη νέα μελέτη διεξήγαγαν 47 επιστήμονες που εργάζονται σε 26 ερευνητικά κέντρα σε ολόκληρο τον κόσμο και την προσπάθεια στήριξαν υλικοτεχνικά ο Ευρωπαϊκός Οργανισμός Διαστήματος και η NASA. Οι ερευνητές χρησιμοποίησαν δέκα δορυφόρους για να κάνουν μετρήσεις που αφορούσαν το σχήμα των πάγων στην Ανταρκτική και στη Γροιλανδία, το μέγεθός τους αλλά και την ταχύτητα με την οποία κινούνται. Παράλληλα έκαναν και μετρήσεις με επίγεια όργανα παρατήρησης.
Από το 1998 έχουν διεξαχθεί περίπου 30 μελέτες που αφορούν μέτρηση της μάζας των παγετώνων αλλά αυτή θεωρείται η πιο λεπτομερής και η ακριβέστερη από όλες τις προηγούμενες. Σύμφωνα με τους ερευνητές, από το 1992 μέχρι σήμερα τα επίπεδα της θάλασσας έχουν αυξηθεί κατά 11,2 χιλιοστά.
Η κατανομή των απωλειών
Το μεγαλύτερο πρόβλημα εμφανίζεται στη Γροιλανδία αφού τα 2/3 των απωλειών πάγων εντοπίζονται εκεί και το υπόλοιπο 1/3 στην Ανταρκτική. Σύμφωνα με τη μελέτη, η Γροιλανδία χάνει πέντε φορές μεγαλύτερη ποσότητα πάγου από ό,τι τη δεκαετία του 1990. Το λιώσιμο των πάγων σε Ανταρκτική και Γροιλανδία αυξάνει τα επίπεδα της θάλασσας κατά 0,95 χιλιοστά ετησίως όταν κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του 1990 η αύξηση των επιπέδων της θάλασσας ήταν 0,27 χιλιοστά ετησίως.
«Μέχρι σήμερα νομίζαμε ότι το λιώσιμο των πάγων έπαιζε μικρό ρόλο στην αύξηση των επιπέδων της θάλασσας. Τώρα φαίνεται ότι αποτελεί έναν από τους βασικούς παράγοντες. Εντοπίσαμε τα σημεία του πλανήτη που προκαλούν τις μεγαλύτερες ανησυχίες. Υπάρχουν περιοχές στην Ανταρκτική όπου ο πάγος δεν συμπεριφέρεται φυσιολογικά. Στη Γροιλανδία οι πάγοι είναι ασταθείς και συμβάλλουν ολοένα και περισσότερο στην αύξηση των επιπέδων της θάλασσας. Τα νέα στοιχεία μάς επιτρέπουν να δείξουμε στους ειδικούς που ασχολούνται με τη δημιουργία κλιματικών μοντέλων ποιές περιοχές πρέπει να προσέξουν περισσότερο» αναφέρει ο Αντριου Σέπαρντ, καθηγητής του Πανεπιστημίου του Λιντς που ήταν μέλος της ερευνητικής ομάδας η οποία πάντως δεν προχώρησε σε προβλέψεις ή εκτιμήσεις για το πόσο θα αυξηθούν τα επίπεδα της θάλασσας τον 21ο αιώνα. Η μελέτη δημοσιεύεται στην επιθεώρηση «Science».



River Bend

Το νερό από τους λιωμένους πάγους ρέει μέσα σε κανάλια που έχουν δημιουργηθεί στην Ανταρκτική και στη Γροιλανδία και καταλήγει τελικά στον ωκεανό












Κατά τη διάρκεια του καλοκαιριού το λιώσιμο των πάγων δημιουργεί λίμνες πάνω στους παγετώνες




παγοι
Το νερό των λιωμένων πάγων τρέχει σε ένα μεγάλο κανάλι που έχει δημιουργηθεί σε έναν από τους μεγάλους παγετώνες στη Γροιλανδία Credit: Ian Joughin














ΠΑΓΟΙ
Το πολυετές λιώσιμο έχει «σκάψει» τους πάγους στη Γροιλανδία δημιουργώντας ένα φαράγγι βάθους 20 μέτρων μέσα στο οποίο ρέει το νερό 




ΠΑΓΟΙ
Κοντινή λήψη από ρωγμές που έχουν δημιουργηθεί στον παγετώνα Pine Island στην Ανταρκτική

Τετάρτη 28 Νοεμβρίου 2012

Παροιμιώδεις φράσεις και το νόημά τους (http://n-tomaras.blogspot.gr, 26/11/2012)

.............................................................


Παροιμιώδεις φράσεις και το νόημά τους 

 (http://n-tomaras.blogspot.gr/2012/11/blog-post_7183.html)

 

 

ΠΡΑΣΣΕΙΝ ΑΛΟΓΑ
Όταν κάποιος σε μία συζήτηση μας λέει πράγματα με τα οποία διαφωνούμε ή μας ακούγονται παράλογα, συνηθίζουμε να λέμε: "Μα τί είναι αυτά που μου λες? Αυτά είναι αηδίες και πράσσειν άλογα!".Το "πράσσειν άλογα" λοιπόν, δεν είνα πράσινα άλογα όπως πιστεύει πολύς κόσμος, όπως τα μικρά μου πόνυ, αλλά αρχαία ελληνική έκφραση.Προέρχεται εκ του ενεργητικού απαρέμφατου του ρήματος "πράττω" ή/και "πράσσω" (τα δύο τ, αντικαθίστανται στα αρχαία και από δύο σ), που είναι το "πράττειν" ή/και "πράσσειν" και του "άλογο" που είναι ουσιαστικά το ουσιαστικό "λόγος"=λογική (σε μία από τις έννοιες του) με το α στερητικό μπροστά. Α-λογο=παράλογο =>Πράσσειν άλογα, το να κάνει κανείς παράλογα πράγματα

ΣΑΡΔΑΜ
Η λέξη δεν έχει ετυμολογική ρίζα, αλλά προέρχεται από τον αναγραμματισμό του επιθέτου Μάνδρας. Ο Αχιλλέας Μάνδρας, ηθοποιός - σκηνοθέτης, γεννήθηκε το 1875 στην Κωνσταντινούπολη και ήταν ο πρώτος που γύρισε η ελληνική κινηματογραφική ταινία. Επειδή έκανε πολλά μπερδέματα την ώρα που έπαιζε, σκέφθηκε να τα ονοματίσει. Έτσι αναγραμμάτισε το επώνυμό του και μας έδωσε μια καινούρια λέξη. Την καλλιτεχνική λέξη «Σαρδάμ»

ΕΙΜΑΣΤΕ ΓΙΑ ΤΑ ΠΑΝΗΓΥΡΙΑ
Στην Κόρινθο, που ήταν πλούσια πόλη, γίνονταν δύο πανηγύρια, για εμπόρους απ' όλο τον κόσμο. Το καθένα είχε διάρκεια ενάμιση μήνα. Όταν την κατέκτησαν οι Φράγκοι, αυτά συνεχίστηκαν. Όσοι συμμετείχαν σ' αυτά σαν να μην τρέχει τίποτα, έλεγαν, όταν τους ρωτούσαν, που πάνε : « είμαστε για τα πανηγύρια » . Έκφραση που σήμερα επικρατεί για όσους δεν έχουν επίγνωση της σοβαρότητας μιας κατάστασης

ΤΙ ΚΑΠΝΟ ΦΟΥΜΑΡΕΙΣ
Συχνά, για κάποιον που δεν ξέρουμε τι είναι, ρωτάμε συνήθως : « τι καπνό φουμάρει; ». Η φράση αυτή δεν προέρχεται, όπως νομίζουν πολλοί, από τη μάρκα των τσιγάρων που καπνίζει, αλλά κρατάει από τα βυζαντινά ακόμη χρόνια, ίσως και πιο παλιά. Η λέξη « καπνός » έχει εδώ την αρχαία σημασία της εστίας, δηλαδή, του σπιτιού. Ο ιστορικός Π. Καλλιγάς λέει κάπου : «Οι φορατζήδες έμπαιναν εις τας οικίας των εντόπιων και ερωτούν "τι καπνό φουμάρει εδώ; Κατά την απόκριση δε έβανον τον αναλογούντα φόρον». Όταν, λοιπόν, την εποχή εκείνη έλεγαν « καπνό », εννοούσαν σπίτι

ΕΒΓΑΛΕ ΤΗΝ ΜΠΕΜΠΕΛΗ
Μπέμπελη, είναι η ιλαρά (μεταδοτική, εξανθηματική νόσος). Η λέξη είναι σλαβικής προέλευσης (pepeli=στάχτη).
Η φράση «έβγαλε την μπέμπελη», σημαίνει ότι κάποιος ζεσταίνεται και ιδρώνει υπερβολικά.
Ο συσχετισμός της ζέστης με την ιλαρά, προκύπτει από την πρακτική ιατρική, σύμφωνα με την οποία, κάποιος που νοσεί από ιλαρά θα πρέπει να ντύνεται βαριά, έτσι ώστε να ζεσταθεί και να ιδρώσει και να «βγάλει» ή να «χύσει» έτσι από πάνω την αρρώστια (δηλαδή την μπέμπελη)

ΜΠΑΤΕ ΣΚΥΛΟΙ ΑΛΕΣΤΕ ΚΑΙ ΑΛΕΣΤΙΚΑ ΜΗ ΔΙΝΕΤΕ
Οι Φράγκοι, που είχαν υποδουλώσει άλλοτε την Ελλάδα, έκαναν τόσα μαρτύρια στούς κατοίκους, ώστε οι Έλληνες τούς βάφτισαν «Σκυλόφραγκους». Ό,τι είχαν και δεν είχαν, τούς το έπαιρναν, κυρίως όμως ενδιαφερόντουσαν για το αλεύρι, που τούς ήταν απαραίτητο για να φτιάχνουν ψωμί.
Κάποτε σ' ένα χωριουδάκι της Πάτρας μπήκαν μερικοί στρατιώτες σ' ένα μύλο και απαίτησαν από τον μυλωνά να τους αλέσει όλο το σιτάρι που υπήρχε εκεί, με την υπόσχεση ότι θα τού πλήρωναν τ' αλεστικά. Ο μυλωνάς ονομαζόταν Γιάννης Ζήσιμος, κι ήταν γνωστός για την παλικαριά του και την εξυπνάδα του. Όταν είδε τους Φράγκους να θέλουν να τού αρπάξουν το βιος του με το έτσι το θέλω, φούντωσε ολόκληρος. Συγκρατήθηκε, όμως, και δικαιολογήθηκε ότι δεν μπορεί μόνος του ν' αλέσει τόσες οκάδες σιτάρι. Οι στρατιώτες τού είπαν τότε ότι θα τον βοηθούσαν αυτοί. Ο Ζήσιμος τούς πέρασε στον μύλο και τούς είπε δήθεν ευγενικά: «Μπάτε σκύλοι αλέστε και αλεστικά μη δώσετε». Ύστερα τούς κλείδωσε μέσα κι έβαλε φωτιά στο μύλο. Εκεί τούς έκαψε όλους σαν ποντίκια κι αυτός εξαφανίστηκε.

ΤΟΥ ΕΨΗΣΕ ΤΟ ΨΑΡΙ ΣΤΑ ΧΕΙΛΗ
Ο λαός του Βυζαντίου γιόρταζε με μεγάλη κατάνυξη και πίστη όλες τις μέρες της Σαρακοστής. Το φαγητό του ήταν μαρουλόφυλλα βουτηγμένα στο ξίδι, μαυρομάτικα φασόλια, φρέσκα κουκιά και θαλασσινά. Στα μοναστήρια, όμως, ήταν ακόμη πιο αυστηρά, αν και πολλοί καλόγεροι, που δεν μπορούσαν να κρατήσουν περισσότερο τη νηστεία, έκαναν πολλές κρυφές.αμαρτίες κι έτρωγαν αβγά ή έπιναν γάλα. Αν τύχαινε, όμως, κανένας απ' αυτούς να πέσει στην αντίληψη των άλλων -ότι είχε σπάσει δηλαδή τη νηστεία του- καταγγελλόταν αμέσως στο ηγουμενοσυμβούλιο και καταδικαζόταν στις πιο αυστηρές ποινές.
Κάποτε λοιπόν, ένας καλόγερος, ο Μεθόδιος, πιάστηκε να τηγανίζει ψάρια μέσα σε μια σπηλιά, που ήταν κοντά στο μοναστήρι. Το αμάρτημά του θεωρήθηκε φοβερό. Το ηγουμενο συμβούλιο τον καταδίκασε τότε στην εξής τιμωρία: Διάταξε και του γέμισαν το στόμα με αναμμένα κάρβουνα και κει πάνω έβαλαν ένα ωμό ψάρι, για να.ψηθεί! Το γεγονός αυτό το αναφέρει ο Θεοφάνης. Φυσικά ο καλόγερος πέθανε έπειτα από λίγο μέσα σε τρομερούς πόνους. Αλλά ωστόσο έμεινε η φράση «Μου έψησε το ψάρι στα χείλη» ή «Του έψησε το ψάρι στα χείλη»

Τρίτη 27 Νοεμβρίου 2012

Ζωγραφιές του Δημήτρη Κοκκινίδη για την "Οδύσσεια" του Ομήρου (http://www.lifo.gr, 27/11/20120

...................................................

Ζωγραφιές  του Δημήτρη Κοκκινίδη
 για την "Οδύσσεια" του Ομήρου

δες εδώ περισσότερα στοιχεία για τον ζωγράφο































































































































100 σχέδια του ζωγράφου εκτίθενται από 22 Νοεμβρίου 2012 μέχρι 19 Ιανουαρίου 2013 στο Μέγαρο Εϋνάρδου (Αγίου Κωνσταντίνου 20, δίπλα στο Εθνικό Θέατρο)  
τηλ.210 5223101, 2105223540, 2103234267 πληροφορίες για το ωράριο της έκθεσης και για εκπαιδευτικά προγράμματα με τηλεφωνική συννεννόηση 210 5221103, 210 5221420 (9-2μμ)

Τετάρτη 21 Νοεμβρίου 2012

"Αλίκη, έξι χρονών ρατσίστρια " (απόσπασμα) της Εύας Κάππα (www.lifo.gr, 10/11/2012)

..............................................................

 Αλίκη, έξι χρονών ρατσίστρια  


(απόσπασμα - δες εδώ ολόκληρο το κείμενο: http://www.lifo.gr/lifoland/you-send-it/17881)

της Εύας Κάππα

 
























- Τι συνέβη εδώ; Τι σου είπε το αγοράκι;
- Μου είπε πως μ' αγαπά.
- Δεν είναι κακό να σ' αγαπούν. Είμαι σίγουρη και εσύ κάποιο αγόρι αγαπάς.
- Ναι.
- Και θα 'θελες αυτός που αγαπάς να σε φτύσει;
- Μα δεν τον έφτυσα επειδή είπε πως μ' αγαπά.
- Ε, τότε γιατί;
- Γιατί είναι άσχημος και είναι και Αλβανός.
- Και εσύ είσαι βλαμμένο.

Τρίτη 20 Νοεμβρίου 2012

Γκραβόπουλα Ε1/112ου Δημ. Σχολείου στη γιορτή για το Πολυτεχνείο... Θαυμάστε μας!

...............................................................

Γκραβόπουλα Ε1/112 εν δράσει στη γιορτή για το Πολυτεχνείο... Θαυμάστε μας!



Βάσω , η φωτογράφος! Τα παράπονά σας εδώ παρακαλώ!


Αφροδίτη και Κουίν, η μια θεά, η άλλη βασίλισσα! Χμ, χμ...!


Μαρκέλλα, Σάντρα, Βάσω και Χριστόδουλος: άμα σε θέλει ο φακός!


Αλεξάνδρα, Μικαέλα, Φοίβος (πάλι χαζεύει!), Αζίζ, Θπύροθ και Μαρκέλα




Σάντρα, Εμινέ, Αναστασία, Δανάη, Βάσω και Αλέξανδρος άδοντες!



Ο κ. Αντρέας, ο Χριστόδουλος, ο Μηνάς, η Αφροδίτη , η Αλεξάνδρα, η Μικαέλα, ο Φοίβος, ο Σπύρος, πίσω του ο Αζίζ, η Μαρκέλα, η Κουίν και η Σάντρα: Μπράβο μας!



Σπύρος, Μαρκέλα, Κουίν, Σάντρα, Εμινέ και Αναστασία: απόλυτη προσήλωση!



Καλέ, αυτοί μας θαυμάζουν!



Είμαστε κούκλοι και κούκλες, και το ξέρουμε!


Σάββατο 17 Νοεμβρίου 2012

Εντυπωσιακές φωτογραφίες από την τελευταία έκλειψη ηλίου όπως την είδαν στην Αυστραλία...(

..................................................................






































































































Εδώ βίντεο του BBC της τελευταίας έκλειψης του ήλιου:






Έκλειψη ηλίου ονομάζεται το φαινόμενο κατά το οποίο η Σελήνη παρεμβάλλεται ανάμεσα στον Ήλιο και τη Γη, με αποτέλεσμα ορισμένες περιοχές της Γης να δέχονται λιγότερο φως από ό,τι συνήθως. Μπορεί να είναι μερική ή ολική.
Κάθε έτος πραγματοποιούνται τουλάχιστον δύο εκλείψεις Ηλίου, ενώ ο μέγιστος αριθμός εκλείψεων Ηλίου που μπορεί να πραγματοποιηθεί σε ένα έτος είναι 5.[1][2]


Το φαινόμενο της ηλιακής έκλειψης

Μία ολική έκλειψη ηλίου είναι ένα σπάνιο ουράνιο φαινόμενο κατά το οποίο ο δίσκος της σελήνης εφάπτεται εσωτερικά με τον ηλιακό δίσκο κρύβοντας κάθε ίχνος ηλιακού φωτός για μερικά λεπτά. Αυτό συμβαίνει διότι, στον ουράνιο θόλο, τα δύο σώματα φαίνεται πως έχουν το ίδιο ακριβώς μέγεθος. Πρόκειται για μία κοσμική σύμπτωση, αφού ο ήλιος βρίσκεται 400 φορές πιο μακριά από τη σελήνη, αλλά φαίνεται αντίστοιχα και 400 φορές μικρότερος.
Επειδή η τροχιά της γης γύρω από τον ήλιο δεν είναι κυκλική αλλά ελλειπτική, και σε συνδυασμό με την επίσης ελλειπτική τροχιά της σελήνης γύρω από τη γη, για τον επίγειο παρατηρητή τα δύο σώματα αλλάζουν συνεχώς μέγεθος. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα τη δημιουργία τριών ειδών εκλείψεων.
Κατά την ολική έκλειψη ηλίου, το μέγεθος της σελήνης είναι τέτοιο ώστε καλύπτει πλήρως τον ηλιακό δίσκο. Ο παρατηρητής βρίσκεται μέσα στη σκιά της σελήνης (στο σχήμα δεξιά, η Γη βρίσκεται στη μαύρη περιοχή). Κατά την δακτυλιοειδή έκλειψη ο κώνος της σκιάς της σελήνης δεν ακουμπάει στην επιφάνεια της Γης. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα ο παρατηρητής να βλέπει ένα ηλιακό δαχτυλίδι γύρω από το σκοτεινό σώμα της σελήνης (μοβ περιοχή). Στη μερική έκλειψη ηλίου ο παρατηρητής βλέπει ένα ποσοστό του ήλιου «φαγωμένο» από τη σελήνη (ανοιχτή μοβ περιοχή).
Οι ολικές ηλιακές εκλείψεις μπορούν θεωρητικά να διαρκέσουν έως και 7:30 λεπτά. Οι δακτυλιοειδείς ηλιακές εκλείψεις μπορούν θεωρητικά να διαρκέσουν έως και 12:30 λεπτά.


Αν θες να μάθεις περισσότερα για την έκλειψη ηλίου δες εδώ:

 

"Ο ΣΤΡΟΥΜΠΟΥΛΟΣ ΠΛΑΝΗΤΗΣ KAΙ ΟΙ ΠΥΓΟΛΑΜΠΙΔΕΣ ΤΗΣ ΕΥΤΥΧΙΑΣ" ένα παραμύθι της κ. Έλενας Παπαρίζου, καλής μαμάς και καλής δασκάλας κάπου στην Πελοπόννησο...

.......................................................




Ο ΣΤΡΟΥΜΠΟΥΛΟΣ ΠΛΑΝΗΤΗΣ  

&
  
ΟΙ ΠΥΓΟΛΑΜΠΙΔΕΣ ΤΗΣ ΕΥΤΥΧΙΑΣ



ένα παραμύθι της κ. Έλενας Παπαρίζου,
καλής μαμάς και καλής δασκάλας κάπου στην Πελοπόννησο



Κάπου ανάμεσα στον Κρόνο και τον Άρη στο τρίτο μπορεί και τέταρτο αστέρι δεξιά, βρίσκεται ο πλανήτης Στρουμπουλός.
Οι Στρουμπουλόνιοι, οι κάτοικοι αυτού του πλανήτη είναι κάτι παράξενα πλασματάκια με χοντρό κεφάλι και κατακόκκινα μαγουλάκια  σαν ντομάτες! Τα πόδια τους και τα χέρια τους είναι πολύ, πολύ μακριά ενώ το σώμα τους είναι μικρό και στρουμπουλό. Όλο αυτό συνθέτει μια αστεία και μάλλον παράδοξη εικόνα για τα ανθρώπινα δεδομένα,  όμως τους Στρουμπουλόνιους διόλου δεν τους απασχολεί ίσα ίσα που το βρίσκουν πολύ αστείο που συχνά πυκνά πέφτουν χάνοντας την ισορροπία τους! Στους  Στρουμπουλόνιους αρέσει να γελούν και να τραγουδούν. Λατρεύουν τα παιχνίδια και τα πικ νικ στο δάσος, όπου τρώνε λιχουδιές φτιαγμένες με σπανάκι και μπρόκολο που είναι και η αγαπημένη τους τροφή.



Όλα είναι παράξενα εκεί! Τα σπίτια τους θυμίζουν τεράστια βελανίδια, ενώ παντού υπάρχουν δέντρα και λουλούδια .Ω!, είναι πραγματικά ένας υπέροχος πλανήτης ή μάλλον ήταν ένας υπέροχος  πλανήτης, μέχρι τον ερχομό του Λιγοπολύ και του στρατού του.
Ο Λιγοπολύς ήταν ένας πονηρός εκμεταλλευτής  που αφού πήρε με όχι και τόσο νόμιμο τρόπο την εξουσία έφερε στη στρουμπούλια κοινωνία τα πάνω κάτω. Με λίγα λόγια ο Λιγοπολύς ήταν ένα πλάσμα αδύνατο και χλωμό σαν το νέφος των μεγαλουπόλεων της γης. Μιλούσε λίγο και φώναζε πολύ πάρα πολύ! Είχε μαζί του το στρατό του που τον αποτελούσαν οι καυσαέριοι και τα άγχη και κάθε μέρα με διαταγές και νόμους μαύριζε  τη ζωή των Στρουμπουλόνιων.


Για να σιγουρευτεί ότι τον άκουγαν όλοι, ο Λιγοπολύς έκοψε όλα τα δέντρα του πλανήτη και με τους κορμούς των δέντρων έφτιαξε τεράστιους πύργους.  Πάνω τους στερέωσε μεγάφωνα και τρισδιάστατες οθόνες έτσι ώστε να τον βλέπουν και να τον ακούν όλοι!
Ακόμη τοποθέτησε έξω από κάθε σπίτι ένα ζευγάρι φρουρών αποτελούμενο από ένα καυσαέριο και ένα άγχος για να ειδοποιούν τους κατοίκους να ‘βγουν από τα σπίτια τους για να ακούσουν τις δηλώσεις του ηγέτη του Μέγα Λιγοπολύ! Λες και δεν αρκούσαν τα μεγάφωνα που κάθε τόσο τους ξεκούφαιναν με ανακοινώσεις παράλογες και άδικες όπως:

- ΑΠΑΓΟΡΕΥΕΤΑΙ ΝΑ ΤΡΩΤΕ ΟΤΙΔΗΠΟΤΕ ΠΡΑΣΙΝΟ ( ΕΙΔΙΚΑ ΣΠΑΝΑΚΙ ΚΑΙ ΜΠΡΟΚΟΛΟ) 
- ΤΗΝ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ ΝΑ ΤΡΩΤΕ ΜΟΝΟ ΠΑΤΑΤΕΣ ΚΑΙ ΜΟΝΟ ΤΗΓΑΝΗΤΕΣ
- ΝΑ ΜΗ ΓΕΛΑΤΕ ΠΑΡΑ ΜΟΝΟ ΑΝ ΣΑΣ ΓΑΡΓΑΛΗΣΟΥΝ
- ΑΠΑΓΟΡΕΥΕΤΑΙ ΤΟ ΓΑΡΓΑΛΗΜΑ (ΕΤΣΙ ΔΕ ΘΑ ΓΕΛΑΤΕ)
- ΘΑ ΦΟΡΑΤΕ ΜΟΝΟ ΛΙΓΑ ΡΟΥΧΑ ΚΑΙ ΜΟΝΟ ΛΙΛΑ
- ΘΑ ΜΙΛΑΤΕ ΜΟΝΟ ΟΤΑΝ ΕΙΝΑΙ ΑΝΑΓΚΗ
- ΘΑ ΣΚΕΦΤΕΣΤΕ ΜΟΝΟ ΟΤΑΝ ΕΙΝΑΙ ΑΝΑΓΚΗ
 - ΑΠΑΓΟΡΕΥΟΝΤΑΙ ΟΙ ΑΓΚΑΛΙΕΣ
- ΑΠΑΓΟΡΕΥΟΝΤΑΙ ΤΑ ΠΑΙΧΝΙΔΙΑ ΤΑ ΤΡΑΓΟΥΔΙΑ ΟΙ ΕΚΔΗΛΩΣΕΙΣ

Αυτές είναι μερικές από τις περίφημες δηλώσεις του Λιγοπολύ που ούτε λίγο ούτε πολύ εξαφάνισαν το κόκκινο χρώμα από τα μαγουλάκια των Στρουμπουλόνιων και το χαμόγελο από τα χείλη τους. Παντού άκουγες αναστεναγμούς, ενώ πουθενά δεν κυκλοφορούσε ψυχή, μόνο κανένα ξεχασμένο σκουληκάκι ή καμιά πυγολαμπίδα (τα κατοικίδιά τους ήταν τα σκουλήκια και οι πυγολαμπίδες) είχαν ξεφύγει από το σπιτάκι του αφεντικού τους και τα οποία συλλαμβάνονταν από τους καυσαέριους γιατί διατάραζαν την ησυχία της κοινωνίας ή γυάλιζαν πολύ!
Με λίγα λόγια δηλαδή η ζωή των γλυκών Στρουμπουλόνιων, έγινε από τη μια στιγμή στην άλλη δυσβάσταχτη  και σκληρή !


Τα πράγματα πήγαιναν από το κακό στο  χειρότερο ώσπου μια μέρα…
Τα παιδιά  τα Στρουμπουλονιάκια κουρασμένα από τις απαγορεύσεις και καθώς δεν είχαν τίποτα να κάνουν , άρχισαν να χτυπούν ρυθμικά τα  χειλάκια τους φτιάχνοντας έτσι μια μελαγχολική πρωτόγνωρη και πρωτάκουστη μελωδία που όποιος την άκουγε, εγκατέλειπε ευθύς  αυτό με το οποίο καταπιανόταν και ακολουθούσε τη μελωδία.
Μ’ αυτό τον τρόπο η παράξενη μελωδία που έμοιαζε με το λυγμό ενός ερωδιού, εξαπλώθηκε πολύ σύντομα σ’ ολόκληρη την πόλη.
Αυτό είχε σαν αποτέλεσμα ο λυγμός ν’ αγγίξει τα χείλη όλων των αγανακτισμένων  και εξαντλημένων Στρουμπουλόνιων και να μεταμορφωθεί σε ένα βουβό τραγούδι , που αν και στερούνταν στίχων, ήταν τόσο ξεκάθαρο και δυνατό το μήνυμα που μετέφερε, ώστε δεν άφησε κανένα ασυγκίνητο.
Ούτε και τους στρατιώτες του Λιγοπολύ που έτρεξαν ευθύς αμέσως να ενημερώσουν τον Αρχηγό τους για όσα τα παιδιά είχαν κάνει.
Όπως ήταν αναμενόμενο ο Λιγοπολύς έγινε έξαλλος και αποφάσισε να τιμωρήσει όλους εκείνους που αμφισβήτησαν την εξουσία του!

σώμα καυσαερίων στρατιωτών
   Έδωσε λοιπόν διαταγή στους καυσαέριους και τα άγχη, να κατέβουν με τα άρματα στους κεντρικούς δρόμους , ώστε να αναγκάσουν τους Στρουμπουλόνιους να  γυρίσουν πίσω στα καθήκοντά τους όπως όριζε ό απόλυτος  ο μέγας Λιγοπολύς!

ιπτάμενος καυσαέριος κομάντο

 Πράγματι τα άρματα μάχης δηλαδή τα τανκς, κατέβηκαν στους δρόμους και όλοι οι δρόμοι γέμισαν σίδερο και καπνό!
Όμως αυτή τη φορά οι συνήθως τρομαγμένοι Στρουμπουλόνιοι δεν μετακινήθηκαν από τις θέσεις τους και σχεδόν χωρίς φόβο, δυνάμωσαν το τραγούδι τους που θαρρείς έγινε κάλεσμα που καλούσε όλους ακόμη και τους άγριους στρατιώτες να ενώσουν τις φωνές τους μαζί τους.



Οι καυσαέριοι τότε για να « σπάσουν»  την τεράστια στρουμπουλόνια αλυσίδα  άρχισαν να οδηγούν  τα  τανκς πάνω στο συγκεντρωμένο πλήθος που όλοένα και μεγάλωνε…
Όμως το πλήθος δεν υποχωρούσε και τότε… το τανκς έπεσε πάνω σε μια ομάδα στρουμπουλόνιων παιδιών που έγινε μια κατακόκκινη καρδιά πάνω στην άσφαλτο! Όλοι πάγωσαν, μα αμέσως μετά σαν τα πόδια να είχαν δική τους θέληση, μια άλλη ομάδα παιδιών πήρε τη θέση τους απέναντι από το τανκς και περίμεναν με μάτια που έλαμπαν και ένα τεράστιο γαλήνιο χαμόγελο, το  τέλος …έτσι απλά …χωρίς φόβο!


Και τότε έγινε κάτι απίστευτο! Ένα σμήνος από  πυγολαμπίδες εμφανίστηκε από το πουθενά και κάνοντας μια βουτιά στην κατακόκκινη καρδιά, έβαφαν το κορμάκι τους, που φώτιζε ακόμη πιο πολύ και στη συνέχεια πετούσαν πάλι ψηλά.
Ω, ήταν κάτι το φοβερό καθώς όλες αυτές οι κατακόκκινες κοιλίτσες σχημάτιζαν ψηλά στον γκρίζο ουρανό μια κατακόκκινη φωτεινή καρδιά που χτυπούσε στο ρυθμό όλων  των καταπιεσμένων στρουμπουλόνιων καρδιών! Και ήταν το φως της τόσο εκτυφλωτικό που τύφλωσε τους καυσαέριους χειριστές που καθώς δεν έβλεπαν πού πηγαίνουν άρχισαν να πέφτουν ό ένας πάνω στον άλλο ! Έτσι τα τανκς έπαθαν μεγάλες ζημιές και οι δυνάμεις των στρατιωτών μεγαλύτερες.
Γι αυτό και αναγκάστηκαν να υποχωρήσουν πίσω στο παλάτι και να κλειστούν μέσα στα τείχη του!
Για κακή τους τύχη όμως η κατακόκκινη φτερωτή φωτεινή καρδιά τους ακολούθησε και ο Λιγοπολύς που είχε βγει στον πιο ψηλό πύργο του κάστρου για να απολαύσει το θέαμα, τρόμαξε όταν την είδε και στην  προσπάθειά του να την αποφύγει έπεσε από τις πολεμίστρες και χάθηκε για πάντα. Εκεί που έπεσε  μια μαύρη λίμνη πίσσας σχηματίστηκε… την οποία ξέπλυνε η βροχή του Νοέμβρη.
Έπειτα από αυτό, οι Στουμπουλόνιοι, πήραν την εξουσία στα χέρια τους και άρχισαν να χτίζουν την  χώρα τους από την αρχή. Όσο για τους καυσαέριους  αφού τους ανακύκλωσαν και τους μετέτρεψαν σε οξυγόνιους τους έβαλαν να δεντροφυτέψουν όλα τα κομμένα δάση, ώστε ο πλανήτης τους να ξαναγίνει πράσινος όπως και πρώτα και γιατί όχι  και καλύτερος! Τα δε  άγχη τα εξόρισαν από τον πλανήτη τους για πάντα, ώστε κάθε κακή σκέψη να φύγει από την καρδιά και το μυαλό τους.


ένα από τα δέντρα του αίθριου
 Όχι όμως και η μνήμη! Για να μη ξεχάσουν λοιπόν όσα είχαν πάθει και για να μη πάθουν  ποτέ ξανά αυτές τις συμφορές, έφτιαξαν ένα διάφανο αίθριο σε σχήμα καρδιάς και έβαλαν εκεί τη φωτεινή κατακόκκινη καρδιά   για να φωτίζει πάντα τα μονοπάτια της μνήμης και να διώχνει τη λήθη μακριά… Επάνω έγραψαν με κεφαλαία στρουμπουλόνια γράμματα :17 ΝΟΕΜΒΡΗ …και δεν ξέχασαν ποτέ…